Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Olsztynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Kottik

Protokolant: sekretarz sądowy Anna Ostromecka

w obecności oskarżyciela publ. M. W.

po rozpoznaniu w dniu 19.12.2014 r. i 23.01.2015 r., sprawy

K. P. (1)

syna M. i A. z domu W.

ur. (...) w M.

obwinionego o to, że:

w dniu 27 maja 2014 r., o godz. 14 ¹⁸ w O. na skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) kierując samochodem m-ki V. (...) o nr rej. (...) nie zachował szczególnej ostrożności podczas zmiany pasa ruchu w wyniku czego doprowadził do zderzenia z kierującym samochodem m-ki M. (...) o nr rej. (...) powodując jego uszkodzenie oraz zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym

- tj. za wykroczenie z art. 86 § 1 kw w zw. z art. 19 ust. 2 pkt. 2, art. 22 ust. 1 i art. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym,

ORZEKA:

I.  obwinionego K. P. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu ustalając, iż miał on miejsce na ul. (...) w O. i za to na podstawie art. 86 § 1 kw w zw. z art. 19 ust. 2 pkt. 2, art. 22 ust. 1 i art. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym skazuje go, opierając wymiar kary na przepisie art. 86 § 1 kw wymierza mu karę 500,- (pięćset) złotych grzywny;

na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100,- (sto) złotych, kosztami opinii biegłego w kwocie 639,40 (sześćset trzydzieści dziewięć 40/100) złotych i opłatą w kwocie 50,- (pięćdziesiąt) złotych

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

Obwiniony K. P. (1) zamieszkuje w M.. Pracuje w (...).B. (...) osiąga dochód miesięczny około (...) złotych. Jest kawalerem, nie posiada nikogo na swoim utrzymaniu. W przeszłości karany była za wykroczenia w ruchu drogowym (k. 35)

W dniu 27 maja 2014 r. około godz. 14:18 pokrzywdzony K. K. (1) kierował samochodem (...) marki M. (...) o nr rej. (...) jadąc ul. (...) w kierunku skrzyżowania z ul. (...). Poruszał się lewym pasem ruchu przeznaczonym do jazdy na wprost przez to skrzyżowanie. Jechał w kolumnie pojazdów z uwagi na duże natężenie ruchu. Po przejechaniu skrzyżowania ul. (...) z ul. (...) kontynuował jazdę lewym pasem ruchu ponieważ na wiadukcie zamierzał skręcić w lewo w ul. (...). Pojazdy jadące lewym pasem ruchu jechały bardzo wolno z uwagi na zmieniającą się sygnalizację świetlną na skrzyżowaniu na wiadukcie. Pomiędzy pojazdami zachowana była bezpieczna odległość. Bezpośrednio za pojazdem pokrzywdzonego samochodem marki S. (...) poruszał się A. R. (1). Prawym pasem ruchu pojazdem marki V. o nr rej. (...) kierował obwiniony K. P. (1). Po zmianie świateł na skrzyżowaniu ul. (...) (...)pojazdy powoli zaczęły ruszać. Pokrzywdzony z uwagi na gabaryty pojazdu manewr ten wykonywał wolno, wobec czego pomiędzy pojazdem M. kierowanym przez pokrzywdzonego, a pojazdem go poprzedzającym powstała niewielka luka. Obwiniony włączył lewy kierunkowskaz i nie zachowując szczególnej ostrożności wykonał manewr zmiany pasa ruchu z prawego na lewy wjeżdżając bezpośrednio przed pojazd pokrzywdzonego. Manewr ten wykonał przed wjazdem w łuk w prawo ul. (...). Po wykonaniu manewru zmiany pasa ruchu obwiniony od razu zatrzymał pojazd swój pojazd ponieważ na sygnalizatorze nastąpiła zmiana sygnału na czerwony i pojazdy jadące przed nim także się zatrzymały. W wyniku manewru wykonanego przez obwinionego i zmniejszenia bezpiecznej odległości między pojazdami pokrzywdzony K. K. (1) kierujący pojazdem ciężarowym marki M. mimo podjęcia manewru intensywnego hamowania najechał na pojazd obwinionego. Po zdarzeniu kierujący wysiedli z pojazdów i po krótkiej rozmowie zdecydowali się przestawić pojazdy aby udrożnić ruch. A. R. przejeżdżając obok kierujących zostawił pokrzywdzonemu swoją wizytówkę oświadczając iż był świadkiem zdarzenia. Kierujący przestawili pojazdy i oczekiwali na przyjazd Policji.

