Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III RC 802/16 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Olsztynie z 2017-04-06

Sygn. akt III RC 802/16

UZASADNIENIE

Powódki A. D. i I. K. (1) działająca w imieniu małoletniej J. D. wniosły w pozwie o podwyższenie alimentów od pozwanego W. D. (1) z kwoty 500 zł miesięcznie do kwoty po 900 zł miesięcznie na rzecz każdej z nich.

W uzasadnieniu podały, że od czasu orzekania w ostatniej sprawy o alimenty nastąpiła istotna zmiana stosunków uzasadniająca zmianę orzeczenia w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego. Powódki znajdują się w okresie intensywnego rozwoju, przywiązują wagę do wyglądu zewnętrznego, co wiąże się ze zwiększeniem wydatków na zakup odzieży, obuwia czy kosmetyków. Ponadto córki pozwanego uczestniczą w dodatkowych płatnych zajęciach. W uzasadnieniu pozwu wskazano również, że zmianie uległ stan zdrowia powódek, które obecnie pozostają pod stałą opieką stomatologa i ortodonty.

W kolejnym piśmie procesowym powódki rozszerzyły żądanie domagając się dodatkowo zasądzenia od pozwanego na rzecz każdej z nich kwoty po 1500 zł płatnej jednorazowo w terminie 30 dni od uprawomocnienia się wyroku, a nadto kwoty po 100 zł miesięcznie płatnej przez okres 24 miesięcy od drugiego miesiąca uprawomocnieniu się wyroku.

W uzasadnieniu podały, że obie powódki wymagają założenia stałych aparatów ortodontycznych. Kwota po 100 zł miesięcznie na rzecz każdej z nich stanowi natomiast połowę kosztów kontrolnej wizyty u ortodonty.

Swoje żądania powódki podtrzymały na rozprawie.

Pozwany W. D. (1) konsekwentnie w toku postępowania domagał się oddalenia powództwa.

W odpowiedzi na pozew podał, że wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego w dotychczasowym zakresie. Utrzymuje również kontakt z córkami i przekazuje na ich rzecz dodatkowe środki, a także okolicznościowe prezenty. W. D. (1) podał również, że w jego ocenie w sytuacji stron nie zaszły istotne zmiany uzasadniające zmianę w zakresie alimentów. Wskazał również, że obecnie nie jest w stanie łożyć wyższych alimentów na rzecz córek. Spłaca bowiem kredyty konsumpcyjne oraz kredyt hipoteczny.

W kolejnym piśmie W. D. (1) podał dodatkowo, że córki ograniczają kontakty z nim, przez co pozwany nie ma możliwości przekazywania córkom prezentów. Pozwany wskazał również, że z uwagi na pogorszenie stanu zdrowia podjął terapię odchudzającą, co zwiększyło koszty jego wyżywienia, ale również generuje dodatkowy koszt 140 zł tygodniowo za wizytę u dietetyka. Koszt ten ponosi obecna partnerka pozwanego.

Sąd ustalił co następuje:

Powódki A. D. i małoletnia J. D. są córkami pozwanego W. D. (1) ze związku małżeńskiego. Obowiązek alimentacyjny pozwanego na rzecz dzieci został ustalony po raz ostatni wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 31 marca 2014 roku w sprawie III RC 136/14 na kwotę po 500 zł miesięcznie na rzecz każdej z powódek.

Obie powódki były wówczas małoletnie. Mieszkały razem z matką i jej partnerem w W.. Matka małoletnich nie ponosiła kosztów związanych z utrzymaniem mieszkania z wyjątkiem zakupu drewna do kominka. Ponosiła natomiast koszty dojazdu do O. w kwocie około 500 zł miesięcznie.

W chwili wydania ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów J. D. miała 12 lat. Uczyła się w publicznej szkole podstawowej, a dodatkowo uczęszczała na zajęcia w szkole muzycznej. Z tego tytułu matka małoletniej ponosiła opłatę w wysokości 200 zł miesięcznie. Dodatkowo za wynajęcie skrzypiec płaciła 50 zł miesięcznie. A. D. uczyła się w Gimnazjum Katolickim, w którym czesne wynosiło 150 zł miesięcznie. Korzystała również z korepetycji z dwóch przedmiotów, za które płaciła około 200 zł miesięcznie.

W chwili ustalenia wysokości alimentów na kwotę po 500 zł miesięcznie matka powódek utrzymywała się z wynagrodzenia za pracę w wysokości 2631,68 zł brutto miesięcznie. Z wynagrodzenia potrącane były rata pożyczki oraz składka na ubezpieczenie. Do wypłaty na rzecz matki powódek pozostawała kwota 1599,99 zł. Matka małoletnich uzyskiwała również dodatkowy dochód z pośrednictwa w zawieraniu umów ubezpieczenia w kwocie 1250 zł miesięcznie. I. K. (1) była wówczas właścicielką mieszkania, za które spłacała kredyt w ratach po 962,02- 1093,94 zł.

Pozwany w chwili, gdy zakres obowiązku alimentacyjnego został ustalony po raz ostatni, otrzymywał świadczenie przedemerytalne w wysokości 2991,38 zł oraz wynagrodzenie za pracę w kwocie 973,70 zł. Pozwany mieszkał w wynajętym mieszkaniu, za które płacił łącznie 1250 zł miesięcznie.

Pozwany w tamtym okresie utrzymywał kontakty z córkami, choć były one nieregularne. Sporadycznie dokonywał również zakupu odzieży.

( dowód: wyrok z dnia 31.03.2014r. z uzasadnieniem- k. 194, 206-212 akt III RC 136/14 Sądu Rejonowego w Olsztynie)

Obecnie powódki razem z matką mieszkają w O., w mieszkaniu należącym do I. K. (1). Czynsz za mieszkanie wynosi 550 zł miesięcznie. Rachunki za energię elektryczną wynoszą 120 zł miesięcznie, a za gaz około 25-30 zł miesięcznie.

Matka powódek spłaca kredyt hipoteczny za mieszkanie w ratach po około 900 zł miesięcznie. Spłaca również kredyt gotówkowy zaciągnięty w 2015 roku na zakup mebli i wyposażenia mieszkania. Kredyt w kwocie 10 tysięcy złotych wymieniona spłaca w ratach po 600 zł miesięcznie. W zakładzie pracy wymieniona spłaca pożyczkę z funduszu remontowego w ratach po 300 zł miesięcznie. Do spłaty pozostała kwota około 2000 zł.

I. K. (1) nadal utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę i uzyskuje dodatkowy dochód jako agent ubezpieczeniowy. Wynagrodzenie za pracę wynosi 2609,01 zł netto miesięcznie, zaś z umów zlecenia powódka osiąga dochody w wysokości około 700 zł miesięcznie.

( dowód: lista płac- k. 17, potwierdzenie przelewu- k. 18,19,22,23,29-30,32,46,47,166-171, zaświadczenie o zatrudnieniu i dochodach- k. 45,165, umowa zlecenie- k. 183-188, 189-191; przesłuchanie powódki I. K. (1)- k. 219v-220)

Małoletnia J. D. ma obecnie 16 lat. Uczy się w szkole średniej. Dodatkowo chodzi na zajęcia języka angielskiego w szkole językowej. Opłata za kurs wynosi 1448 zł za semestr.

A. D. również uczy się w szkole średniej. Obecnie korzysta z korepetycji z matematyki, których koszt wynosi 70 zł tygodniowo. Również ona uczy się języka angielskiego w szkole językowej.

Obie powódki korzystają z biletów miesięcznych, które kosztują po 44 zł.

Córki stron są zdrowe. Nie przyjmują stałych leków. Nie noszą okularów. Z uwagi na dolegliwości bólowe pozostają pod opieką lekarzy stomatologa i ortodonty. Obie wymagają założenia stałego aparatu ortodontycznego. Koszt założenia aparatu wynosi 3600 zł. Wizyty kontrolne kosztują 200 zł. Wizyty u stomatologa odbywają się co dwa, trzy miesiące i kosztują 100 zł.

( dowód: informacje finansowe- k. 10,11,192,194,195, formularz studenta- k. 12,13,193,196-197; zaświadczenie lekarskie- k. 14,15, paragon fiskalny- k. 16, kserokopia biletu- k. 31, potwierdzenie przelewu- k. 59; przesłuchanie powódki I. K.- k. 219v-220)

Pozwany W. D. (1) utrzymuje się obecnie emerytury w wysokości 3002,92 zł miesięcznie. Jest również zatrudniony na ½ etatu i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 980 zł miesięcznie.

Ojciec powódek jest współwłaścicielem domu o powierzchni 160 metrów kwadratowych, położonego w W.. Udział wymienionego wynosi ¾. Wymieniony jest również współwłaścicielem samochodu V. (...) z 2003 roku.

W. D. (1) zajmuje przedmiotową nieruchomość razem z partnerką, z którą prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Oboje spłacają kredyt hipoteczny zaciągnięty na zakup domu. Część raty przypadająca od pozwanego wynosi 1045 zł. Pozwany raz na kwartał opłaca podatek od nieruchomości w wysokości 149 zł. za energię pozwany płaci 234 zł co dwa miesiące, za wodę 291 zł co dwa, trzy miesiące. Opał na sezon grzewczy kosztuje 3000 zł.

Pozwany poza kredytem hipotecznym spłaca również kredyt konsolidacyjny w ratach po 800 zł miesięcznie oraz pożyczkę na cele mieszkaniowe zaciągniętą w 2016 roku. Rata pożyczki wynosi 200-300 zł miesięcznie.

( dowód: zawiadomienie o dokonaniu wpisu w księdze wieczystej- k. 74-79, umowa sprzedaży- k. 80, potwierdzenie przelewu- k. 81,82,85-90,94,95,97-103,107,108,110-115,117-122,124, 126-130, historia rachunku kredytowego- k. 91-93, faktura VAT- k. 132, zaświadczenie z Zakładu Emerytalno- Rentowego MSW- k. 156,164, zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach- k. 163; przesłuchanie pozwanego W. D. (1)- k. 220)

Pozwany pozostaje pod opieką kardiologa i przyjmuje stałe leki, za które płaci około 200 zł miesięcznie. Obecnie płaci również około 130 zł za jedną wizytę u dietetyka.

( dowód: przesłuchanie pozwanego W. D.- k. 220)

Powódki i pozwany utrzymują kontakty telefoniczne. Strony spotykają się sporadycznie. Pozwany przekazuje na rzecz córek z okazji świąt i urodzin prezenty, przede wszystkim w postaci odzieży oraz pieniądze.

( bezsporne)

Sąd zważył co następuje:

Ustalony na podstawie wyjaśnień stron orz dokumentów zgromadzonych w aktach stan faktyczny co do zasady pozostawał między stronami bezsporny. W toku postępowania powódka i pozwany nie kwestionowali wiarygodności składanych do akt dokumentów.

W ocenie Sądu roszczenie powódek zasługiwało co do zasady na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczących obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków należy rozumieć zmianę tych okoliczności, od których zależy zakres obowiązku alimentacyjnego. Ten, zgodnie z art. 135 § 1 krio, wyznaczają usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej do alimentacji oraz możliwości zarobkowe zobowiązanego.

W świetle przeprowadzonych dowodów nie budzi wątpliwości, że w okresie ponad dwóch lat, który upłynął od wydania ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów, potrzeby małoletniej J. D. oraz A. D. wzrosły. Wzrost potrzeb pociągający za sobą również wzrost kosztów utrzymania wynika nie tylko z rozwoju fizycznego powódek, ale również związany jest z ich leczeniem, edukacją, a także zmianą sytuacji mieszkaniowej. Złożonymi do akt dokumentami powódki wykazały, że uczestniczą w dodatkowych, płatnych zajęciach języka angielskiego, zaś A. D. dodatkowo korzysta z korepetycji z matematyki. Zdaniem Sądu zarzuty pozwanego, że wydatki związane z nauką języka obcego są niecelowe w sytuacji, gdy A. D. opuszcza zajęcia z języka obcego w szkole są o tyle nietrafne, że matka powódki wskazała, iż nieobecności obejmują okres kilku tygodni, gdy powódka była chora. Tej okoliczności pozwany W. D. (1) nie zaprzeczył. Nie jest również sytuacją wyjątkową to, że powódka, przygotowując się do matury, korzysta z korepetycji.

W przekonaniu Sądu nie zasługiwały również na podzielenie zarzuty pozwanego dotyczące leczenia ortodontycznego obu powódek. Z zaświadczeń lekarskich złożonych do akt wynika, że powódki winny nosić stałe aparaty ortodontyczne, przy czym nie jest to uzasadnione wyłącznie względami estetycznymi, ale również medycznymi. Powódki, co bezsporne, z leczenia u ortodonty korzystały już wcześniej. Obecnie zaś wada zgryzu wywołuje u nich dolegliwości bólowe, skutkujące również częstymi wizytami u stomatologa. Wskazać także należy, że wbrew twierdzeniom pozwanego, osoby w wieku powódek nie mogą korzystać z refundacji aparatów. Do takiej bowiem, co również jest okolicznością powszechnie wiadomą, mają prawo osoby, które nie ukończyły 13 roku życia. Już tylko na marginesie zauważyć można, że pozwany z jednej strony zarzuca powódkom, że nie korzystają z refundowanych wizyt, a jednocześnie sam korzysta z prywatnych, płatnych wizyt u dietetyka, przy czym, jak sam podaje, uzasadnione są one jego obawami o stan zdrowia, nie zaś, tak jak ma to miejsce w wypadku powódek, dolegliwościami już występującymi.

Jak wskazano wyżej w uzasadnieniu, zdaniem Sądu roszczenie powódek o podwyższenie alimentów uzasadnione jest również ze względu na zmianę ich sytuacji mieszkaniowej. Jak ustalono, do 2015 roku powódki mieszkały razem z matką u partnera I. K. (1). Wymieniona prowadziła z nim wspólne gospodarstwo domowe i nie ponosiła kosztów związanych z utrzymaniem mieszkania. Obecnie powódki mieszkają tylko z matką, która sama ponosi koszty związane z utrzymaniem mieszkania i spłatą kredytu hipotecznego. Tym samym zdaniem Sądu zasadnym jest uznanie, że koszty związane z zabezpieczeniem potrzeb mieszkaniowych A. D. i małoletniej J. D. wzrosły.

W ocenie Sądu powołane wyżej okoliczności uzasadniają roszczenie powódek, choć jednocześnie brak jest podstaw do uwzględnienia go w całości.

Górną granicę obowiązku alimentacyjnego wyznaczają możliwości zarobkowe zobowiązanego. Te zdaniem Sądu w wypadku pozwanego W. D. (1) nie uległy istotnym zmianom od chwili wydania ostatniego orzeczenia w zakresie alimentów. Nadal pozwany utrzymuje się ze świadczenia emerytalnego, które wzrosło w stosunku do roku 2014 o niespełna 20 zł miesięcznie oraz z wynagrodzenia za pracę na część etatu. Zważyć jednak należy, że obecnie pozwany dzieli koszty utrzymania ze swoją partnerką. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że wpływa to na ich obniżenie.

Pozwany podnosił również w toku postępowania, że spłaca liczne zobowiązania, w związku z czym nie jest w stanie łożyć na rzecz powódek kwot wyższych niż dotychczas. W ocenie Sądu powyższe twierdzenia pozwanego nie polegają na prawdzie. Choć W. D. (1) wykazał, że spłaca proporcjonalną do jego udziałów część raty kredytu hipotecznego, a także zobowiązania zaciągnięte na remont nieruchomości, to jednak zdaniem Sądu służyły one podwyższeniu stopy życiowej pozwanego. Wymieniony zajmuje z partnerką dom o powierzchni 160 metrów kwadratowych, w którym, jak sam podał systematycznie przeprowadza naprawy. Trudno zatem przyjąć, jak chciał tego pozwany W. D. (1), że jego sytuacja materialna jest trudna, gdy w ciągu ostatnich dwóch lat wymieniony zaciągał kolejne zobowiązania. Podobnie za sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego Sąd uznał twierdzenia wymienionego dotyczące konieczności przeprowadzania na nieruchomości prac remontowych. Budynek W. D. (1) nabył w 2013 roku i od tego czasu w nim mieszka, w związku z czym Sąd uznał za wysoce prawdopodobne, że wykonywane przez pozwanego prace nie są konieczne dla zachowania prawidłowego stanu technicznego budynku, lecz służą podniesieniu jego standardu.

Niezależnie od powyższych okoliczności podkreślić należy, że w przeciwieństwie do matki powódek pozwany nie ponosi sam kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości i spłatą kredytu zaciągniętego na jego zakup. Współwłaścicielką budynku jest partnerka pozwanego, która ponosi część opłat i spłaca część raty kredytu. Również bieżące koszty związane z prowadzeniem gospodarstwa domowego wymienieni ponoszą wspólnie.

Mając na względzie powyższe okoliczności Sąd uznał, że adekwatna do sytuacji majątkowej i możliwości zarobkowych pozwanego W. D. (1) jest kwota po 700 zł miesięcznie i na podstawie powołanych wyżej przepisów orzekł jak w pkt. I i II wyroku.

Zdaniem Sądu roszczenie powódek zasługiwało również na uwzględnienie w zakresie, w którym domagały się one zasądzenia od pozwanego jednorazowo kwoty po 1500 zł miesięcznie. Roszczenie to znajduje uzasadnienie w art. 128 i 133 krio, zaś konieczność założenia aparatów ortodontycznych wykazana została przez powódki złożonymi do akt zaświadczeniami lekarskimi ( k. 14,15). Wskazać należy, że założenie aparatów ortodontycznych stanowi znaczny koszt, którego matka wymienionych, jak wynika ze złożonych do akt informacji o dochodach, nie jest w stanie sama ponieść.

W ocenie Sądu natomiast nie zasługiwało na uwzględnienie jako przedwczesne żądanie zasądzenia od pozwanego na rzecz powódek dodatkowej kwoty po 100 zł miesięcznie na okres 2 lat. Zgodnie z art. 316 § 1 kpc, Sąd orzekając w sprawie bierze pod uwagę stan faktyczny istniejący w chwili zamknięcia rozprawy. Obecnie żadna z powódek nie nosi aparatu ortodontycznego. Również okres trwania leczenia w zaświadczeniu złożonym do akt wskazany został jedynie w przybliżeniu.

Wobec powyższych okoliczności Sąd roszczenie w tym zakresie, jak również roszczenie o alimenty ponad kwotę po 700 zł miesięcznie na rzecz każdej z powódek oddalił- pkt IV wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 kpc- pkt V wyroku. O kosztach sądowych, od których powódki były zwolnione z mocy ustawy, Sąd orzekł na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( Dz. U. 2016, poz. 623)- pkt VI wyroku.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc wyrokowi w części uwzględniającej roszczenie o podwyższenie alimentów Sąd z urzędu nadał klauzulę wykonalności- pkt VII.

ZARZĄDZENIE

1)  Odnotować

2)  Odpis doręczyć pozwanemu z pouczeniem

3)  Z apelacją lub za 14 dni

O., 06.04.2017r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Weidner
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Olsztynie
Data wytworzenia informacji: