Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Olsztynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 listopada 2014 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Urlińska

Protokolant: Agnieszka Michałowska

Przy udziale prokuratora Krzysztofa Górskiego

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 24 kwietnia 2014r., 29 lipca 2014r. , 16 września 2014r., 6 listopada 2014r., 18 listopada 2014r.,

sprawy:

A. K. (1) , s. A. i J. z domu S., urodzonego dnia (...) w L.,

Oskarżonego o to, że:

1.  w dniu 29.12.2008 r. w N., pełniąc funkcję Prezesa Zarządu Spółki z o.o. (...) z/s w N. wystawił w sposób nierzetelny dla Spółki z o.o. (...) z/s w O., fakturę VAT Nr (...) na kwotę 126 000,00 zł oraz VAT w kwocie 27.720,00 zł, łącznie 153.720,00 zł za usługi analizy i weryfikacji nieruchomości, zarządzanie nieruchomością na zlecenie, uzyskanie pozwoleń na zabudowę i warunki zagospodarowania terenu z podziałem geodezyjnym, które faktycznie nie zostały wykonane,

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.,

2.  w okresie od 22.12.2008 r. do 07.07.2009 r. w O., pełniąc funkcję Prezesa Zarządu Spółki z o.o. (...) z/s w O. wprowadził w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w O., podając w deklaracjach VAT-7 dla podatku od towarów i usług za miesiące od listopada 2008 roku do czerwca 2009 roku nieprawdę co do kwot podatku naliczonego wynikających z następujących faktur VAT: Nr (...).10.2008 z dnia 03.10.2008 r. na kwotę 24.400,00 zł, w tym VAT 4.400,00 zł z tytułu prowizji za sprzedaż nieruchomości w Centrum H (...) w O. i Nr 1/12/2008 z dnia 20.12.2008 r. na kwotę 135.000,00 zł, w tym VAT 24.344,26 zł z tytułu zagospodarowania nieruchomości, przygotowania do sprzedaży, sprzedaży oraz uzyskania warunków użytkowania i zabudowy, wystawionych przez Spółkę z o.o. (...) z/s w N. oraz faktury Nr (...) z dnia 29.12.2008 r. jak w pkt. I, za usługi które faktycznie nie zostały wykonane, naruszając tym samym przepis art. 88 ust.3a pkt 4 lit.a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (j.t. z 2004 r., Dz.U. Nr 54, poz.535 ze zm.) w konsekwencji narażając na nienależny zwrot podatku za czerwiec 2009 roku w kwocie 53.241,00 zł,

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 76 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.,

I.  oskarżonego. A. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu pkt 1 i za to z mocy art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s. skazuje go na karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda,

II.  oskarżonego A. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt 2 i za to z mocy art. art. 76 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s., opierając wymiar kary o art. 76 § 2 k.k.s. skazuje go na karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda,

III.  na podstawie art. 39 § 1 k.k.s. orzeczone wobec oskarżonego kary jednostkowe grzywny łączy i wymierza karę łączną grzywny w wysokości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda,

IV.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. P. 924 złote tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu oskarżonego A. K. (1) w postępowaniu sądowym oraz kwotę 215,52 złote tytułem 23 % stawki podatku VAT od wynagrodzenia,

V.  na podstawie art. 624 k.p.k. w zw. z art. 17 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983r., Nr 49, poz. 223 ze zm.) w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym od opłaty.

Sygn. akt VII K 1355/13

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. (...) powstała w dniu 08 maja 2006r., natomiast spółka z.o.o. L. powstała w dniu 12 maja 2006r. Prezesem i jedynym udziałowcem spółki (...) od początku jej istnienia jest A. K. (1). Jedynym udziałowcem spółki (...) od dnia jej powstania jest z kolei spółka z.o.o. (...) z siedzibą w miejscowości W.. Prezesem obu ostatnio wymienionych spółek od dnia ich powstania jest A. K. (1). Nadto komplementariuszem (...) Spółka z o.o. spółka komandytowo – akcyjna we W. jest (...) Spółka z o.o. z siedzibą w N., której prezesem i jedynym udziałowcem także jest A. K. (1).

(dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonego k. 64v.-65, 221v.-222v., okoliczność bezsporna)

Umową najmu z dnia 31 października 2007r. A. G., działając jako przedstawicielka ustawowa małoletniej M. J. oddała w najem na rzecz (...) Sp. z o.o. budynek znajdujący się przy ul. (...), który składał się z 35 lokali mieszkalnych. Na mocy powyższej umowy najmująca spółka miała dokonywać wszelkich napraw związanych z eksploatacją tego budynku oraz dbać o czystość w budynku i na zewnątrz. Nadto spółka ta w ramach umowy rozliczała czynsz, wywóz nieczystości i ogrzewanie.

Czynności tych spółka dokonywała za pomocą pracownika W. G. (1), który był zatrudniony przez spółkę na stanowisku gospodarza budynku przy ul. (...). W ramach obowiązków pracowniczych wymieniony dokonywał drobnych napraw, a także roznosił faktury VAT z tytułu rozliczenia mediów mieszkańcom bloku, które dostarczane były mu przez A. K. (1). Poważniejsze zaś naprawy dokonywane były przez wyspecjalizowane w tym zakresie firmy.

(dowód: zeznania świadka A. G. 96-96v., 223-223v. 263v., 273v., zeznania świadka W. G. (1) 95-95v. załącznika nr 1, 251v.,, zeznania świadka M. G. 180v.-181, 224-224v., dokumenty złożone przez A. G. k. 272)

(...) Sp. z o.o. na mocy aktu notarialnego z dnia 31 października 2007r. nabyła od spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. prawo własności lokali niemieszkalnych oznaczonych nr 301 o powierzchni użytkowej 178 m2 i nr 302 o powierzchni użytkowej 105,9 m2 położonych w O. przy ul. (...) w budynku nr (...).

(dowód: akt notarialny k. 61- 65 załącznika nr 1)

Na mocy umowy sprzedaży zawartej w dniu 29 maja 2008r. lokal nr (...) został sprzedany na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O., natomiast na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 07 października 2008r. (...) sp. z o.o. zbyła prawo własności nieruchomości lokalowej nr 301 na rzecz (...) Sp. z o.o.

(dowód: akty notarialne k. 60-59, 81-78 załącznika nr 1)

Następnie w dniu 30 kwietnia 2008r. spółka (...) złożyła do Urzędu Miasta O. Wydział Architektury i Planowania Przestrzennego wniosek o wydanie warunków zabudowy i zmianę sposobu użytkowania poddasza na pomieszczenia biurowe w budynku położonym na ul. (...). Tożsamy wniosek dotyczący poddasza i tarasu na 3 piętrze w dniu 20 maja 2008r. złożyła również spółka (...) sp. z o.o.

(dowód: wnioski o wydanie warunków zabudowy k. 57,58 załącznika nr 1)

Decyzją nr (...) Prezydenta Miasta O. z dnia 09 lipca 2008r. ustalono warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na zmianie sposobu użytkowania części poddasza na pomieszczenia usługowo – biurowe wraz z przebudową dachu nad klatką schodową oraz zabudową tarasu w budynku Centrum Handlowo – Usługowego H (...) na rzecz (...) Sp. z o.o.

Natomiast w dniu 09 lipca 2008r. Prezydent Miasta O. wydał decyzję nr (...) na rzecz (...) sp. z o.o. w której to określił on warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na zmianie sposobu użytkowania części poddasza na pomieszczenia usługowo – biurowe oraz przebudowę dachu nad klatką schodową oraz zabudową tarasu.

Decyzją Prezydenta Miasta O. nr II - (...) z dnia 11 grudnia 2012r. zatwierdzono natomiast projekt budowlany i udzielono pozwolenia na wykonanie robót budowlanych na rzecz inwestora – (...) Sp. z o.o.

(dowód: decyzje administracyjne k. 51-52,53- 54, 55-56 załącznika nr1)

W celu dokonania wymienionej powyżej zmiany sposobu użytkowania części poddasza na pomieszczenia biurowe oraz przebudowy dachu nad klatką schodową oraz zabudowy (...) sp. z o.o. reprezentowana przez A. K. (1) korzystała z usług (...),(...) Przedsiębiorstwo (...) P. G., następnie zaś wymienione podmioty wystawiły na rzecz spółki (...) sp. z o. o. następujące faktury VAT:

- nr 20/08 z dnia 29 lipca 2008r. na kwotę 4000 zł netto plus VAT w wysokości 880 zł – łącznie 4880, 00 za I etap – Koncepcja biura w Centrum Handlowo – Usługowym H (...) przy ul. (...) w O.

- nr 50/08 z dnia 30 października 2008r. na kwotę 7500 zł netto plus VAT w wysokości 1650 zł – łącznie 9150,00 zł za II etap – Koncepcja biura w Centrum Handlowo – Usługowym H (...) przy ul. (...) w O.

- (...) z dnia 31 października 2008r. na kwotę 2500 zł plus VAT w wysokości 550 zł – łącznie 3050 zł za projekt architektoniczny budowlany przeszkleń tarasu i przebudowy fragmentu dachu w Centrum H (...) O. ul. (...);

- nr 04/12/2008 z dnia 08 grudnia 2008r. na kwotę 2400 zł plus VAT w wysokości 528 zł – łącznie 2928 zł za realizację usług budowlano – remontowej wg umowy (...)

(dowód: zeznania świadka A. K. (2) k. 99-100 załącznika nr 1, 223v., zeznania świadka P. G. k. 98 załacznika nr 1, 224, faktury k. 46,47,48,49 załącznika nr 1)

(...) sp. z o.o. wystawiła na rzecz (...) Sp. z o.o. następujące faktury VAT:

- dniu 03 października 2008r. fakturę VAT nr (...).10.2008 na kwotę netto 20 000 zł plus VAT 4 400 zł z tytułu prowizji za sprzedaż nieruchomości 100 m2 w Centrum H (...),

- w dniu 20 grudnia 2008r. fakturę VAT nr (...) na kwotę 110 655,74 zł netto plus VAT w kwocie 24 344, 26 zł z tytułu zagospodarowania nieruchomości, przygotowania do sprzedaży, uzyskania warunków użytkowania i zabudowy.

Faktury nr: 1.10.2008, 1/12/2008 oraz 1/12 zostały następnie ujęte przez spółkę (...) sp. z o.o. w deklaracjach VAT – 7 odpowiednio za listopad 2008r. oraz grudzień 2008r.

(dowód: faktury VAT k. 147, 151, 148 załącznika 2)

Natomiast w dniu 29 grudnia 2008r. Spółka (...) sp. z o.o. z siedzibą w N. wystawiła na rzecz Spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w O. fakturę VAT nr (...) w wysokości 126 000 zł netto plus podatek VAt w kwocie 27 720 zł. Z treści przedmiotowego dokumentu wynika, że na kwotę objęta fakturą składa się wynagrodzenie za mające być wykonane przez (...) sp. z o.o. czynności: analizy i weryfikacji atrakcyjności nieruchomości do zakupu, zarządzanie nieruchomością na zlecenie, uzyskanie pozwoleń na zabudowę i warunki zagospodarowania terenu z podziałem geodezyjnym.

W tym czasie spółka (...) Sp. z o.o. nie zatrudniała żadnych pracowników i działała przez swojego prezesa A. K. (1).

(...) sp. z o.o. z siedzibą w N. ujęła podatek wynikający z powyższej Faktury VAT nr (...) w ewidencji sprzedaży i deklaracji VAT – 7 za grudzień 2008r. jako podatek należny.

(dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonego k. 64v.-65, 221v.-222v., zeznania świadka M. G. 180v.-181, 224-224v., Faktura VAT nr (...) k. 38 Załącznika nr 1, deklaracja dla podatku od towarów i usług k. 21 załącznika nr 1)

Faktury nr: 1.10.2008, 1/12/2008 oraz 1/12 zostały następnie ujęte przez spółkę (...) sp. z o.o. w deklaracjach VAT – 7 odpowiednio za listopad 2008r. oraz grudzień 2008r

( dowód: deklaracje VAT -7 k. 152v. -159 załącznika 2 )

W dniu 10 września 2009r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. wszczął postępowanie kontrolne wobec spółki (...) sp. z o.o. w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od stycznia 2008r. do grudnia 2008r. Kontrola ta zakończyła się w spółce w dniu 29 stycznia 2010r.

(dowód: postanowienie k. 1 załącznika nr 1, wynik kontroli k. 113 załącznika nr 1)

Na podstawie wymienionej kontroli decyzją Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. w sprawie o sygn. akt UKS2891/W2F/42/261/09/22/025 określono spółce (...) Sp. z o.o. za grudzień 2008r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należny do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości 6454 zł oraz należny podatek od towarów i usług podlegający wpłacie na rachunek urzędu skarbowego z tytułu wystawienia faktury, o której mowa w art. 108 ust. 1 ustawy w wysokości 27 720 zł.

A. K. (1) działając jako prezes (...) odwołał się od tej decyzji do Dyrektora Izby Skarbowej w O., który po rozpatrzeniu odwołania – decyzją w sprawie (...)/- (...) utrzymał w mocy decyzją organu pierwszej instancji w części dotyczącej określenia za miesiąc grudzień 2008r. należnego podatku od towarów i usług podlegającego wpłacie na rachunek urzędu skarbowego z tytułu wystawienia faktury, o której mowa w art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług w kwocie 27 720 zł oraz uchylił zaskarżoną decyzję w części dotyczącej określenia za miesiąc grudzień 2008r. nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc i w tym zakresie orzekł o określeniu nadwyżki podatku od towarów i usług naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy, za miesiąc grudzień 2008r. w kwocie 6 454 zł.

Spółka zaskarżyła także powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O., który postanowieniem z dnia 1 września 2010r. w sprawie o sygn. akt I SA/Ol 444/10 odrzucił skargę spółki (...) z powodu nieuiszczenia przez spółkę należnego wpisu.

(dowód: decyzje k. 3-8 , 9-14v., postanowienie k. 16-16v.)

Z kolei w dniu 29 lipca 2009r. wszczęta zostało postępowanie kontrolne w spółce (...) sp. z o.o. w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczenia podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od listopada 2008r. do czerwca 2009r.

(dowód: postanowienie k. 1załącznika nr 2)

Powyższe postępowanie kontrolne zostało zakończone wydaniem decyzji z dnia 23 lutego 2010r. w sprawie o sygn. akt UKS2891/W2F/42/300/09/41/025 Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. określił z kolei spółce (...) Sp. z o.o. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za listopad 2008r. w kwocie 138 zł, za kwiecień w kwocie 680 zł a ponadto określił nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy: za grudzień 2008r. w kwocie 1775 zł, za styczeń 2009r. w kwocie 539 zł, za luty 2009r. w kwocie 1817 zł, za marzec 2009r. w kwocie 609 zł i za maj 2009r. w kwocie 261 zł. Ponadto organ ten określił nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za czerwiec 2009r. w kwocie 687 zł.

Spółka (...) sp. z o.o. odwołała się od powyższej decyzji do Dyrektora Izby Skarbowej w O., który decyzją z dnia 13 maja 2010r. w sprawie o sygn. akt PPI/44070-0033/10 utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji w całości. Następnie spółka zaskarżyła powyższą decyzję wnosząc skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O.. Sąd ten wyrokiem z dnia 29 września 2010r. w sprawie o sygn.. akt I SA/Ol 445/10 oddalił skargę. Powyższy wyrok spółka zaskarżyła z kolei skargą kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego który wyrokiem z dnia 3 lipca 2012r. w sprawie I (...) 284/11 oddalił skargę kasacyjną.

Konsekwencją powyższych decyzji podatkowych było pozbawienie podmiotu (...) Sp. z o.o. prawa do odliczenia podatku naliczonego z wyżej wymienionych faktur VAT nr (...).10.2008, 1/12/2008 oraz 1/12 w miesiącach listopad i grudzień 2008r. Działania wskazanej spółki reprezentowanej przez jej prezesa A. K. (1) naraziły tym samym na nienależny zwrot podatku za czerwiec 2009r. w kwocie 53 241,00 zł.

(dowód: decyzje k. 17-26v., 27-34, wyrok wraz z uzasadnieniem k. 36-46v., 48-52)

W postępowaniu przygotowawczym A. K. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów. Wyjaśnił, że wystawił faktury za prace, które faktycznie zostały wykonane ale nie potrafił tego udowodnić. Podał, że dla L. sam wykonywał czynności i nie prowadził sam (...) Spółki (...) bo zajmowała się tym prawdopodobnie M. G., choć nie jest tego pewien. Dodał, że wymieniona mieszkała na Z. w O., ale nie pamięta czy robiła to osoba z O. czy z N.. Dalej wyjaśnił, że na pewno on podpisywał deklaracje VAT w tamtym czasie. Następnie podał, że z tego co sobie przypomina to zwrot VAT-u chciał przeznaczyć na spłatę zaległości podatkowych chyba w podatku dochodowym, bo tak poradziła mu pani w Urzędzie Skarbowym w O.. Wyjaśnił, że nie pamięta kto prowadził (...) Spółki (...) oraz tego czy zgłaszał do właściwych urzędów skarbowych komu zlecono prowadzenie księgowości wymienionych Spółek i gdzie była przechowywana ich dokumentacja księgowa. Dalej jednak wskazał, że przechowywana była ona w Centrum H (...) w O., przy ul. (...). Wyjaśnił, że czynności, na które była wystawiona faktura z zarzutu I dotyczyła zarządzania nieruchomością przy ul. (...) w O. i modernizacji kotłowni ze zmianą na instalację gazową z podłączeniem przyłącza gazowego do budynku oraz inne roboty. Odnośnie zarzutu II podał, że nie miał zamiaru niczego wyłudzić, nigdy nie żądał zwrotu VAT pomimo, że ten podatek był mu należny. Argumentował, ze wystąpił o zwrot VAT w okolicznościach wskazanych powyżej, faktury przyjęte do rozliczenia podatku naliczonego też dotyczyły faktycznie wykonanych robót. Nadto wskazał, że to wszystko było przez niego powiedziane w toku kontroli(k.64v. – 65).

W toku postępowania przed Sądem A. K. (1) także nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że jest bardzo zaskoczony, aby udowadniać swoje racje odnośnie działalności, albowiem po to są dokumenty. Dalej wskazał, że były usługi wykonywane na rzecz innych podmiotów, mimo że dostarczył wszystkie dokumenty związane z fakturami i rachunkami, chciał dołączyć koszty przejazdu do O., koszty (...) spółki (...), albowiem spółka dokonała tylko jednej transakcji w przeciągu całego roku. Dodał, że koszty nie są związane tylko z jedną transakcją tylko z zaangażowaniem i działaniem na rzecz innych podmiotów L., dot. tej faktury tej faktury wymienionej przez Urząd Kontroli Skarbowej, tj nr VAT 1/12 na kwotę 126.000zł. gdzie były dokonywane analiza i weryfikacja nieruchomości, zarządzanie na zlecenie, uzyskanie pozwoleń na zabudowę i warunków zagospodarowania terenu z podziałem. Wskazywał, że te czynności zostały wykonane i ma dokumenty. Podał, że chciał je przedstawić i omówić. Dalej wyjaśnił, że to są koszty związane z paliwem (...), które składa do akt. Nadto podniósł, że ma dokumenty i różne pisma do wspólnoty lokalowej nieruchomości (...) o pozwolenie na podłączenie do sieci elektrycznej, ogólnie do sieci kanalizacyjnej i wodnej, wyrażenie zgody na podniesienie dachu i klatki schodowej przez wspólnotę Centrum H (...) i również uchwały(...) z tym związane. Argumentował również, że była to usługa, że trzeba było być na spotkaniach zarządu (...), przedstawić dokumenty, złożyć wniosek do wspólnoty, złożyć wniosek do Urzędu Miasta, być na zgromadzeniu wspólników (...). Dokumenty ofertowe, oferta zabudowy okien szklanych całego trzeciego piętra, wstępny kosztorys wykonany, warunki przyłączenia do sieci energetycznej, wniosek o wydanie warunków zabudowy i zmianę użytkowania lokalu w centrum (...) i wniosek o wydanie warunków zabudowy i sposobu użytkowania. Wyjaśniał również, że są jeszcze decyzje w związku z tymi, decyzje o warunkach zabudowy z Urzędu Miasta, do tego jeszcze dołącza różne poprawki, zmiany w trakcie projektowania całego lokalu w centrum (...) projektowanie oświetlenia, ogrzewania, zmiany architektoniczne. Podniósł, że to jest właśnie ta faktura która (...) wystawiła dla L. w sumie na kwotę 135.000zł plus VAT, większa część była za zarządzenia nieruchomością na ul. (...). Zdaniem oskarżonego dokumenty to dowód, że usługi na rzecz L. zostały wykonane, to jest faktura nr (...), gdzie większość kwoty ok. 100.000zł była za zarządzenie nieruchomością na ul. (...), pozostała kwota wynika z tych usług związanych z uzyskaniem warunków zabudowy dla L.. Wyjaśnił również, że wcześniej tych dokumentów nie było w spółce (...), gdyż wszystkie dokumenty, które przedstawił znajdowały się w dokumentach L. na rzecz której wykonywane były te usługi. Podał, że nie pamięta czy okazywał te dokumenty w toku kontroli, ale dopiero poprzez przeszukanie odpowiednich dokumentów. Wyjaśnił taż, że nie zdążył złożyć sprzeciwu po Sądzie Administracyjnym. Wskazywał, że dokumenty znalazł przez ostatnie trzy tygodnie. Odnośnie pozwolenie wskazał, że jako Prezes Zarządu działał na rzecz trzech spółek (...), L. i (...), w związku z tym, że rok 2008r. był bardzo pracowity to L. sprzedawała lokal(...)zarządzała nieruchomością i musiała przygotować lokal to sprzedaży, w związku z tym miała bardzo dużo pracy, podobnie spółka (...), która przygotowywała dokumenty, spółka (...) miała jedną transakcję. Dalej argumentował, że jako prezes wszystkich spółkę podzielił działania na rzecz wszystkich spółek, aby każda przynosiła dochód, aby nikt nie zarzucił mu, że działa na korzyść jednej spółki, czas działania rozbił na rzecz 3 spółek, albowiem cel był wspólny. Odnośnie drugiego zarzutu tj. L., to wskazał, że nie miał świadomości, że dokonując zwrotu należnego podatku VAT może wprowadzić w błąd, uważał że ten podatek mu się należy tym bardziej, że został zapłacony, więc nadwyżkę podatku zapłaconego uważał, że będzie mógł przenieść na zaległości podatkowe za 2008r. Argumentował, że Spółka za 2008r. miała zaległości w postaci podatku VAT i podatku dochodowym, w związku z tym, że ta zaległość figurowała od początku roku, L. miała egzekucję w związku z zaległościami w 2009r., pierwszym jej etapem było zablokowanie konta L. przez Urząd Skarbowy, gdzie on wcześniej uzgadniałem z poborcą podatkowym, że będzie to spłacane regularnie i systematycznie, i prosił aby nie blokować konta (...), gdyż spółka z tego konta dokonywała wszelkich płatności. Sprostował, że to dotyczy L.. Wyjaśnił również, że L. obsługiwała zarządzanie nieruchomością na ul. (...), gdzie było 35 mieszkań, z tych środków były regulowane wpłaty za energię, wodę, kanalizację. Dodał, że skutkiem blokowania tego konta byłby problem dla 35 rodzin, które straciłyby media i poborca miał tą informację, mimo to dwa tygodnie później, nie pamięta dokładnie, któraś osoba, chyba kierowniczka nadrzędna zablokowała konta. Ponadto podał, że raz, że firma stała się mało wiarygodna, to straciła zaufanie właściciela. Wyjaśnił także, że on pisał pismo o odblokowanie konta, w następnym miesiącu konto zostało odblokowane. Dodał, że na poczet tego zadłużenia został zabezpieczony samochód C. na poczet zobowiązań podatkowych, po tym czasie, nie pamięta czy to było na dole w (...) czy w egzekucji, jakaś pani zasugerował mu, aby nadwyżkę VATu z tego roku przeksięgować na zaległość poprzedniego roku i podatek dochodowy za 2008r. Relacjonując dalej wyjaśnił, że złożył deklarację VAT-7 w 2009r w lipcu, za czerwiec 2009r. gdzie była adnotacja odnośnie zwrotu tego podatku, na deklaracji figuruje kwota zwrotu podatku VAT nie jest ona w całości, a kwota jaka była zaległością w podatku VAT. Podnosił również, że spółka spłacała do poborcy podatek, ta cała sytuacja spowodowała, że trafił się następny problem trzeba to była rozwiązywać, on nie mógł poświęcić czasu tylko dla jednej spółki, w związku z tym zlecił to (...), aby ona przejęła część prac, albowiem ona dysponowała czasem .Według oskarżonego czynności zostały wykonane. Wyjaśniał, że nie pamięta dokładnie, ale pamięta, że dokumenty złożone do kontroli skarbowej zostały zwrócone mu po długim czasie, po pół roku, Urząd Kontroli Skarbowej miał te dokumenty. Nadto dodał, że wie że te dokumenty były tam bardzo długo, nie opamięta terminu i w związku z tym, że pierwszy raz miałem do czynienia z oskarżeniem, myślałem że oświadczenie prezesa ma znaczenie, bo wystarczyło to sprawdzić. Następnie podał jednak, że miał wcześniej postępowania skarbowe, o ile pamięta nie zapadały wobec niego wyroki, były to sprawy L., G. (...). Ponadto wyjaśnił, że był karany sądownie za L., za G. (...) i to było 2 lata temu, pierwszy raz zetknął się wtedy z oskarżeniem i Sądem., w związku z czym pamięta okres, może nie do końca szczegółowo, w przeciągu jednego roku gdzie przez pół roku chodził do Urzędu Kontroli Skarbowej, aby wyjaśnić czynności spółki, dostał decyzję, która spowodowała, że był w kiepskiej formie psychicznej, był załamany, nie miał prawnika na miejscu, nie byłem wtedy w stanie racjonalnie myśleć, był załamany. Na koniec wyjaśnień podał, jeszcze, że nie pamięta czy sporządzał na potrzebę kontroli oświadczenie co jest objęte fakturą nr (...), nie sądził jednak, że są ważne, nikt go o te dokumenty nie poprosił. Wskazał również, że w latach 2008-2009 był prezesem G. (...), (...), B., komplementariuszem była spółka (...) sp. z o.o. a on był w spółce (...) właścicielem i Prezesem(k. 221v.-222v.)

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnienia oskarżonego nieprzyznającego się do winy co do obu zarzuconych mu czynów w zakresie w jakim są sprzeczne z ustalonym stanem faktycznym nie polegają na prawdzie, a to dlatego że pozostają w ewidentnej opozycji do pozostałego materiału dowodowego, w tym przede wszystkim co do zeznań świadków A. G., W. G. (1), P. G. oraz M. G. i A. K. (2) oraz dokumentami w postaci, faktur i decyzji podatkowych oraz protokołów kontroli oraz orzeczeń Wojewódzkiego i Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Nie zasługują na uwzględnienie wyjaśnienia oskarżonego, w których utrzymywał, że zlecenie czynności (...) sp. z .o.o. przez spółkę z o.o. (...) były spowodowane tym, że wymieniony nie chciał być posądzony o działanie na szkodę którejkolwiek ze spółek, twierdzenia te nie znajdują bowiem odzwierciedlenia w obowiązujących przepisach prawa i są zdaniem Sądu jedynie przyjętą przez oskarżonego linią obrony, która miała na celu uniknięcie odpowiedzialności karnej. W tym zakresie przede wszystkim należy wskazać na treść art. 201 § 1 ksh zgodnie z którym do prowadzenia i reprezentowania spółki uprawniony jest zarząd spółki. W sytuacji opisanej w niniejszej sprawie oskarżony co prawda pełnił funkcję prezesa kilku spółek handlowych, nie mniej jednak powiązania kapitałowe i osobowe między tymi spółkami nie upoważniały go do tego, aby będąc zobowiązany do reprezentacji i prowadzenia spraw jednej spółki czynności te wykonywał w ramach innej spółki. Podobnie ocenić należało tłumaczenia odnośnie działania przez spółkę (...) sp. z o.o. na zlecenie spółki z o.o. (...).

Abstrahując od powyższego wskazać należy, że oskarżony poza gołosłownymi twierdzeniami nie przedstawił żadnych dowodów aby udowodnić, że faktycznie czynności wskazane w fakturach wskazanych w zarzutach zostały wykonane przez podmioty które wystawiły te faktury. Z dokumentów uzyskanych w trakcie kontroli w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością (...) oraz uzyskanych w trakcie dochodzenia w sprawie niniejszej nie ma jakiegokolwiek dokumentu potwierdzającego, że (...) sp. z o.o. wykonywała jakiekolwiek czynności w zakresie wskazanym w wystawionej fakturze (...) z dnia 29 grudnia 2008r. Przeciwnie z dokumentów tych wynika, że wszystkie powyższe czynności wykonywała spółka (...). Nierzetelność zaś faktur (...).10.2008 i 1/12/2008 została już prawomocnie rozstrzygnięta wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie XII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w N. w sprawie o sygn.. akt XII K 54/13.

Niezależnie od powyższego o nierzetelności tych faktur świadczą dowody z dokumentów w postaci faktur wystawionych przez DRAFT Usługi (...), Biuro (...) P. G., w których jako podmiot obciążony za usługi wskazanych przedsiębiorców figuruje (...) sp. z o.o. Z kolei z aktu notarialnego wynika, że w czasie wystawiania tych faktur ostatnia z wymienionych spółek była już właścicielem jednego z lokali tj. lokalu nr (...) w Centrum H (...). Czynności te wykonywała zatem we własnym imieniu i na swoją własną rzecz, co znajduje potwierdzenie również w zeznaniach świadków A. K. (2) i P. G. o czym będzie jeszcze mowa poniżej.

Wskazać należy, że Sąd w całości podzielił ustalenia organów kontroli, a także decyzje organów podatkowych i wydane następnie orzeczenia WSA i NSA. Oskarżony w trakcie kontroli zgłaszał zarzuty merytoryczne w stosunku do ustaleń organów kontroli. Kontrola podatkowa jaka miała miejsce w siedzibie przedsiębiorcy została przeprowadzona w sposób rzetelny i prawidłowy. Wydane przez organy podatkowe decyzje zostały w toku instancji zaskarżone przez A. K.. Ponadto zarzuty były weryfikowane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, a następnie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Zarówno organy podatkowe, jak i sądy administracyjne nie podzieliły zarzutów oskarżonego, uznając je za niezasadne. W ocenie Sądu brak jest zatem jakichkolwiek podstaw, aby odmówić im wiary, zwłaszcza, że na ich prawdziwość wskazują także zeznania świadków przesłuchanych w toku niniejszego postępowania, które nie potwierdzają wyjaśnień oskarżonego.

Przechodząc do zeznań wymienionych powyżej świadków wskazać należy, że A. G. zarówno w toku postepowania przygotowawczego jak i postępowania sądowego konsekwentnie wskazywała, że umowa najmu nieruchomości przy ul. (...) została zawarta między nią jako przedstawicielką ustawową małoletniej M. J. a spółką (...) reprezentowaną przez A. K. (1). W treści tej umowy strony uzgodniły, że spółka będzie wykonywała wszelkie naprawy związane z eksploatacją tego budynku i dbała o czystość budynku. Świadek ta zeznała również, że część tych zobowiązań wykonywał jej ojciec W. G. (1), który był zatrudniony w spółce (...). Znamienne jest również i to, że świadek ta wskazywała, że wszelkie czynności w lokalu wykonywała spółka z którą zawarła ona umowę i nic jej nie wiadomo na temat zlecania prac podwykonawcom. Wymieniona podała także, że nic jej nie mówi nazwa (...) oraz, że nie pamięta aby pisemnie upoważniała spółkę (...) do udzielania pełnomocnictw.

Zeznania te znajdują potwierdzenie także w zeznaniach ojca A. G. tj. W. G. (1) który w swoich zeznaniach potwierdził, że był zatrudniony w spółce (...) w O. od marca 2008r. do czerwca 2009r. jako gospodarz budynku przy ul (...) i zatrudnił go A. K. (1), który był prezesem wskazanej wyżej spółki. Świadek ten podał, że wykonywał prace związane z utrzymaniem czystości na nieruchomości zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz budynku, wykonywanie drobnych napraw oraz spisywanie stanu liczników. Świadek ten podał również, że wszystkie te prace wykonywał sam, a faktury otrzymywał od A. K. (1) i jedynie je roznosił. Czynsz przez lokatorów jak był natomiast płacony na rachunek spółki (...). Wynagrodzenie za pracę otrzymywał on według jego wiedzy od spółki (...) tj. od A. K. (1) w gotówce.

Świadek M. G. w toku postępowania przygotowawczego zeznała natomiast, że zna oskarżonego około 8 lat, zgłosił się do niej kiedyś telefonicznie z prośbą o pomoc w sprawach księgowych. Wymieniona zeznała, że chodziło wtedy chyba o spółkę (...), chyba z N., choć pomoc mogła dotyczyć także (...) sp. z o.o. lub (...) sp. z o.o. Według wiedzy świadka A. K. (1) był prezesem lub głównym udziałowcem tych spółek. Wymieniona zeznała, że nie prowadziła na bieżąco księgowości spółek, one bowiem nie miały chyba żadnych dokumentów bo nie było tam transakcji. Podała ona, że sporządzała jedynie bilanse oraz rachunek wyników, nie wypełniała deklaracji VAT -7. M. G. podała, że dokumenty przynosił jej A. K. (1). Następnie świadek wskazała, że kojarzy spółkę (...) jako spółkę związaną z oskarżonym bo była w tej sprawie przesłuchiwana w innym postępowaniu. Świadek ta po okazaniu jej faktur VAT nr (...).10.2007 i 1/12/2008 wskazała, że wymienione faktury nic jej nie mówią, rozpoznała natomiast podpisy na fakturach A. K. (1).

W toku postępowania sądowego świadek ta zeznała natomiast iż przeglądała dokumenty i wynika z nich, że jest zatrudniona w L., w programie płatnik widziała siebie oraz W. G. (2).

A. K. (2) w toku postępowania przygotowawczego zeznał, że wykonywał czynności na rzecz A. K. (1), który występował wówczas jako prezes spółki G. (...). Dodał, że czynność wykonania koncepcji biura w centrum H & B w O. polegała na inwentaryzacji stanu istniejącego oraz wykonaniu koncepcji funkcjonalno – użytkowej pomieszczenia. Wskazał on, że najpierw zaczął współprace ze spółką (...) i wtedy zgłosił się do niego A. K. (1). Świadek ten wskazał, że za wykonane czynności wystawił fakturę na rzecz G. (...), a w trakcie ich wykonywania kontaktował się tylko i wyłącznie z A. K. (1)

W postępowaniu sądowym świadek ten wskazał, że zna oskarżonego i wykonywał zlecenie polegające na adaptacji poddasza w centrum H & B na pomieszczenia biurowe. Podał on także, że nie pamięta obecnie jaką spółkę oskarżony reprezentował i obecnie ma wątpliwości ale to było 5 lat temu, gdy zeznawał w postępowaniu przygotowawczym i siłą rzeczy wtedy pamiętał lepiej.

P. G. zeznając w postępowaniu przygotowawczym także wskazał, że zna oskarżonego, który zgłosił się do niego w czerwcu 2008r. i wykonał on dla niego prace architektoniczne, gdyż posiada on prawa autorskie do projektu budynku Centrum H (...) w O.. Świadek ten zeznał, że pierwszy etap prac wykonywany był na rzecz spółek (...) i zakończył się wystawieniem faktur w sierpniu 2008r. Za drugi etap prac wystawił on natomiast fakturę na rzecz (...) sp. z o.o. gdyż A. K. (1) wskazał mu, że to ta spółka jest docelowym inwestorem. Świadek ten podał, że wszelkich czynności dokonywał tylko i wyłącznie z A. K. (1). Podczas postępowania sądowego wymieniony potwierdził powyższe zeznania, nie podając nowych szczegółów.

W ocenie Sądu wszystkie wyżej wymienione zeznania świadków zasługiwały na podzielenie albowiem są one ze sobą spójne i uzupełniają się wzajemnie. Podnieść co prawda, że A. K. (2) miał pewne wątpliwości co do nazwy spółki, którą reprezentował oskarżony to jednak ostatecznie stwierdził, że nazwę tę pamiętał lepiej w postępowaniu przygotowawczym. Ponadto na nazwę tą wskazuje już sama faktura znajdująca się w aktach kontroli stanowiącej załącznik do sprawy niniejszej.

Z zeznań wszystkich świadków wynika co zresztą podniesiono już wyżej, że twierdzenia oskarżonego o wykonywaniu przez spółkę (...) czynności związanych z zarządzaniem nieruchomością na ul. (...) oraz dokonywaniem czynności związanych ze zmianą przeznaczenia lokalu w Centrum H (...) nie polegają na prawdzie.

Zaznaczyć również należy, że taką ocenę potwierdzają dokumenty złożone podczas rozprawy przez A. G.. W żadnym z tych dokumentów nie widnieje nazwa spółki (...) sp. z o.o., co mogłoby świadczyć o ewentualnej prawdziwości wyjaśnień oskarżonego. Przeciwnie natomiast w dokumentach tych jako strona umowy widnieje bądź A. G. jako osoba działająca w imieniu właściciela nieruchomości, bądź spółka (...). Faktury te obejmują swoim zakresem czynności, do których na mocy umowy z A. G. obowiązana była właśnie ostatnia z wymienionych spółek.

Wszystkie powyższe dowody świadczą o fikcyjności czynności wskazanych w fakturze nr (...) wystawionej przez A. K. (1) pełniącego funkcję prezesa Zarządu Spółki z o.o. (...).

Odnośnie zaś dowodów przedstawionych przez oskarżonego w postaci faktur za paliwo to wskazać należy, że wymienione faktury są całkowicie nieprzydatne dla stwierdzenia tez dowodowych stawianych przez oskarżonego i jego obrońcę, a stanowią jedynie potwierdzenie zakupu paliwa i części do pojazdu mechanicznego przez spółkę (...) sp. z o.o. Z dowodów tych nie wynika w żaden sposób, że spółka ponosiła koszty związane z czynnościami o jakim mowa w fakturach będących przedmiotem aktu oskarżenia.

Pozostała część dowodów przedłożonych przez oskarżonego a adresowanych do spółki (...) sp. z o.o. a dotyczących Centrum H (...) datowana jest na okres w którym spółka ta była jeszcze właścicielem lokalów w tym budynku działała zatem wówczas w imieniu własnym i na własną rzecz, nie zaś na rzecz spółki (...) sp z o.o.

W tej sytuacji A. K. (1) zdaniem Sądu miał pełną świadomość, że składając Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w O. deklaracje VAT -7 dla podatku od towarów i usług za miesiące od listopada 2008r. do czerwca 2009r. wprowadził go w błąd co do prawdziwości danych w nich podanych a wynikających z trzech faktur opisanych powyżej. Kwota narażonej na nienależny zwrot podatku za czerwiec 2009r. w kwocie 53 241, 00 zł wynika z decyzji organów podatkowych, które jak już wskazano zostały podane kontroli Sądów Administracyjnych obu instancji i dlatego też zdaniem Sądu zasługiwały na wiarę.

W tych okolicznościach wina oskarżonego nie budzi wątpliwości. Zebrany materiał dowodowy i poczynione w oparciu o ten materiał ustalenia w zakresie stanu faktycznego dają podstawę do przyjęcia, iż oskarżony :

- w dniu 29.12.2008 r. w N., pełniąc funkcję Prezesa Zarządu Spółki z o.o. (...) z/s w N. wystawił w sposób nierzetelny dla Spółki z o.o. (...) z/s w O., fakturę VAT Nr (...) na kwotę 126 000,00 zł oraz VAT w kwocie 27.720,00 zł, łącznie 153.720,00 zł za usługi analizy i weryfikacji nieruchomości, zarządzanie nieruchomością na zlecenie, uzyskanie pozwoleń na zabudowę i warunki zagospodarowania terenu z podziałem geodezyjnym, które faktycznie nie zostały wykonane – czym wyczerpał znamiona przestępstwa skarbowego z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.,

-w okresie od 22.12.2008 r. do 07.07.2009 r. w O., pełniąc funkcję Prezesa Zarządu Spółki z o.o. (...) z/s w O. wprowadził w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w O., podając w deklaracjach VAT-7 dla podatku od towarów i usług za miesiące od listopada 2008 roku do czerwca 2009 roku nieprawdę co do kwot podatku naliczonego wynikających z następujących faktur VAT: Nr (...).10.2008 z dnia 03.10.2008 r. na kwotę 24.400,00 zł, w tym VAT 4.400,00 zł z tytułu prowizji za sprzedaż nieruchomości w Centrum H (...) w O. i Nr 1/12/2008 z dnia 20.12.2008 r. na kwotę 135.000,00 zł, w tym VAT 24.344,26 zł z tytułu zagospodarowania nieruchomości, przygotowania do sprzedaży, sprzedaży oraz uzyskania warunków użytkowania i zabudowy, wystawionych przez Spółkę z o.o. (...) z/s w N. oraz faktury Nr (...) z dnia 29.12.2008 r. jak w pkt. I, za usługi które faktycznie nie zostały wykonane, naruszając tym samym przepis art. 88 ust.3a pkt 4 lit.a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (j.t. z 2004 r., Dz.U. Nr 54, poz.535 ze zm.) w konsekwencji narażając na nienależny zwrot podatku za czerwiec 2009 roku w kwocie 53.241,00 zł, - czym wyczerpał znamiona przestępstwa skarbowego z art. 76 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.

Nie budzi wątpliwości kwestia kwalifikacji prawnej popełnionych przez oskarżonego przestępstw karno- skarbowych.

W ocenie Sądu zatem oskarżony A. K. (1) wystawiając a następnie posługując się fakturą VAT nr (...) za czynności które faktycznie nie zostały wykonane przez podmiot w tym akurat momencie przez niego reprezentowany, wypełnił ustawowe znamiona przestępstwa stypizowanego w art. 62 § 2 k.k.s, w którym spenalizowano: a) wystawianie faktur i rachunków nierzetelnych oraz b) używanie takich nierzetelnych dokumentów transakcyjnych. Nierzetelna faktura w myśl art. 62 § 2 k.k.s., to zarówno faktura nieodzwierciedlająca rzeczywistego przebiegu zdarzenia, jak i faktura fikcyjna, dokumentująca czynność nieistniejącą. Wystawienie tej ostatniej (fikcyjnej) faktury godzi w prawidłowość ustalenia i wykonania zobowiązań podatkowych wobec Państwa, zwłaszcza gdy podatnik nieświadomy jej fikcyjności wypełnia swe zobowiązania finansowe. Faktura nieprawidłowo stwierdzająca fakty, w szczególności pomniejszająca podatek poprzez bezpodstawność stwierdzenia powinności zwrócenia podatku VAT albo obniżenia podatku należnego o podatek obliczony - godzi w obowiązek podatkowy i przyczynia się do zwiększenia zysku sprawcy o wartość podatku mu zwracanego. Posługiwanie się nierzetelną fakturą lub rachunkiem to już czyn popełniany przez podatnika (w praktyce odbiorcę rachunku lub faktury), który w postępowaniu w przedmiocie własnego zobowiązania podatkowego wykorzystuje nierzetelny dokument transakcji. W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 1998 r. I S.A./Lu (...) wskazano, że „prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze , a contrario, nie będzie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało, bądź zaistniało w innych rozmiarach, albo między innymi podmiotami. Elementy formalne wymagane przez w/w przepis mają jedynie znaczenie dowodowe”.

Z kolei odnosząc się do drugiego czynu zarzuconego oskarżonemu to wskazać należy, że przestępstwo oszustwa skarbowego określone w art. 76 § 1 i 2 kks oraz stypizowane w art. 76 § 3 kks wykroczenie oszustwa skarbowego mają charakter powszechny, ich sprawcą może być zatem każda, zdatna do ponoszenia odpowiedzialności karnej osoba, która wprowadza właściwy organ w błąd w określony w tym przepisie sposób i naraża na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej. O powszechnym charakterze deliktów skarbowych opisanych w art. 76 kks przesądza użyty przez ustawodawcę dla charakterystyki podmiotu sprawczego zwrot "kto" pozbawiony w konstrukcji omawianych typów jakiegokolwiek bliższego dopełnienia (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Kodeks karny skarbowy..., s. 471; A. Nita (w:) Kodeks karny skarbowy..., 2007, s. 404). Takie ujęcie podmiotu sprawczego deliktu skarbowego przewidzianego w art. 76 kks (odmiennie niż uczynił to ustawodawca w art. 56 kks) dobrze odzwierciedla dwie możliwe na gruncie omawianego przepisu formy wprowadzenia w błąd i narażenia na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej, polegające albo na wprowadzeniu w błąd co wysokości zwrotu, przy istnieniu podstawy do jego uzyskania w innej, niższej kwocie, albo na wprowadzeniu w błąd co do istnienia podstawy zwrotu, przy jej braku w kontekście realiów danego zdarzenia podatkowoprawnego. O ile w pierwszym przypadku sprawcą deliktu przewidzianego w art. 76 kks będzie podmiot uprawniony do zwrotu, tj. podatnik, płatnik lub osoba zajmująca się jego sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi na podstawie art. 9 § 3 kks, o tyle w razie wprowadzenia w błąd co do istnienia podstaw zwrotu sprawcą deliktu z art. 76 kks może być osoba pozbawiona statusu podatnika, płatnika lub statusu przewidzianego w art. 9 § 3 kks Stąd też ujęcie podmiotu sprawczego w sposób powszechny służy już w perspektywie tego znamienia czynu zabronionego akcentowaniu istotnej cechy konstrukcyjnej deliktu kryminalizującego zachowania polegające na narażeniu na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej, w którym istota zachowania karalnego w perspektywie sprawcy sprowadza się do tego, że sprawca albo jest uprawniony (zobowiązany) do zadeklarowania kwoty zwrotu niższej od tej, którą rzeczywiście zadeklarował wobec właściwego organu, i w takim przypadku jest zawsze podmiotem posiadającym określone z punktu widzenia prawa podatkowego cechy lub osobą działająca w imieniu takiego podmiotu, albo nie jest uprawniony (zobowiązany) do zadeklarowania jakiejkolwiek kwoty zwrotu, bowiem zwrot w ogóle mu nie przysługuje, i w takim przypadku będzie podmiotem nieposiadającym określonych w prawie podatkowym (powszechnym) cech (por. P. Kardas, G. Łabuda, Zbieg przepisów kryminalizujących klasyczne oszustwo oraz oszustwa skarbowe..., s. 137).

Mając powyższe na uwadze, Sąd wymierzył oskarżonemu:

a) za czyn opisany w pkt I karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100 (sto) złotych;

b) za czyn opisany w pkt II karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100 (sto) złotych;

W miejsce kar jednostkowych Sąd wymierzył oskarżonemu A. K. (1) karę łączną grzywny w wysokości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100 (sto) złotych.

Wymierzając oskarżonemu karę, zgodnie z art. 12 §2 kks, Sąd baczył, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniała stopień społecznej szkodliwości oraz cele kary w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej. Wymierzone oskarżonemu kary jednostkowe i kara łączna grzywny są adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów i do stopnia jego zawinienia. Przy wymiarze kary Sąd miał na uwadze wysoki stopień społecznej szkodliwości czynów, jakich oskarżony się dopuścił. Oskarżony poprzez stworzenie wielopodmiotowej struktury powiązanych ze sobą spółek handlowych dążył do niewłaściwego wywiązania się z ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Oskarżony swoim zachowaniem okazał zatem rażące lekceważenie konstytucyjnego obowiązku ponoszenia ciężaru podatkowego. Przy wymiarze kary Sąd miał na uwadze sumę narażoną na uszczuplenie zobowiązania podatkowego. Podkreślić należy że zachowanie oskarżonego godziło w dobro ogólne, jakim jest stan budżetu państwa, a w konsekwencji również w dobra obywateli korzystających ze świadczeń finansowanych z budżetu.

Ze względu na aktualną sytuację majątkową oskarżonego orzeczona kara grzywny jest w wystarczającym stopniu dolegliwa a jednocześnie adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynów. W tym stanie rzeczy wysokość wymierzonej oskarżonemu kary, w ocenie Sądu, właściwie wpłynie na kształtowanie prawnie pożądanych postaw, a nadto wdroży do przestrzegania porządku prawnego i pozwoli odczuć w sferze materialnej naganność niezgodnego z prawem postępowania.

W pkt IV wyroku Sądu zasądził od Skarbu Państwa należną kwotę dla obrońcy oskarżonego za wykonywaną z urzędu obronę A. K. (1).

Natomiast w pkt V wyroku Sąd zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym opłaty mając na względzie trudną sytuację materialną oskarżonego oraz konieczność uiszczenia orzeczonej wobec niego grzywny.