Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Olsztynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie, X Wydział Cywilny,

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Agnieszka Brzoskowska
Protokolant:	sekr. sądowy Kalina Pawełko

po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2017 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa Ł. C.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda Ł. C. kwotę 2.516,09 zł. (dwa tysiące pięćset szesnaście 09/100 złotych) z odsetkami ustawowymi:

- od kwoty 1.962,59 zł. od dnia 28 listopada 2015 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 553,50 zł. od dnia 08 grudnia 2015 r. do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda Ł. C. kwotę 1.548,00 zł. (jeden tysiąc pięćset czterdzieści osiem złotych) tytułem kosztów procesu;

4.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Olsztynie kwotę 202,65 zł. (dwieście dwa 65/100 złotych) tytułem kosztów sądowych, wyłożonych tymczasowo na wynagrodzenie biegłego.

SSR Agnieszka Brzoskowska

Sygn. akt X C 4372/15

UZASADNIENIE

Powód, Ł. C., wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 2.616,09 zł. z ustawowymi odsetkami od kwoty 2.062,59 zł. od dnia 28 listopada 2015 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 553,50 zł. od dnia 08 grudnia 2015 r. do dnia zapłaty. Domagał się również zasądzenia od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, iż w dniu 28 października 2015 r. doszło do zdarzenia komunikacyjnego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ należący do niego pojazd marki B. o nr rej. (...). Sprawca szkody posiadał w dniu zdarzenia ważne ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów, wykupione u pozwanego. W wyniku likwidacji szkody powodowi wypłacono odszkodowanie za szkodę częściową w wysokości 1.937,41 zł. Powód nie zgodził się z wysokością przyznanego odszkodowania. W celu weryfikacji stanowiska pozwanego, zlecił niezależnemu rzeczoznawcy sporządzenie prywatnej opinii technicznej. Wynika z niej, że koszt naprawy przedmiotowego pojazdu wyniósł 9.595,03 zł., zaś wartość rynkowa pojazdu na dzień powstania szkody wynosiła 7.300,00 zł. Wartość napraw koniecznych do dokonania w pojeździe przekroczyła wartość rynkową pojazdu. Szkoda powinna zostać w związku z tym rozliczona jako całkowita. Wartość pojazdu przed szkodą wynosiła 7.300,00 zł., a wartość pojazdu w stanie uszkodzonym 3.300,00 zł. Szkoda wyniosła 4.000,00 zł. Po uwzględnieniu kwoty wypłaconej powodowi, tj. 1.937,41 zł., do wypłaty pozostaje jeszcze kwota 2.062,59 zł. Za sporządzenie opinii przez niezależnego rzeczoznawcę powód zapłacił 553,50 zł. Pismem z dnia 23 listopada 2015 r. wezwał on pozwanego do dopłaty odszkodowania oraz zwrotu ceny, poniesionej za sporządzenie opinii prywatnej. Pozwany odebrał pismo 30 listopada 2015 r., nie dopłacił należnego odszkodowania ani nie zwrócił kosztów opinii. Powód w ww. piśmie z dnia 23 listopada 2015 r. zakreślił 7 - dniowy termin do zapłaty. W związku z tym pozwany od dnia 8 grudnia 2015 r. pozostaje w zwłoce z zapłatą. ( k. 3-4)

Na rozprawie w dniu 01 czerwca 2016 r. pozwany podał, że przedmiotowy samochód został częściowo naprawiony metodą gospodarczą i sprzedany. (k. 111-112)

Pozwany, (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W., wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że nie kwestionuje, iż jako ubezpieczyciel na podstawie umowy ubezpieczenia obowiązkowego posiadaczy pojazdów mechanicznych ponosi odpowiedzialność za skutki wypadku komunikacyjnego z dnia 28 października 2015 r. W postępowaniu likwidacyjnym uznał swoją odpowiedzialność co do zasady i ustalił wysokość odszkodowania. W ocenie pozwanego postępowanie likwidacyjne zostało przeprowadzone prawidłowo, a wypłacona kwota w całości pokryła szkodę w majątku poszkodowanego. Podkreślił, że w sytuacji, w której powód naprawił pojazd, brak jest podstaw do ustalenia odszkodowania metodą szkody całkowitej. Uszczerbek majątkowy powoda, powstały w wyniku kolizji drogowej, został wyrównany przez naprawę pojazdu. Tym samym koszt naprawy determinuje wysokość należnego odszkodowania. ( k. 29v)

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 28 października 2015 r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki B. o nr rej. (...), należący do powoda Ł. C.. Sprawca zdarzenia posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u pozwanego ubezpieczyciela. Powód zgłosił pozwanemu szkodę w dniu 28 października 2015 r. Pozwany uznał swoją odpowiedzialność co do zasady i po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego na podstawie kalkulacji naprawy z dnia 01 listopada 2015 r., nr (...), decyzją z dnia 28 stycznia 2016 r. przyznał i wypłacił odszkodowanie w wysokości 1.937, 41 zł.

