Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Olsztynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lipca 2014 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aneta Żołnowska

Protokolant: Kalina Pawełko

w obecności oskarżyciela publ. M. W.

po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca i 9 lipca 2014 r. sprawy

Z. D.

s. P. i M. z domu P.

ur. (...) w O.

obwinionego o to, że:

w dniu 10 maja 2014 r. o godz. 11:20 miejscowości S. na drodze publicznej kierował pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...) będąc w stanie po użyciu alkoholu tj. I wynik 0,11 mg/l, II wynik: 0,08 mg/l, III wynik: 0,06 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu

- tj. o wykroczenie z art. 87 § 1 kw w zw. z art. 45 ust. 1 pkt. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym

ORZEKA:

I.  obwinionego Z. D. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 87 § 1 kw skazuje go na karę 500,- (pięćset) złotych grzywny;

II.  na podstawie art. 87 § 3 kw orzeka wobec obwinionego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 6 (sześciu) miesięcy;

III.  na podstawie art. 29 § 4 kw zalicza na poczet orzeczonego środka okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 10 maja 2014 r.;

IV.  na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 120,- (sto dwadzieścia) złotych i opłatą w kwocie 50,- (pięćdziesiąt) złotych.

UZASADNIENIE

Sad ustalił następujący stan faktyczny w sprawie:

W dniu 9 maja 2014r. do późnych godzin wieczornych Z. D. spożywała alkohol w postaci piwa. Nazajutrz rano nie był pewien czy nadal nie znajduje się w stanie po użyciu alkoholu, stąd poprosił o szwagra A. A. (1) o możliwość skorzystania z prywatnego alkomatu. Dwa pierwsze badania wykazywały niedopuszczalną zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, dopiero trzecie wykonane około godz. 11.00, w ocenie obwinionego, pozwalało mu na kierowanie samochodem.

Z. D. około godz. 11.20 postanowił pojechać ze swoim szwagrem, już jako pasażerem po towar, wcześniej zajeżdżając po drodze do sklepu. W okolicach sklepu w S. funkcjonariusze policji – E. P. (1) i K. W., zatrzymali obwinionego, kierującego samochodem m – ki V. (...) o nr rej. (...), do kontroli drogowej. Funkcjonariusze przeprowadzili badanie kierowcy na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu atestowanym urządzeniem alcosensor z wynikami : o godz. 11.24 – 0,11mg/l, o godz. 11.39 – 0,08 mg/l, i godz.. 11.57 – 0,06 mg/l. W trakcie kontroli J. G. podał, iż wypił alkohol w postaci 5 – 6 piw o pojemności 0,5 l do godz. 22.00 poprzedniego dnia.

(dowody: wyjaśnienia obwinionego k. 39, 12-13, zeznania świadków A. A. k. 46, E. P. k. 46 – 46v, notatka urzędowa k. 3, protokół badania na zawartość alkoholu k. 7, wydruk (...) k. 41, świadectwo wzorcowania k. 10- 11)

Obwiniony Z. D. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż spożywał alkohol dnia poprzedniego. W dniu zdarzenia trzykrotnie badał się na zawartość alkoholu prywatnym alkomatem i zdecydował się na jazdę dopiero gdy ten wyświetlił kolor zielony. Podkreślił, iż przejechał tylko do swojego sklepu około 20 metrów.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom obwinionego albowiem zgodne są z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. Nie został w postępowaniu podważony również fakt badania się obwinionego na zawartość alkoholu prywatnym alkomatem. W tym miejscu jednakże należy podkreślić, iż było to urządzenie niekalibrowane, bez atestu, nie wyświetlające nawet zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. Do wyników badania takim urządzeniem należało podchodzić z duża rezerwą i rozwagą, czego nie uczynił obwiniony. Zdawał sobie sprawę z ilości wypitego alkoholu, rano nie czuł się dobrze, skoro zdecydował się na samodzielne badanie. Znamiennym jest, iż nie powtórzył badania po uzyskaniu wyniku negatywnego.

Sąd dał wiarę zeznaniom przesłuchanych w sprawie Są one jasne, pełne i wzajemnie się uzupełniają. Zeznania E. P. (1) znajdują potwierdzenie w dokumentacji sporządzonej na miejscu kontroli. Funkcjonariuszka pozostaje osobą obcą dla obwinionego, nie ma zatem powodów, by go bezpodstawnie pomawiać.

Wobec powyższego, w ocenie Sądu, wina obwinionego jest ewidentna i została mu udowodniona. W dniu 10 maja 2014r. o godzinie 11.20 w miejscowości S. Z. D. kierował pojazdem m – ki V. (...) o nr rej. (...) będąc w stanie po użyciu alkoholu z wynikiem 0,11 mg/l w wydychanym powietrzu. Czyn te wyczerpuje znamiona wykroczenia z art. 87§1kw i z mocy tego przepisu został skazany i wymierzono mu karę jak w sentencji wyroku.

Wymierzając obwinionemu karę Sąd miał na uwadze okoliczności łagodzące i obciążające leżące po stronie obwinionego. Do tych pierwszych z całą pewnością należy zaliczyć przyznanie się do winy i wyrażoną skruchę oraz dotychczasowa nienaganna opinia w miejscu zamieszkania (k. 30). Obwiniony samodzielnie badał się na zawartość alkoholu, ale czynił to nielegalizowanym urządzeniem o nie do końca wiadomym pochodzeniu. W ocenie Sądu, nawet zdrowy rozsądek, przy braku wiedzy specjalistycznej, winien powstrzymać obwinionego przed uznaniem tak uzyskanych wyników za wiarygodne i kierowaniem samochodem. Okolicznością obciążającą: dotychczasowa karalność obwinionego za wykroczenia w ruchu drogowym ( k. 41).

W tym stanie rzeczy, w ocenie Sądu, kara wymierzona obwinionemu jest adekwatna do stopnia jego zawinienia i społecznej szkodliwości czynu. Powszechnie wiadomym jest, iż liczba kierujących nietrzeźwych i pod wpływem alkoholu na przestrzeni ostatnich lat systematycznie rośnie, pomimo coraz liczniejszych kontroli i kampanii społecznych. Znaczącym niestety jest również udział osób kierujących po wypiciu alkoholu w zdarzeniach drogowych. Kierowanie pojazdem przez osobę będącą w stanie po użyciu alkoholu jest rażącym naruszeniem jednej z najważniejszych zasad bezpieczeństwa ruchu drogowego. Oczywistym jest, iż alkohol nawet w małej ilości wpływa na obniżenie sprawności psychomotorycznych człowieka, a sprawność taka jest niezbędna w przypadku kierujących pojazdami mechanicznymi. Kara tak ukształtowana, w ocenie Sądu, wpłynie na obwinionego wychowawczo i zapobiegawczo oraz spełni swe zadania w zakresie prewencji ogólnej.

Orzekając wobec obwinionego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 6 miesięcy, Sąd miał na uwadze wszystkie okoliczności wymienione powyżej. Obwiniony decydując się na kierowanie pojazdem po spożyciu alkoholu musiał godzić się z faktem, iż ewentualne ukaranie go za ten czyn będzie musiał mieć wpływ na jego sytuację życiową, zawodową i materialną.

Sąd na poczet orzeczonego środka karnego zaliczył okres zatrzymania prawa jazdy od 10.05.2014r.

Wobec skazania obwiniony został obciążony kosztami postępowania i opłatą.