Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Olsztynie

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Kottik

Protokolant: stażysta Katarzyna Michałowska

w obecności oskarżyciela publ. M. N.

po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2015 r. sprawy

M. M.

s. Z. i J. z domu C.

ur. (...) w C.

obwinionego o to, że:

w okresie 1 – 2 września 2015r., ok. godz. 09.00 – 10.00 w O. na ul. (...) kierując samochodem m – ki V. o nr rej. (...) nie zachował szczególnej ostrożności podczas manewru cofania, w wyniku czego najechał na zaparkowany samochód m – ki P. nr rej. (...) doprowadzając do zderzenia oraz uszkodzenia pojazdu a następnie oddalił się z miejsca zdarzenia nie zatrzymując pojazdu

- tj. o czyny z art. 97kw w zw z art. 23 ust 1 pkt 3 i art. 44 ust 1 pkt 1 Prawa o ruchu drogowym

ORZEKA

I.  obwinionego M. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i za to na podstawie art. 97 kw w zw. z art. 9 § 2 kw skazuje go na karę grzywny w wymiarze 350,- (trzysta pięćdziesiąt) złotych;

II.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinionego od zryczałtowanych wydatków postępowania i opłaty.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

Pokrzywdzony A. Z. (1) mieszka w budynku (...) –(...)przy ul. (...) w O.. Jego żona L. jest formalnie właścicielką samochodu osobowego m-ki P. o nr rej. (...) użytkowanego głównie przez pokrzywdzonego. Pojazd ten jest parkowany zazwyczaj na ulicy przed blokami (...) (...) i tak też było w dniach 1-2 września 2015 r., kiedy samochód ten stał wzdłuż jezdni, prawą stroną skierowaną w stronę środka jezdni. W dniu 04 września 2015 r., kiedy pokrzywdzony zamierzał gdzieś pojechać samochodem zorientował się, że w samochodzie uszkodzona jest krata wlotu powietrza z przodu. Kiedy przyjrzał się dokładniej zobaczył, że w samochodzie uszkodzone są również przednia tablica rejestracyjna, wgnieciona pokrywa komory silnika z odpryskiem lakieru a na zderzaku przednim naniesione ślady lakieru w kolorze (...). Po kilku dniach spotkał sąsiada mieszkającego w sąsiednim bloku, który poinformował go, że w dniu 01 lub 02 września 2015 r., w godzinach 10-11 ^{( 00 )}widział jak znany mu z widzenia kierujący samochodem V. (...) o nr rej. (...) wykonując manewr cofania tyłem pojazdu uderzył w przód samochodu pokrzywdzonego. Mężczyzna ten wysiadł następnie z samochodu i przy pomocy narzędzi przytwierdził przednią tablicę rejestracyjną, która odpadła z samochodu P. po czym odjechał z miejsca zdarzenia. Świadek widział to z balkonu odległego o kilkadziesiąt metrów. Opisał on również wygląd sprawcy pokrzywdzonemu, wskazując, że mężczyzna ten mieszka na (...) a przyjeżdża do kogoś z jego bloku. Pokrzywdzony w dniu 10 września 2015 r., zgłosił to zdarzenie na Policji i dokonano wówczas oględzin samochodu P..

(dowód: zeznania świadków – A. Z. – k. 28, M. Ś. – k. 28v; wydruk z bazy (...) k. 4; prot. oględzin –k. 8; wyjaśnienia obw. – k. 14)

Obwiniony wezwany na przesłuchanie w trakcie czynności wyjaśniających przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił złożenia wyjaśnień i podpisania protokołu. Dwukrotnie awizowanego wezwania na rozprawę wyznaczoną w dniu25 listopada 2015 r., nie podjął i nie stawił się na nią i nie złożył wyjaśnień.

(wyjaśnienia – k. 14)

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, zebrany w niniejszej sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje na winę obwinionego i jego sprawstwo. Obwiniony w oświadczeniu złożonym w trakcie czynności wyjaśniających przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu odmawiając jednocześnie składania wyjaśnień. Jednak przeprowadzone przez Sąd dowody pozwalają na uznanie tego oświadczenia za wiarygodne. Przesłuchani w tej sprawie świadkowie, w tym w szczególności świadek M. Ś., zeznając w sposób kategoryczny, wskazał jednoznacznie na to, że to właśnie obwiniony podczas wykonywania swoim samochodem manewru cofania uszkodził pojazd pokrzywdzonego. Wprawdzie widział on ten moment z pewnej odległości, jednak co do swoich pierwotnych spostrzeżeń upewnił się kiedy zobaczył, że obwiniony manipuluje przy samochodzie pokrzywdzonego przymocowując z powrotem przednią tablicę rejestracyjną, która odpadła w wyniku uderzenia. Należy z całą mocą podkreślić, że świadek ten, to osoba zupełnie obca dla obwinionego i w żaden sposób, niezainteresowana bezpodstawnym pomawianiem go. W związku z tym należało uznać jego relację oraz zeznania pokrzywdzonego łączące się z nim, za pełnoprawne źródło dowodowe stanowiące podstawę pewnych ustaleń Sądu.

W trakcie oględzin pojazdu pokrzywdzonego, przeprowadzonych podczas czynności wyjaśniających ujawniono, że uszkodzenia przodu samochodu pokrzywdzonego, w postaci wgnieceń i odprysku lakieru znajdują się na wysokości od (...)od podłoża a także zarysowania na przedniej tablicy rejestracyjnej i ślady otarcia na lewym przednim narożniku zderzaka przedniego na wysokości (...)z naniesioną na nim substancją w kolorze (...)(a więc w kolorze lakieru samochodu obwinionego).

Biorąc pod uwagę przytoczone wyżej argumenty Sąd uznał, że przeprowadzone dowody w pełni pozwalają na przypisanie obwinionemu popełnienia zarzucanego mu wykroczenia wyczerpującego dyspozycję przepisów art. 97 kw w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym . Oddalenie się z miejsca zdarzenia, bez powiadomienia o tym właściciela uszkodzonego pojazdu wyczerpuje z kolei dyspozycje przepisów art. 97 kw w zw. z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym .

Jako okoliczności obciążające przy wymiarze kary Sąd uwzględnił postawę obwinionego, który nawet nie próbował, o ile nawet nie znał właściciela uszkodzonego pojazdu, zostawić informacji o zdarzeniu, choćby na kartce za wycieraczką. Zamiast tego próbował zamaskować to co się stało mocując z powrotem tablicę rejestracyjną w samochodzie pokrzywdzonego. Kolejną okolicznością obciążającą była uprzednia karalność obwinionego za wykroczenie w ruchu drogowym. Sąd nie znalazł w odniesieniu do obwinionego żadnych istotnych okoliczności łagodzących..

W świetle tych argumentów Sąd zdecydował się wymierzyć obwinionemu karę, która w realiach niniejszej sprawy nie może być postrzegana jako nadmiernie surowa. Obwiniony dopuścił się dwóch wykroczeń w krótkim odstępie czasu. Biorąc pod uwagę, sytuację materialną obwinionego Sąd zwolnił go od obowiązku uiszczenia kosztów postępowania i opłaty.