Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

X C 1711/17 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Olsztynie z 2017-08-08

Sygn. akt X C 1711/17

UZASADNIENIE

Powód, (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (...)z siedzibą w W., wniósł o zasądzenie od pozwanej J. O. kwoty 1.485,74 zł. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego roszczenia powód wskazał, że pozwana w dniu 12 września 2011 r. zawarła umowę pożyczki o numerze (...) z jego poprzednikiem prawnym, obecnie działającym pod firmą (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., który spełnił świadczenie na rzecz strony pozwanej, wypłacając jej określoną w umowie kwotę tytułem udzielonej pożyczki. Pomimo upływu terminu płatności pozwana nie uregulowała zobowiązania, wynikającego z zawartej umowy pożyczki, w związku z czym roszczenie stało się wymagalne w dniu 25 maja 2012 r.

Powód wyjaśnił, że (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. uprzednio działała pod firmą (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, a następnie (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka ta jest również następcą (...) S.A. z siedzibą w G., albowiem w trybie art. 492 § 1 pkt 1 kodeksu spółek handlowych doszło do połączenia spółek (...) S.A. z siedzibą w G. z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. poprzez przeniesienie całego majątku (...) S.A. z siedzibą w G., w tym przysługujących jej wierzytelności, na (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., stosownie do wpisu z dnia 12 czerwca 2014 r. Wierzytelność, przysługująca (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. przeciwko pozwanej, została wniesiona przez nią jako komandytariusza tytułem wkładu niepieniężnego do spółki (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowej z siedzibą w G. na podstawie zawartej w dniu 03 listopada 2015 r. umowy spółki komandytowej. Przedmiotowa wierzytelność została określona w załączniku nr 1 do umowy spółki komandytowej, zaś jej wysokość została wskazana według stanu na dzień 01 listopada 2015 r. i wynosiła 1.402,55 zł., na którą to kwotę składały się: kapitał w kwocie 820,65 zł., odsetki za opóźnienie w kwocie 458,54 zł., odsetki umowne w kwocie 33,36 zł. i koszty windykacyjne w wysokości 90,00 zł.

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą w G. umową przelewu wierzytelności nr (...) z dnia 25 listopada 2015 r. zbyła wierzytelność względem pozwanej na rzecz powoda i na tej podstawie nabył on ww. wierzytelność według stanu na dzień 01 listopada 2015 r. Powód podał, że pismem, wysłanym w dniu 23 grudnia 2015 r., poinformował pozwaną o przelewie wierzytelności na jego rzecz oraz wezwał do uregulowania należności.

Na dochodzoną pozwem kwotę składają się następujące należności: 820,65 zł. tytułem niespłaconego kapitału, 458,54 zł. tytułem niespłaconych odsetek za opóźnienie naliczonych przez pierwotnego wierzyciela, kwota 33,36 zł. tytułem niespłaconych odsetek umownych naliczonych przez pierwotnego wierzyciela, 90,00 zł. tytułem niespłaconych kosztów windykacyjnych naliczonych przez pierwotnego wierzyciela oraz kwota 83,19 zł. tytułem naliczonych przez powoda odsetek ustawowych od dnia 02 listopada 2015 r. do dnia sporządzenia pozwu.

Pozwana J. O. nie stawiła się na rozprawę, nie żądała przeprowadzenia rozprawy w jej nieobecności i nie ustosunkowała się do żądania pozwu.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwana J. O. zawarła w dniu 12 września 2011 r. z wierzycielem pierwotnym (...) S.A. z siedzibą w G. umowę pożyczki nr (...). Na jej podstawie udzielono jej pożyczki w kwocie 1.343,30 zł. Opłata wstępna za czynności, związane z zawarciem ww. umowy wynosiła 67,15 zł., łączna kwota odsetek – 137,47 zł., a koszt ubezpieczenia pożyczki – 153,00 zł. Całkowity koszt pożyczki, na który składały się ww. opłaty, równał się kwocie 357,62 zł. Kwota pożyczki do wypłaty wynosiła 800,00 zł. Pozwana zobowiązała się zwrócić pożyczkę w pięćdziesięciu tygodniowych ratach.

(dowód: umowa pożyczki k. 22-23)

(...) S.A. z siedzibą w G. w trybie art. 492 § 1 pkt 1 kodeksu spółek handlowych połączyła się z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. poprzez przeniesienie całego majątku (...) S.A. z siedzibą w G. na (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zmieniła nazwę na (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

(dowód: odpis pełny z rejestru przedsiębiorców KRS k. 74-80)

W dniu 03 listopada 2015 r. pomiędzy (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., będącą następcą (...) S.A. z siedzibą w G., a (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji z siedzibą w G. została zawarta umowa spółki komandytowej pod firmą (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą w G.. Zgodnie z jej § 6, (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. wniosła wkład niepieniężny w postaci wierzytelności, wynikających z umów pożyczek. Szczegółowe określenie wierzytelności, składających się na będący przedmiotem wkładu portfel wierzytelności, ze wskazaniem dat zawarcia umów pożyczek, imion i nazwisk pożyczkobiorców oraz ich numerów P., zawierał Załącznik Nr 1 do umowy spółki. W Załączniku tym pod pozycją 14847 wymieniono umowę nr (...) z dnia 12 września 2011 r., zawartą z J. O., oraz należność w łącznej kwocie 1.402,55 zł., w tym kapitał w kwocie 820,65 zł., odsetki umowne – 33,36 zł., odsetki za opóźnienie – 458,54 zł., koszty windykacji – 90,00 zł.

(dowód: umowa spółki komandytowej k. 24-37, wyciąg z załącznika Nr 1 k. 38-39)

Umową przelewu wierzytelności Nr (...) z dnia 25 listopada 2015 r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą w G. zbyła na rzecz (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego (...) z siedzibą w W. wierzytelności pieniężne wobec dłużników z tytułu zawartych umów pożyczek, wskazane w Załączniku Nr 3 do umowy. W Załączniku tym pod pozycją 14847 wymieniono umowę nr (...) z dnia 12 września 2011 r., zawartą z J. O., i należność w łącznej kwocie 1.402,55 zł., na którą składały się: kapitał w kwocie 820,65 zł., odsetki za opóźnienie w kwocie 458,54 zł., odsetki umowne w kwocie 33,36 zł. i koszty windykacyjne w kwocie 90,00 zł.

(dowód: umowa przelewu wierzytelności k. 40-50, załącznik nr 1 do umowy k. 64-65)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o przedłożone przez powoda dokumenty, które nie zostały zakwestionowane przez stronę pozwaną, i których prawdziwość i wiarygodność co do zasady nie budziła wątpliwości.

W niniejszej sprawie zaistniały przesłanki do wydania wyroku zaocznego (art. 339 § 1 k.p.c.). Zgodnie z art. 339 § 2 k.p.c., w wypadku wydania przez sąd wyroku zaocznego, przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych, doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

Powód wywodzi swoje roszczenia z umowy pożyczki, do której zastosowanie mają zapisy ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz.U. 2016, poz. 1528 ze zm.). Zgodnie z art. 3 ust. 1 powołanej ustawy, przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255.550 zł. albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi, przy czym w myśl art. 3 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności umowę pożyczki. Z kolei z przepisu art. 5 pkt 8 ustawy wynika, że całkowita kwota do zapłaty przez konsumenta stanowi sumę całkowitego kosztu kredytu i całkowitej kwoty kredytu. W pkt 6 tego artykułu wskazano, że całkowity koszt kredytu to wszelkie koszty, które konsument jest zobowiązany ponieść w związku z umową o kredyt, w szczególności: odsetki, opłaty, prowizje, podatki i marże jeżeli są znane kredytodawcy oraz koszty usług dodatkowych w przypadku, gdy ich poniesienie jest niezbędne do uzyskania kredytu, z wyjątkiem kosztów opłat notarialnych ponoszonych przez konsumenta. Przywołana wyżej ustawa nie wyłącza stosowania ogólnych przepisów Kodeksu cywilnego, dotyczących pożyczki. Stanowi jednak ograniczenie wyrażonej w art. 353 1 k.c. zasady swobody umów. W myśl art. 720 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W ocenie Sądu dochodzony przez powoda obowiązek zwrotu kapitału pożyczki, niespłaconych odsetek za opóźnienie i niespłaconych odsetek umownych naliczonych przez pierwotnego wierzyciela oraz odsetek ustawowych od dnia 02 listopada 2015 r., tj. dnia następnego po dacie ustalenia wysokości zobowiązania, do dnia sporządzenia pozwu, był zasadny, udowodniony i nie sprzeciwiał się przepisom prawa.

Uzasadnione wątpliwości budzi natomiast należność z tytułu kosztów windykacyjnych, naliczonych przez pierwotnego wierzyciela, w kwocie 90,00 zł.

Zgodnie z ogólną regułą dowodową, zawartą w przepisie art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Na gruncie prawa procesowego odpowiednikiem art. 6 k.c. jest przepis art. 232 k.p.c., który stanowi, że strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

W ocenie Sądu, roszczenie powoda w zakresie wymienionej wyżej opłaty nie zasługiwało na uwzględnienie. Powód w żaden sposób nie udokumentował bowiem jej poniesienia przez pierwotnego wierzyciela wbrew dyspozycji powołanego art. 6 k.c. Tymczasem w przypadku cesji wierzytelności warunkiem otrzymania należności przez nabywcę długu jest udowodnienie, że takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi.

Powód, jako przedsiębiorca, posiadający profesjonalną obsługę prawną, powinien zgodnie z powyższymi wymogami wykazać dochodzoną pozwem kwotę, obejmującą koszty windykacyjne.

Sąd orzekający w niniejszej sprawie stoi na stanowisku, że w sporach z konsumentami należy zachować szczególną ostrożność przy ocenie ewentualnego przyjęcia za prawdziwe twierdzeń, zawartych w pozwie, zwłaszcza w sprawach, w których konsument nie podejmuje jakiejkolwiek obrony. Stąd za dalece niewystarczające dla ustalenia tych okoliczności w procesie uznać należy samo oświadczenie powoda, nawet dla potrzeb wydania wyroku zaocznego.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie wyżej wskazanych przepisów oraz art. 353 § 1 k.c. i art. 354 § 1 k.c., Sąd zasądził w pkt 1 wyroku kwotę 1.395,74 zł., oddalając jednocześnie powództwo w pozostałej części, tj. co do kwoty 90,00 zł., jak w pkt 2.

O odsetkach ustawowych za opóźnienie orzeczono po myśli art. 481 § 1 i § 2 k.c.

O kosztach procesu orzeczono na mocy art. 100 k.p.c., zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. W niniejszej sprawie powód wnosił o zasądzenie łącznie na jego rzecz kwoty 1.485,74 zł., w związku z tym zasądzona w punkcie 1 wyroku kwota stanowi 94 % tej sumy. Wobec powyższego Sąd zasądził tytułem kosztów procesu odpowiednią część, wynoszącą 94% wysokości kosztów, które przysługiwałyby w przypadku uwzględnienia powództwa w całości. Powód poniósł koszty procesu w łącznej kwocie 317,00 zł., na którą składają się opłata od pozwu – 30,00 zł., opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17,00 zł. i koszty zastępstwa procesowego – 270,00 zł. Należał się mu zatem zwrot z tego tytułu kwoty 297,98 zł. (317,00 zł. x 94%).

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 3 k.p.c. Sąd nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności (pkt 4 wyroku).

SSR Agnieszka Brzoskowska

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

O., dnia 08 sierpnia 2017 r. SSR Agnieszka Brzoskowska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Barbara Roman
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Olsztynie
Data wytworzenia informacji: