III RC 966/16 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Olsztynie z 2017-03-28
Sygn. akt. III RC 966/16
UZASADNIENIE
Powód małoletni P. Ł. reprezentowany przez matkę R. Ł. domagał się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego alimentów w wysokości po 1.000,- zł miesięcznie poczynając od dnia 1 listopada 2016r, z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w płatności poszczególnych rat.
( k. 2 )
Pozwany A. Ł. odpowiadając na pozew wniósł o jego oddalenie. Domagał się również zasądzenia na swoją rzecz od powoda kosztów procesu według norm przepisanych.
( k. 18 – 120)
Sąd ustalił następujący stan faktyczny
Małoletni powód P. Ł. urodził się (...) Rodzice powoda byli małżeństwem Wyrokiem z dnia 14 stycznia 2016r w sprawie VI RC 1033/15 Sąd Okręgowy w Olsztynie rozwiązał małżeństwo rodziców powoda. Sąd powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej nad powodem obojgu rodzicom ustalając miejsce zamieszkania małoletniego przy matce. Sąd Okręgowy ustalił, że kontakty pozwanego z synem będą odbywały się w sposób zgodnie ustalony przez strony. Kosztami utrzymania małoletniego powoda Sąd obciążył oboje jego rodziców. Rodzice powoda posiadają jeszcze dwóch dorosłych, samodzielnych synów.
Małoletni uczy się w II klasie szkoły podstawowej. Jest zdrowym chłopcem rozwija się prawidłowo. Małoletni uczęszcza na dodatkowe zajęcia z języka angielskiego, co kosztuje 100,- zł miesięcznie. Rodzice zgodnie zapisali małoletniego do szkoły muzycznej, pozwany zakupił dla syna akordeon oraz gitarę.
Matka małoletniego w październiku 2016r wróciła z zagranicy, gdzie pracowała około roku. Po powrocie z zagranicy przedstawicielka ustawowa powoda przejęła opiekę nad synem od ojca. Przez pierwsze dwa miesiące mieszkali w O., a potem wrócili ro rodzinnego mieszkania w B.. W czasie, gdy przebywała za granicą matka przesłała pozwanemu kwoty rzędu 1.200 – 1.300 zł miesięcznie. Cześć przelewanych pieniędzy przeznaczona była na spłatę kredytu mieszkaniowego, część na utrzymanie mieszkania. Dodatkowo w czasie pobytów w P. przedstawicielka ustawowa powoda przeznaczała pieniądze na jego utrzymanie. Pozwany oraz przedstawicielka ustawowa powoda spłacają wspólny kredyt zaciągnięty na zakup wspólnego mieszkania w wysokości około 1.100,- zł miesięcznie. Przez pewien czas w mieszkaniu w B. mieszkali dorośli bracia powoda. Obecnie w mieszkaniu w B. mieszka powód z matką oraz braćmi, którzy dokładają się do kosztów utrzymania mieszkania. Opłaty za mieszkanie wynoszą około 850 zł miesięcznie, z czego 250,- zł stanowi wpłata na fundusz remontowy.
Przedstawicielka ustawowa powoda pracuje w Mc’D. w O. na ¾ etatu; w miesiącu lutym 2017r zarobiła 1.228,59 zł netto, ale w tym miesiącu przebywała na zwolnieniu lekarskim. Otrzymuje zasiłek 500+, oraz zasiłek rodzinny w wysokości po 120,- zł miesięcznie.
Pozwany ma 44 lata, jest zdrowy, poza powodem nie ma na utrzymaniu innych małoletnich dzieci. Według pozwanego pomaga on w utrzymaniu dorosłym synom – synowi T. przekazuje po 300 zł miesięcznie. Pozwany żyje z partnerką, prowadzą wspólne gospodarstwo domowe, mieszkają w mieszkaniu partnerki powoda.
Pozwany pracuje jako maszynista offsetowy w drukarni (...) na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, zarabia średnio około 2.400,- zł netto miesięcznie.
Po przejęciu bieżącej pieczy nad powodem przez matkę pozwany początkowo utrzymywał nieregularne kontakty z synem. W czasie, gdy powód mieszkał z matką w O. ojciec zabierał go w weekendy na kilka godzin dziennie. Od wpłynięcia pozwu o rozwód kontakty pozwanego z synem uległy rozszerzeniu – kilkukrotnie ojciec zabrał do siebie powoda na cały weekend. Obecnie małoletni spędza z ojcem średnio dwa weekendy w miesiącu, w tym czasie utrzymuje go ojciec. Pozwany deklaruje, że będzie ponosił wydatki związane z zajęciami z piłki nożnej na jakie będzie uczęszczał małoletni powód.
Pozwany pozwał przedstawicielkę ustawową powoda przesądowym wezwaniem do zapłaty o kwotę 2.533,70 zł z tytułu połowy poniesionych przez niego kosztów utrzymania nieruchomości mieszkalnej położonej w B., która stanowi ich współwłasność. W czasie, gdy przedstawicielka ustawowa powoda przebywała za granicą strony miały obowiązek uiścić zaległy podatek za sklep, który niegdyś prowadziły. Podatek zapłacił pozwany, a była żona zobowiązała się go spłacać w kwotach po 50,- zł miesięcznie. Matka powoda zapłaciła byłemu mężowi 3 raty i zaprzestała w/w spłat.
Pozwany z byłą żoną jeszcze w styczniu 2016r zaciągnęli kredyt w wysokości 90.000,- zł na spłatę zobowiązań z czasów kiedy jeszcze wspólnie prowadzili sklep. Dług ten spłaca pozwany w wysokości po 1.200,- zł miesięcznie. Według pozwanego niezależnie od wspólnego kredytu mieszkaniowego ma on do spłaty około 90.000 wspólnych długów, zaś jego była żona około 45.000,- zł
Pozwany od czasu przejęcia przez matkę bieżącej pieczy nad dzieckiem nie łożył na jego utrzymanie do rąk byłej żony żadnych kwot. Według pozwanego była umowa, że będzie robił zakupy na rzecz dziecka oraz opłacał część jego dodatkowych zajęć.
( bezsporne, akta sprawy VI RC1033/15; odpisy aktów stanu cywilnego k. 3-4; zaświadczenie o zarobkach k. 21; zaświadczenie o zarobkach k. 38; wezwanie do zapłaty k. 39 - 40; dowód z przesłuchania stron k. 43-45 )
Sąd zważył, co następuje
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów przedstawionych przez strony, dokumentów znajdujących się w aktach sprawy rozwodowej rodziców powoda oraz na podstawie zeznań stron. Dowody te nie były kwestionowane przez drugą stronę stąd też Sąd uznał je wszystkie za wiarygodne.
W oparciu o poczynione ustalenia Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, że powództwo zasługiwało na uwzględnienie jedynie częściowo.
Zgodnie z treścią art. 133 §1 krio rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Natomiast według art. 135 § 1 krio zakres obowiązku alimentacyjnego zależy od usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej jak również możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do ich płacenia.
Małoletni ma dopiero 8 lat, nie osiąga żadnych dochodów, nie posiada majątku, z którego dochody mogłyby być przeznaczane na jego utrzymanie, tym samym obowiązek łożenia na jego utrzymanie obciąża jego rodziców, zaś obowiązek płacenia alimentów ciąży na rodziców, przez którego powód nie jest na co dzień wychowywany.
W ocenie Sądu wysnutym na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego oraz wspartym wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, koszty utrzymania małoletniego powoda wynoszą około 800,- zł miesięcznie. Na kwotę tę składają się wydatki na wyżywienie, zakup kosmetyków i środków czystości, koszty zakupów odzieży i obuwia dla powoda, który znajduje się w okresie szybkiego wzrostu, koszty związane z edukacją powoda oraz dodatkowymi zajęciami na jakie uczęszcza, a także część wydatków związanych z utrzymanie mieszkania, w którym mieszka on wspólnie z matką oraz braćmi. Zdaniem Sądu takie wydatki są wystarczające dla zaspokojenia wszystkich usprawiedliwionych potrzeb małoletniego, których zakres jest zawsze pochodną poziomu materialnego na jakim żyją jego rodzice.
Po wtóre stwierdzić należy, że wysokość obowiązku alimentacyjnego zależy również od możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego. W ocenie Sądu możliwości tę są umiarkowane – pozwany zarabia około 2.400,- zł netto, z której to kwoty musi się utrzymać, a przede wszystkim spłacać liczne zobowiązania jakie rodzice powoda zaciągnęli jeszcze w czasie, gdy tworzyli małżeństwo. Jak wynika z zeznań stron - które były w tym zakresie co do zasady zgodne - strony spłacają wspólny kredyt na mieszkanie w wysokości po około 1.100, zł miesięcznie, dodatkowo pozwany spłaca kredyt w wysokości 90.000,- zł zaciągnięty w styczniu 2016r w wysokości około 1.200,- zł miesięcznie. Również przedstawicielka ustawowa powoda ma spłacać wspólne zobowiązania stron w wysokości około 45.000,- zł. W rezultacie Sąd uznał, że rzeczywiste możliwości majątkowe pozwanego są ograniczone. Jednocześnie wszakże zauważyć należy, iż pozwanego stać jest na pomoc finansową dla dorosłego i pracującego syna T. w wymiarze po 300,- zł miesięcznie, co z kolei nie daje się pogodzić z jego stanowiskiem odnośnie alimentowania małoletniego powoda, który w całości pozostaje na utrzymaniu rodziców.
W następnym rzędzie podkreślić, iż obowiązek rodziców łożenia na utrzymanie małoletniego dziecka, które nie posiada majątku przynoszącego dochody jest taki sam, ale nie jest równy. Zakres tego obowiązku zależy zawsze od ocenianych indywidualnie możliwości zarobkowych i majątkowych każdego z rodziców. Przedstawicielka ustawowa powoda osiąga wprawdzie prawie dwukrotnie niższe dochody od pozwanego, ale jednocześnie należy wskazać, że spłaca ona znacznie mniejszą część zobowiązań jakie strony zaciągnęły w czasie, gdy były jeszcze małżeństwem. Przedstawicielka ustawowa na zakres swojego obowiązku alimentacyjnego może wprawdzie zaliczyć także osobiste starania o wychowanie i utrzmyania syna, ale również pozwany ponosi wydatki z utrzymaniem syna w czasie, gdy ten u niego przebywa, a dodatkowo sporadycznie kupuje synowi odzież, zakupił mu także instrumenty muzyczne. Stąd też zdaniem Sądu w przedmiotowej sprawie istnieją powody po temu, aby obowiązek łożenia na utrzymanie małoletniego powoda obciążał jego rodziców w częściach równych. W tym miejscu trzeba również przypomnieć, że na zakres obowiązku alimentacyjnego nie wpływu fakt, że matka powoda pobiera na niego zasiłek rodzinny oraz świadczenie 500 +.
W konsekwencji biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy Sąd uznał, za zasadne obciążenie pozwanego alimentami w wysokości po 400,- zł miesięcznie. W przekonaniu Sądu taka kwota w połączeniu z podobnym zaangażowanie materialnym ze strony matki powoda, oraz w połączeniu z osobistymi staraniami obojga rodziców o wychowanie i utrzymanie syna powinna wystarczyć na zaspokojenie jego usprawiedliwionych potrzeb. Sąd wziął pod uwagę również wcześniejsze ustalenia stron odnośnie utrzymywania syna, których wyrazem jest rozstrzygnięcie zawarte w wyroku rozwodowym w zakresie alimentów, a które w istocie nie określało ich wysokości. Podobnie Sąd uwzględnił porozumienia stron odnośnie spłaty wspólnego kredytu i innych zobowiązań, a także fakt, że przez około rok, do listopada 2016r, to pozwany zajmował się dzieckiem, gdyż jego matka pracowała za granicą. Mając na uwadze wszystkie podniesione okoliczności stwierdzić trzeba, iż sytuacja materialna obojga rodziców powoda jest trudna, łączą ich liczne wspólne zobowiązania i wzajemne rozliczenia. Tym nie mniej należy zdecydowanie podkreślić, że obowiązek obojga rodziców utrzymywania ich małoletniego syna wyprzedza wszystkie inne ich zobowiązania, choć te niewątpliwie determinują poziom życia rodziny, a więc i małoletniego powoda. Mając na względzie powyższe uwarunkowania Sąd uznał za celowe i zasadne obciążenie pozwanego obowiązkiem łożenia na utrzymanie syna na bieżąco, od 1 marca 2017r. Sąd uznał, że brak jest podstaw do obciążenia pozwanego alimentami od czasu przejęcia przez matkę bieżącej pieczy nad powodem, gdyż w poprzednim okresie to on ponosił większość wydatków z utrzymaniem syna.
Uwzględniając powództwo jedynie w części Sąd oddalił je w pozostałym zakresie.
O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c., biorąc pod uwagę w jakim zakresie każda ze stron wygrała sprawę.
Mając na względzie trudną obecnie sytuację materialną pozwanego Sąd na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nie obciążył go kosztami sądowymi, od których uiszczenia powód był zwolniony z urzędu.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Olsztynie
Data wytworzenia informacji: