Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Olsztynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lipca 2014 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie

Wydział IX Karny,

w składzie: Przewodniczący: SSR Wojciech Kottik

Protokolant: Anna Ostromecka

bez obecności oskarżyciela publ.

po rozpoznaniu w dniach 23.10, 13.11, 18.12.2013 i 23.07.2014 r. sprawy

M. P.

syna J. i E. z domu B.

ur. (...) w S.

obwinionego o to, że:

w dniu 13/14 sierpnia 2013 r., w godz. 23 ⁰⁰ – 01 ⁰⁰ w O. przy ul. (...) kl. I zakłócił spoczynek nocny dla M. R. (1) poprzez głośne odtwarzanie muzyki w klubie (...)

- tj. za wykroczenie z art. 51 § 1 kw

orzeka:

I.  obwinionego M. P. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 51 § 1 kw skazuje go na karę 500,- (pięćset) złotych grzywny;

II.  na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100,- (sto) złotych i opłatą w kwocie 50,- (pięćdziesiąt) złotych.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

Obwiniony M. P. mieszka w O.. Pracuje jako menedżer lokalu (...) w O., który mieści się w budynku przy ul. (...). Pub znajduje się na parterze i w piwnicy kamienicy, nad którym znajdują się jeszcze trzy mieszkania i inne lokale użytkowe.

W nocy z 13 na 14 sierpnia 2013r. w godz. 23:00 – 01:00 pokrzywdzona M. R. (1) przebywając w swoim mieszkaniu, znajdującym się na 3 piętrze kamienicy, w pionie nad lokalem (...) słyszała głośno odtwarzaną muzykę w lokalu, w którym kierownikiem jest obwiniony. Kilka minut po 23:00 pokrzywdzona telefonicznie zawiadomiła Policję o zakłócaniu ciszy nocnej i poprosiła o interwencję.

Na miejsce przybyli funkcjonariusze D. T. (1) - policjant i A. K. (1) - strażnik miejski, którzy udali się do mieszkania zgłaszającej. Świadkowie już w drodze do tego mieszkania na klatce schodowej budynku słyszeli wydobywający się hałas i mocne „uderzenia” basów z lokalu (...) znajdującego się na parterze. Funkcjonariusze w czasie przyjmowania zgłoszenia od M. R. (1), będąc w jej mieszkaniu również i tam słyszeli muzykę i „basy”. W związku z powyższym udali się do lokalu (...) i poinformowali obwinionego o zaistniałej sytuacji. M. P. oświadczył natomiast, że nic takiego się nie dzieje i chce aby skierowano w tej sprawie wniosek do Sądu, bo muzyka nie jest za głośna i przeszkadza tylko pokrzywdzonej.

(dowody: notatka urzędowa –k. 5; zeznania świadków – D. T. – k. 33v-34; A. K. – k. 34; M. R. – k. 85-86; P. K. –k. 102-103; wydruki z portalu F. – k. 137-140)

Wobec powyższego M. P. został obwiniony o popełnienie wykroczenia z art. 51 § 1 kw. W toku przeprowadzonego postepowania obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu wykroczenia. Podkreślił, że działalność o tym profilu, w tym miejscu prowadzona jest od 10 lat i że jest to lokal muzyczny, a nie dyskoteka i muzyka tworzy tam tylko tło. Wskazał, że w lokalu zawsze jest odtwarzana muzyka o tym samym natężeniu i nie ma tam koncertów. Obwiniony dodał, iż tego samego wieczoru odbywał się koncert zespołu (...) w pobliskim amfiteatrze, na który wychodzą okna M. R. (1). Wspomniał też, że wcześniej zdarzały się nieuzasadnione interwencje policji ze względu na zbyt głośne rozmowy gości, którzy znajdowali się w ogródku lokalu. Dodał również, że lokal ani obsługa nie będą uciszać gości. Lokal jest miejscem, w którym rozmowy bywają głośniejsze od muzyki gdyż goście przychodzą tu porozmawiać i napić się wysokogatunkowych trunków. W dniu zdarzenia pokrzywdzona nie informowała go, że muzyka jej przeszkadza. Zdaniem obwinionego muzyka tego dnia była odtwarzana z takim samym natężeniem jak zwykle, a mieszkanie M. R. (1) znajduje się dopiero na trzecim piętrze i zdziwiło go to, że inni, którzy mieszkają na pierwszym i drugim piętrze nie mają zastrzeżeń co do natężenia dźwięku odtwarzanego w lokalu. Obwiniony podkreślił jednocześnie, że M. R. (1) chce wykończyć przedsiębiorców prowadzących działalność w kamienicy przez zgłaszanie nieuzasadnionych interwencji.

(wyjaśnienia obwinionego - k: 33 v)

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnienia obwinionego nie zasługują na wiarę ponieważ są nielogiczne i niespójne, a poza tym sprzeczne z dowodami, które Sąd ocenił jako w pełni wiarygodne. W ocenie Sądu wyjaśnienia te stanowią jedynie wyraz przyjętej przezeń linii obrony, poprzez którą zmierza on do uniknięcia odpowiedzialności za popełnione wykroczenie wskazując przy tym, że to pokrzywdzona dopuszcza się wobec niego złośliwości, utrudniając mu tym samym prowadzenie działalności. M. P. w swoich wyjaśnieniach nie podał nic o tym, iż w lokalu (...) w nocy z 13 na 14 sierpnia 2013 r., odbywała się impreza okolicznościowa z okazji 10 „urodzin” lokalu, co mogło wiązać się z dużym nasileniem hałasu i jednocześnie zakłócać spoczynek nocny mieszkańcom kamienicy. Imprezie tej towarzyszyło m. in. losowanie beczki whisky, z którego to o godzinie 5-tej zamieszczono zdjęcia na portalu społecznościowym. Tym samym trudno jest mówić, że był to „zwykły” dzień w funkcjonowaniu tego lokalu. Nie można też przyjąć na podstawie anonsów i relacji zamieszczanych na tym samym portalu aby w lokalu tym nie były organizowane koncerty jak przekonywał obwiniony.

W przekonaniu Sądu, w przeciwieństwie do wyjaśnień obwinionego, zeznania pokrzywdzonej M. R. (1) zasługują w pełni na przymiot wiarygodności. Pokrzywdzona podkreśliła, że muzyka odtwarzana w nocy z 13 na 14 sierpnia 2013r. była na tyle głośna, że uniemożliwiła jej spoczynek nocny. Dodała również, że po wizycie funkcjonariuszy sytuacja nie uległa zmianie i muzyka nadal była głośno odtwarzana. Sąd przystępując do oceny powyższych zeznań miał na uwadze istniejący pomiędzy stronami konflikt, którego efektem są liczne sprawy sądowe pomiędzy nimi. Sąd stykając się osobiście na rozprawie ze świadkiem, przy ocenie jej zeznań nie dopatrzył się okoliczności świadczących o braku obiektywizmu z jej strony. W jasny i spójny sposób, bez cech zacietrzewienia czy nadmiernego subiektywizmu opisała ona zdarzenie z 13 na 14 sierpnia 2013r., a co również bardzo istotne zeznania te korespondują z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie.

Jako również w pełni wiarygodne, a przez to bardzo ważne Sąd ocenił zeznania świadków D. T. (1) i A. K. (1), którzy uczestniczyli w tej interwencji. Zgodnie podkreślili, że hałas i dudnienie tzw. basów wydobywających się z lokalu w czasie ich pobytu w mieszkaniu pokrzywdzonej mogły znacznie utrudniać jej spoczynek nocny. W ocenie Sądu zeznania tych świadków są jak najbardziej obiektywne, a przez to w pełni wiarygodne. Świadkowie ci to przecież osoby zupełnie obce zarówno dla obwinionego jak i dla pokrzywdzonej; zeznawali na okoliczności związane z ich służbą i trudno posądzać ich choćby o cień subiektywizmu.

Za w pełni wiarygodne i istotne Sąd ocenił zeznania świadka P. K.. Świadek w dniu zdarzenia znajdował się w mieszkaniu pokrzywdzonej i zgodnie z zeznaniami M. R. (1) potwierdził, że muzyka pochodząca z pubu była bardzo głośna i zakłócała znacznie spoczynek nocny. Świadek słusznie zauważył, iż tego dnia odbywał się wspomniany wcześniej w zeznaniach obwinionego, koncert zespołu (...) w pobliskim amfiteatrze, który zakończył się jednak ok godz.22:00, a nie później na co powoływał się obrońca obwinionego. Świadek dokładnie opisał przebieg interwencji z dnia 13/14 sierpnia 2013r. oraz podał przykłady wcześniejszych sytuacji, w których musiała interweniować policja. Bezskutecznie, jak widać pokrzywdzona oraz pozostali mieszkańcy kamienicy zmagają się z hałasem dochodzącym z pubu (...). Sąd miał świadomość, że świadek ten to partner życiowy pokrzywdzonej, ale sama ta okoliczność nie może przecież dyskredytować jego zeznań, tym bardziej, że jego relacja znajduje potwierdzenie w innych obiektywnych dowodach

Okoliczności wskazane przez pokrzywdzoną i wskazanych wyżej świadków potwierdzają w pełni obiektywne dowody jakimi są nagrania z rejestratora rozmów telefonicznych zgłoszenia interwencji przez M. R. (1) w nocy z 13/14 sierpnia 2013r., dotyczące zakłócania ciszy nocnej przez lokal (...) oraz kopie materiałów związanymi z wcześniejszymi interwencjami w w/w lokalu w dniach 08/09.06.2013r., 20/21.06.2013r., 18/19.07.2013r.i 31.08.2013r./01.09.2013r.

Pozostałe dowody przeprowadzone w tym postępowaniu, mają charakter dowodów pośrednich i ich znaczenie można oceniać jako drugorzędne dla ustaleń niniejszego postępowania tj. zeznania świadków z odpowiedzi na wniosek obrońcy obwinionego. Świadek M. G., który jest ojcem chrzestnym pokrzywdzonej opowiedział o konflikcie między pokrzywdzoną a wspólnotą mieszkaniową oraz wspomniał, że sam jest posiadaczem kilku lokali na S. w O., których właściciele skarżą się do niego, że M. R. (1) utrudnia im prowadzenie działalności ciągłymi skargami. Nie można jednak zapomnieć, że jako wynajmujący lokal właścicielom lokalu (...) jest on zainteresowany również finansowo w tym by lokal ten funkcjonował dalej w tym miejscu. Pozostali świadkowe; P. K., współwłaściciel pubu (...) oraz W. M., menedżer klubu (...) nie dodali nic nowego do zeznań wcześniejszych świadków, potwierdzili jedynie linię obrony obwinionego, że muzyka w pubie (...) jest tłem do rozmów klientów i nie jest puszczana zbyt głośno, a na pewno nie tak aby przeszkadzało to mieszkańcom kamienicy, w której znajduje się pub. Do ich zeznań można podejść również z dużą dozą ostrożności, bo to zarówno zwierzchnik jak i kolega obwinionego a zatem osoby zainteresowane w rozstrzygnięciu korzystnym dla obwinionego.

Również zeznania policjantów P. L., obecnego dzielnicowego S. w O. oraz byłego dzielnicowego M. Z. nie wniosły istotnych informacji dla niniejszego postępowania bo nie byli oni obecni w tym lokalu w dniu zdarzenia.

Także zeznania pozostałych przesłuchanych świadków tj. M. S. oraz R. P. Sąd uznał za niewiele wnoszące do meritum niniejszej sprawy. Wprawdzie są oni mieszkańcami lub użytkownikami lokali w tym samym budynku, ale nie pamiętali aby byli w nich obecni w dniu zdarzenia (jak R. P.), albo ich relacja jest z uwagi na skonfliktowanie z obwinionym jest mocno dyskusyjna i obarczona dużą dozą wątpliwości (M. S.).

Sąd postanowił odstąpić ostatecznie od przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego z zakresu badania poziomu hałasu i drgań z Laboratorium (...) w O. w celu ustalenia poziomu hałasu oraz poziomu drgań w mieszkaniu pokrzywdzonej M. R. (1) związanych z funkcjonowaniem klubu (...) albowiem w świetle okoliczności powstałych po wydaniu tego postanowienia dowodu tego nie da się przeprowadzić w stopniu, który byłby istotny dla niniejszego postępowania. Jak wynikało to z informacji zarówno biegłej jak i pokrzywdzonej od daty powołania biegłej w lokalu obwinionego nie doszło do ponownej sytuacji przy której natężenie dźwięku byłoby zbliżone choćby do tego z dnia zdarzenia a zatem przeprowadzony dowód nie byłby w pełni obiektywny.

W świetle przeprowadzonych i omówionych wyżej dowodów Sąd uznał obwinionego M. P. za winnego tego, że w dniu 13/14 sierpnia 2013r. w godz. 23:00 – 01:00 w O. przy ul. (...) kl. I zakłócił spoczynek nocny dla M. R. (1) poprzez głośne odtwarzanie muzyki w klubie (...), czym wyczerpał znamiona wykroczenia z art. 51 § 1 kw.

Do przypisania odpowiedzialności za czyn określony w art. 51 § 1 kw niezbędne jest określenie pojęcia wybryku, który zakłóca spokój innym osobom. Nie ulega wątpliwości, że jest to krzyk, hałas, głośne słuchanie muzyki, oglądanie telewizji czy ogólnie głośne zachowanie. Czyn określony w art. 51 par. 1 kw którym sprawca zakłóca spokój czy porządek publiczny bądź spoczynek nocny rażąco odbiega od przyjętych w danych okolicznościach obowiązujących norm zachowania. Zachowanie sprawcy pozostaje w oczywistej sprzeczności z zasadami współżycia społecznego. Należy także przytoczyć pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w wyroku z dnia 02.12.1992 r., określający wybryk jako zachowanie, którego „wśród konkretnych okoliczności czasu, miejsca i otoczenia, ze względu na przyjęte zwyczajowo normy ludzkiego współżycia nie należało się spodziewać, które zatem wywołuje powszechnie negatywne oceny społeczne i uczucia odrazy, gniewu, oburzenia. Wybryk charakteryzuje sprzeczność z powszechnie akceptowanymi normami zachowania się. ( (...) 189/92 ). Zatem zachowanie obwinionego polegające na dopuszczenie się do bardzo głośnego odtwarzania muzyki w jego lokalu z całą pewnością było sprzeczne z obowiązującymi zasadami współżycia społecznego i wywołało uczucie gniewu u pokrzywdzonej oraz zakłóciło jej spokój i spoczynek nocny, tym bardziej, że miało to miejsce już w późnych godzinach wieczornych przeznaczonych na odpoczynek.

Warunkiem koniecznym dla ustalenia odpowiedzialności za wykroczenie z art. 51 § 1 kw niezbędne jest również zaistnienie skutku w postaci zakłócenia spokoju. Skutek ten niewątpliwie nastąpił ponieważ obwiniony na tyle głośno odtwarzał muzykę w lokalu, że było to słyszalne w mieszkaniu pokrzywdzonej. Muzyka była odtwarzana tak głośno, że pokrzywdzona zmuszona była zawiadomić o tym fakcie Policję. Należy podkreślić, że zwyczajowo przyjęte jest iż cisza nocna obowiązuje w godz. 22:00 – 06:00 i jest to czas przeznaczony na spokojny odpoczynek. Zakłócenie ciszy nocnej nie jest związane z uniemożliwieniem osobie pokrzywdzonej jedynie spokojnego snu bowiem odpoczynek nie musi przejawiać się w formie snu, może być to również czytanie książek, czy rozmawianie przez telefon, a nawet oglądanie telewizji.

Sąd, poza dotychczasową niekaralnością, nie dopatrzył się w stosunku do obwinionego żadnych innych istotnych okoliczności łagodzących. W ocenie Sądu wymierzona obwinionemu kara grzywny w wymiarze 500 złotych jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu. Orzeczona kara w pełni zrealizuje cele w zakresie prewencji generalnej i indywidualnej oraz zmotywuje obwinionego do przestrzegania obowiązującego porządku prawnego i zachowania nie będącego uciążliwym dla innych mieszkańców budynku. Jako za co najmniej niestosowne Sąd uznał uwagi obwinionego dotyczące pokrzywdzonej a jego twierdzenia, że on „nie będzie przecież uciszał klientów” jako świadczące o niezrozumieniu jego roli jako menedżera lokalu. W opinii Sądu warunki materialne i rodzinne pozwalają obwinionemu na poniesienie kosztów postępowania i opłaty.