(dowód: bezsporne, akta szkody nr PL (...) k. 41-105, kalkulacja naprawy k. 8-11)

Powód nie zgodził się z wysokością wypłaconego odszkodowania. Zlecił niezależnemu rzeczoznawcy wykonanie prywatnej opinii technicznej. Za sporządzenie opinii uiścił kwotę 553,50 zł.

( dowód: opinia prywatna k. 12-18, faktura Vat nr (...) z dnia 10.11.2015 r. k. 19)

Powód w piśmie z dnia 23 listopada 2015 r. wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 2.616,09 zł. z ustawowymi odsetkami, w tym kwoty 2.062,59 zł. tytułem odszkodowania za szkodę w pojeździe i kwoty 553,50 zł. tytułem kosztów, poniesionych na sporządzenie prywatnej opinii.

( dowód: odwołanie/wezwanie do zapłaty z dnia 23.11.2015 r. z potwierdzeniem odbioru k. 20-21)

W następstwie zdarzenia z dnia 28 listopada 2015 r. w pojeździe marki B. uszkodzeniu uległy w stopniu kwalifikującym do naprawy drzwi boczne przednie lewe oraz w stopniu kwalifikującym do wymiany: w nadwoziu – błotnik przedni lewy, a w wyposażeniu: zderzak przedni, reflektor, światła przeciwmgielne przednie. Średnia stawka jednej roboczogodziny, stosowana w okresie likwidacji szkody, wynosiła w przypadku prac mechaniczno – blacharskich 125,00 zł. za roboczogodzinę, a w przypadku prac lakierniczych 132,00 zł. za roboczogodzinę.

Wartość rynkowa pojazdu przed szkodą z dnia 28 października 2015 r. wynosiła 7.200,00 zł. Wysokość niezbędnych i celowych kosztów, pozwalających na przywrócenie pojazdu do stanu sprzed szkody, to kwota 9.562,25 zł. Wartość pojazdu w stanie uszkodzonym wyniosła 3.300,00 zł.

(dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu mechaniki samochodowej k. 116-125, kalkulacja wyceny k. 126-129, opinia uzupełniająca biegłego k. 145-146, arkusz ustalenia wartości pojazdu k. 211-211v, ustna opinia uzupełniająca k. 213-213v)

Sąd zważył, co następuję:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w znacznej części.

W przedmiotowej sprawie poza sporem pozostawał fakt, iż samochód powoda uległ uszkodzeniu w wyniku zdarzenia komunikacyjnego z dnia 28 października 2015 r. oraz że sprawca kolizji posiadał w dniu zdarzenia ważne ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów u pozwanego ubezpieczyciela.

Pozwany nie kwestionował swojej odpowiedzialności co do zasady. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego uznał swoją odpowiedzialność za szkodę i wypłacił powodowi kwotę 1.937,41 zł.

Podstawę odpowiedzialności pozwanego stanowią przepisy art. 805 § 1 k.c. w zw. z art. 822 k.c.

Pierwsza z powołanych norm wskazuje, iż przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Art. 822 § 1 k.c. z kolei przewiduje, iż przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w § 1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia (§ 2). Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela ( § 4).

Zgodnie z art. 361 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Zaś w myśl art. 363 k.c., naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

W przedmiotowej sprawie sporem objęta była wysokość szkody. Z uwagi na rozbieżność stanowisk stron w zakresie wysokości należnego odszkodowania, Sąd odwołał się do wiadomości specjalnych biegłego z zakresu mechaniki samochodowej M. P.. Biegły na podstawie dokumentów, znajdujących się w aktach przedmiotowej sprawy i aktach szkody, określił wysokość niezbędnych i celowych kosztów, pozwalających na przywrócenie pojazdu do stanu sprzed szkody na kwotę 9.562,25 zł., natomiast wartość rynkową pojazdu przed szkodą na dzień 28 października 2015 r. na kwotę 7.200,00 zł.

Koszty naprawy przekraczają wartość pojazdu. W konsekwencji należało przyjąć metodę rozliczenia szkody jako szkody całkowitej.

Odnośnie ustalenia wartości pojazdu w stanie uszkodzonym, biegły ostatecznie stwierdził, że prawidłowe jest uwzględnienie w metodzie zredukowanego kosztu naprawy wartości z oszacowanego przez niego w opinii bazowej kosztorysu naprawy, czyli uwzględnienia wartości 9.562,25 zł. W oparciu o powyższe założenie, biegły wyliczył wartość pojazdu w stanie uszkodzonym na kwotę 3.300,00 zł.

Sąd podzielił opinię biegłego sądowego. Jest ona jasna, logicznie uargumentowana, zaś rzetelności i bezstronności biegłego nie sposób poddać w wątpliwość. Sąd uznał za słuszne rozumowanie biegłego, przedstawione w opinii i jej uzasadnieniu, jak również stwierdził poprawność poszczególnych elementów opinii, składających się na trafność jej wniosków końcowych, które ostatecznie nie zostały zakwestionowane przez strony.

W tych warunkach, wobec przyjęcia przez Sąd tezy z opinii biegłego, należało uznać, że szkoda w pojeździe powoda, powstała na skutek zdarzenia z dnia 28 października 2015 r., jest to szkoda całkowita, a wartość tzw. pozostałości równa jest kwocie 3.900,00 zł.

Wobec wcześniejszej wypłaty przez pozwanego kwoty 1.937,41 zł., na podstawie art. 805 i n. k.c., art. 361 k.c., art. 34 i nast. ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. 2016 r., poz. 2060 ze zm.) oraz art. 481 § 1 i 2 k.c., art. 817 k.c. należało zasądzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.962,59 zł. ( 3.900,00 zł. – 1.937,41 zł.). Odsetki od kwoty 1.962,59 zł. Sąd zasądził zgodnie z żądaniem pozwu na podstawie art. 817 § 1 k.c. w zw. z art. 481 § 1 k.c. Sąd oddalił powództwo w zakresie dalej idącym.

Uwzględnieniu podlegało również żądanie powoda zasądzenia zwrotu poniesionych przez niego kosztów opinii niezależnego rzeczoznawcy, zgodnie z fakturą Vat nr (...) z dnia 10 listopada 2015 r. na kwotę 553,50 zł. Wskazać należy, iż ww. kalkulacja szkody nie odbiega znacząco od kalkulacji, przeprowadzonej przez powołanego w sprawie biegłego, w zakresie ustalenia kosztów naprawy pojazdu powoda. Należy zatem przyjąć, iż istnieje adekwatny związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem przez powoda wydatku na opinię prywatnego rzeczoznawcy, a samym zdarzeniem, skutkującym szkodą. Poniesienie tego wydatku było konieczne i obiektywnie uzasadnione w świetle zachowania pozwanego, który błędnie przeprowadził postępowanie likwidacyjne i określił koszt naprawy pojazdu na kwotę niższą niż jej faktyczne koszty. Zasadność przyznania poszkodowanemu zwrotu kosztów tego rodzaju potwierdził Sąd Najwyższy w szeregu judykatach (vide: III CZP 24/04, V CKN 908/00, III CZP 75/11). Sąd orzekający w niniejszej sprawie w pełni podziela tę linię orzecznictwa. Odsetki od tej kwoty zasądzono od dnia 08 grudnia 2015 r., mając na uwadze, iż powód wezwał pozwanego do zapłaty tej kwoty pismem z dnia 23 listopada 2015 r., wyznaczając mu 7 - dniowy termin do uiszczenia należności. Pozwany wezwanie odebrał 30 listopada 2015 r.

Mając na uwadze, że roszczenie powoda zostało oddalone w nieznacznej części (co do kwoty 100,00 zł.), na podstawie art. 100 zd. 2 k.p.c. Sąd włożył na pozwanego obowiązek zwrotu powodowi wszystkich poniesionych przez niego kosztów. Na koszty te składały się: opłata od pozwu (131,00 zł.), opłata od pełnomocnictwa (17,00 zł.), zaliczka na wynagrodzenie biegłego (800,00 zł.), wynagrodzenie pełnomocnika (600,00 zł.).

W punkcie IV wyroku orzeczono na podstawie art. 89 i art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2016 r., poz. 623 ze zm.) w zw. z art. 100 zd. 2 k.p.c., nakazując ściągnąć od pozwanego kwotę 202,65 zł. tytułem zwrotu wydatków, wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa na wynagrodzenie biegłego.