W wyniku zdarzenia w pojeździe marki M. (...) o nr rej. (...) porysowana została płyta mocowania pługa usytuowana z przodu pojazdu. Natomiast w pojeździe marki V. (...) o nr rej. (...) uszkodzeniu uległ tył pojazdu: pogięta i porysowana pokrywa bagażnika oraz zderzak tylny, pogięta tablica rejestracyjna, połamana obudowa tablicy nr rej. tylnego.

(dowód: notatka urzędowa k. 4, k. 25, k. 29, szkic miejsca zdarzenia k. 5, protokół oględzin pojazdu M. k. 6, protokół oględzin pojazdu V. (...) k. 7, szkic sporządzony przez obwinionego K. P. k. 12, szkic sporządzony przez pokrzywdzonego K. K. k. 21, kopia tarczy tachografu k. 22, wydruki z nagrań monitoringu k. 26-28, płyta CD-R ze zdjęciami oraz nagraniem z monitoringu k. 51, zeznania A. R. k. 24v., zeznania pokrzywdzonego K. K. k. 73v.-74, zeznania K. S. k. 104, opinia techniczna biegłego E. R. k. 75-92, zeznania biegłego E. R. k. 104-104v.)

Wobec powyższego K. P. (1) został obwiniony o popełnienie wykroczenia z art. 86 § 1 kw w zw. z art. 19 ust. 2 pkt. 2 i art. 22 ust. 1 i art. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

W toku przeprowadzonego postępowania obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu wykroczenia wyjaśniając, iż manewr zmiany pasa ruchu wykonał prawidłowo z zachowaniem szczególnej ostrożności. Obwiniony zaznaczył, że gdy zaczynał zmieniać pas ruchu przed pojazdem pokrzywdzonego była wolna przestrzeń o długości około 8-10 metrów i w jego ocenie było to wystarczająco dużo miejsca aby wykonać manewr zmiany pasa ruchu. Jednocześnie obwiniony potwierdził, że pokrzywdzony cały czas się poruszał ale jechał bardzo wolno. Przyznał, że gdy zakończył zmianę pasa ruchu na sygnalizatorze wyświetlany był już sygnał czerwony i musiał się zatrzymać. Obwiniony podkreślił, że kierowca ciężarówki ściął zakręt ponieważ ślady hamowania znajdowały się na pasie rozdzielającym jezdnie. Ponadto, jego zdaniem, pokrzywdzony po zdarzeniu przyznał się do winy i proponował pieniądze za wyrządzone szkody.

(dowód: wyjaśnienia obwinionego k. 73-73v.)

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnienia obwinionego odnośnie przyczyn zdarzenia, jego przebiegu i zaprezentowanej przez niego interpretacji zasad ruchu drogowego nie zasługują na wiarę, ponieważ pozostają one w oczywistej sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w niniejszej sprawie, w tym z opinią biegłego, zasadami logiki, doświadczenia życiowego i obowiązującymi przepisami. Wyjaśnienia te, w przekonaniu Sądu zmierzają do uniknięcia odpowiedzialności karnej. Widoczna jest w nich próba umniejszenia winy obwinionego poprzez przeniesienie odpowiedzialności za zdarzenie na pokrzywdzonego K. K.. Obwiniony przyznał przecież, że pokrzywdzony stale się przemieszczał, gdy on wykonywał manewr zmiany pasa ruchu, co świadczy o tym, ze odległość pomiędzy pojazdem pokrzywdzonego, a pojazdem poprzedzającym ulegała zmianie. Nie sposób zatem podzielić twierdzeń obwinionego, iż było wystarczająco dużo miejsca aby mógł bezpiecznie wykonać manewr zmiany pasa ruchu.

Sąd uznał za wiarygodne i w całości dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonego K. K. (1) kierującego pojazdem ciężarowym marki M., ponieważ są jasne, pełne i spójne. Pokrzywdzony podkreślił, że cały czas poruszał się lewym pasem ruchu ul. (...). Zaznaczył, iż pojazdy jechały w kolumnie i cały lewy pas ruchu był zajęty. Po zmianie świateł gdy pojazdy jadące przed nim zaczęły ruszać i on także zaczął podjeżdżać do sygnalizatora, jednak z uwagi na gabaryty pojazdu manewr ten wykonywał dość wolno i pojawiła się przestrzeń między pojazdami. Pokrzywdzony potwierdził, że widział pojazd obwinionego, który chciał zmienić pas ruchu jednak, w jego ocenie, nie było tam dość miejsca na taki manewr. Pokrzywdzony podkreślił, że użył sygnału dźwiękowego bo widział, że nie uda mu się wyhamować, gdy obwiniony wjeżdżał na jego pas ruchu. Pojazd obwinionego zauważył gdy ten zaczął już wjeżdżać na lewy pas ruchu wprost przed jego samochód. Podkreślił, że poruszał się z prędkością około 30 km/h.

Sąd uznał za wiarygodne także ujawnione zeznania A. R. (3), który jechał bezpośrednio za pojazdem pokrzywdzonego. Świadek ten podkreślił, że obwiniony manewr zmiany pasa ruchu wykonał nagle, gwałtownie wjeżdżając przed pojazd ciężarowy. A. R. podkreślił, że w wyniku manewru wykonanego przez obwinionego zarówno kierujący ciężarówką jak i on musieli gwałtowanie hamować.

Sąd w pełni podzielił powyższe zeznania ponieważ A. R. jest osobą obcą zarówno dla obwinionego jak i pokrzywdzonego, nie jest zatem zainteresowany rozstrzygnięciem w sprawie, co dodatkowo świadczy o jego bezstronności. Widząc zdarzenie pozostawił informację iż był jego świadkiem i opisał jego przebieg.

W ocenie Sądu na podzielenie zasługują także zeznania funkcjonariusza Policji K. S. (2), który przeprowadzał czynności na miejscu zdarzenia, ponieważ są jasne i spójne. Świadek wskazał iż na miejscu ujawnił ślady hamowania odpowiadające śladom kół pojazdu ciężarowego, gdyż był to ślad kół bliźniaczych. Podkreślił, że charakter śladów ujawnionych na jezdni wskazywał, iż hamowanie pojazdu ciężarowego było gwałtowne.

Wersja zdarzenia przedstawiona przez pokrzywdzonego znajduje potwierdzenie w opinii biegłego z zakresu ruchu drogowego E. R.. Biegły stwierdził, iż do zdarzenia doszło w wyniku podjętego przez obwinionego manewru zmiany pasa ruchu bez zachowania szczególnej ostrożności i uwzględnienia przez niego sytuacji na drodze – znacznego natężenia ruchu pojazdów i zbliżania się do skrzyżowania kierowanego sygnalizacją świetlną. Biegły zaznaczył, iż wykonywany przez obwinionego manewr zmiany pasa ruchu i jednoczesnego hamowania wymuszonego warunkami na drodze uniemożliwił kierującemu M. bezpieczne wykonanie manewru hamowania. Biegły wskazał, iż obwiniony po zmianie pasa ruchu wykonał manewr hamowania skutkujący zmniejszeniem bezpiecznej odległości od pojazdu pokrzywdzonego. Po analizie zapisów tarczy tachografu samochodu ciężarowego biegły stwierdził, iż pokrzywdzony poruszał się z prędkości około 30 km/h i ślady hamowania ujawnione na miejscu zdarzenia mogą pochodzić od pojazdu przez niego kierowanego. Biegły podkreślił, że przebieg zdarzenia przedstawiony przez pokrzywdzonego w pełni koresponduje z ujawnionymi uszkodzeniami wszystkich pojazdów, ich rozmiarem i umiejscowieniem.

Sąd w pełni podzielił treść opinii biegłego, bowiem jest pełna, jasna i nie zawiera sprzeczności, biegły w sposób pełny i wyczerpujący odpowiedział na pytania postawione przez Sąd.

W świetle wskazanych powyżej okoliczności nie ulega wątpliwości, że obwiniony K. P. (1) w dniu 27 maja 2014 r. o godz. 14:18 w O. na skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) kierując samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) nie zachował szczególnej ostrożności podczas zmiany pasa ruchu w wyniku, czego doprowadził do zderzenia z kierującym samochodem marki M. (...) o nr rej. (...) powodując jego uszkodzenie oraz zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Swoim zachowaniem obwiniony wyczerpał znamiona wykroczenia z art. 86 § 1 kw w zw. z art. 19 ust. 2 pkt. 2, art. 22 ust. 1 i art. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Znamieniem warunkującym odpowiedzialność z art. 86 § 1 kw jest spowodowanie zagrożenia w ruchu drogowym poprzez niezachowanie szczególnej ostrożności. Zagrożenie w ruchu drogowym w danej sytuacji niewątpliwie powstało z uwagi na zderzenie pojazdów. Poza tym do zdarzenia doszło na drodze o dużym natężeniu ruchu, w godzinach popołudniowego szczytu komunikacyjnego, w związku z tym zagrożone były także inne samochody poruszające się w tym czasie po ul. (...). Należy także podkreślić, że zgodnie z przepisami ruchu drogowego kierowca zbliżając się do skrzyżowania jest zobowiązany zachować szczególną ostrożność, czego obwiniony również nie uczynił..

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym kierujący pojazdem może zmienić pas ruchu tylko z zachowaniem szczególnej ostrożności. Szczególna ostrożność polega w tym wypadku na tym, że kierujący powinien być na tyle uważny, aby zdążyć zaniechać zmiany pasa ruchu, gdyby jego kontynuowanie stwarzało zagrożenie dla ruchu drogowego lub inny uczestnik ruchu był zmuszony do podjęcia manewrów obronnych.

Przy zmianie pasa ruchu może dojść do zajechania drogi, które nastąpi wówczas, gdy pojazd wjedzie przed pojazd jadącym pasem ruchu na który chce wjechać w takiej odległości, że zmusi kierującego nim do gwałtowanego hamowania, zjechania na pobocze bądź dojdzie do zderzenia pojazdów. Obwiniony wykonał manewr zmiany pasa ruchu w bardzo bliskiej odległości od pojazdu pokrzywdzonego i pozbawił go praktycznie możliwości wykonania skutecznych manewrów obronnych w postaci hamowania i doszło do kolizji obu pojazdów.

Dodatkowo zgodnie z art. 19 ust. 2 pkt. 2 kierujący jest zobowiązany hamować w sposób nie powodujący zagrożenia lub utrudnienia w ruchu drogowym. Obwiniony nieprawidłowo wykonał manewr zmiany pasa ruchu po którym od razu wykonał manewr hamowania, przez co zmniejszył bezpieczną odległość pomiędzy pojazdami i uniemożliwił pokrzywdzonemu skuteczne wykonanie manewru hamowania.

Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu. Doświadczenie życiowe pokazuje, że kierowcy dopuszczają się takich zachowań nagminnie w ostatniej chwili zmieniając pasy ruchu, zwłaszcza w sytuacji, gdy pasem na który zamierzają wjechać jadą wolniej poruszające się samochody i nie zwracają uwagi czy mogą to uczynić nie zajeżdżając drogi innym uczestnikom ruchu i czy kierujący zdążą podjąć skuteczne manewry hamowania. Podkreślić należy iż obwiniony zajechał drogę kierującemu pojazdem ciężarowym, który z racji znacznych gabarytów i masy nie jest w stanie szybko się zatrzymać, gdyż droga hamowania takiego pojazdu jest wydłużona. Zachowanie to zasługuje na szczególne potępienie, bowiem jest ono niejednokrotnie przyczyną groźnych w skutkach wypadków drogowych, ponadto doszło do niego w pobliżu skrzyżowań o znacznym natężeniu ruchu.

Mając na uwadze powyższe nie można uznać wymierzonej obwinionemu kary grzywny za rażąco surową. Odpowiada ona stopniowi społecznej szkodliwości czynu, spełnia swoje cele w zakresie prewencji generalnej i indywidualnej, tym bardziej, że obwiniony już w przeszłości karany za wykroczenia w ruchu drogowym.

Sąd uznał, że sytuacja materialna obwinionego pozwala na obciążenie go zryczałtowanymi kosztami postępowania i opłatą oraz kosztami związanymi z wydaniem opinii przez biegłego.