Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Olsztynie

UZASADNIENIE

Powódka J. R. wniosła o nakazanie pozwanym T. S. i J. O. opuszczenie, opróżnienie i wydanie lokalu mieszkalnego nr (...), położonego w O. przy ul. (...) oraz o zasądzenie od ich na rzecz powódki kosztów procesu, według norm przepisanych.

Uzasadniając swe roszczenie wskazała, że wskutek dziedziczenia po siostrze K. R. przysługuje jej prawo własności w/w nieruchomości. Za życia siostry w lokalu przy ul. (...) zamieszkali pozwani, którzy mimo wezwania nie opuścili wymienionego lokalu. Podała, że pozwanym przyznano lokal socjalny przy ul. (...) w O..

Sąd zawiadomił o toczącym się postępowaniu Gminę O., która przystąpiła do sprawy w charakterze interwenienta ubocznego po stronie powodowej. Wniosła o orzeczenie o braku uprawnień pozwanych do lokalu socjalnego. Wskazała, że pozwani posiadają aktualny tytuł prawny do lokalu socjalnego przy ul. (...) w O.

Pozwany T. S. wniósł o oddalenie powództwa. Przyznał, że nie posiada żadnej umowy z właścicielem lokalu, podniósł że prawo do rozporządzania lokalem otrzymał w testamencie sporządzonym przez K. R..

Pozwany J. O., nie stawił się rozprawie, ani w inny sposób nie zajął stanowiska w sprawie.

Sąd Rejonowy dokonał następujących ustaleń faktycznych:

Prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 22 stycznia 2019 r. w sprawie X Ns 76/17 powódka nabyła na podstawie ustawy spadek po K. R. zmarłej 2 sierpnia 2016 r. w R..

(dowód: postanowienie Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 22 stycznia 2019 r. w sprawie X Ns 76/17 wraz z postanowieniem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 9 października 2019 r. w sprawie IX Ca 670/19 – k. 6)

W skład spadku po zmarłej K. R. wchodzi prawo własności lokalu mieszkalnego położonego w O. przy ul. (...) wraz z udziałem w wysokości (...) w nieruchomości wspólnej, dla którego w tut. Sądzie prowadzona jest księga wieczysta o numerze KW Nr (...).

(dowód: wydruk księgi wieczystej KW Nr (...) – k. 43-48)

W nieruchomości od 2016 r. zamieszkują T. S. i J. O..

(okoliczności przyznane przez T. S., niekwestionowane przez J. O.)

Umową z dnia 30 października 2019 r. między Gminą O., a pozwanymi oddano pozwanym do używania na czas oznaczony do 30 października 2021 r. lokal socjalny położony w O. przy ul. (...).

(dowód: Umowa najmu lokalu socjalnego – k. 33-36)

Pozwany T. S. nie jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna w Miejskim Urzędzie Pracy w O., pobiera rentę (emeryturę), korzysta z świadczeń pomocy społecznej Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w O..

Pozwany J. O. nie jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna w Miejskim Urzędzie Pracy w O., nie pobiera renty ani emerytury, nie korzysta z świadczeń pomocy społecznej.

(dowód: pismo MOPS – k. 24-29, pismo (...) k. 39, pismo ZUS – k. 57, 59)

Powódka bezskutecznie wzywała pozwanych do wydania lokalu opisanego pozwem

(dowód: wezwanie – k. 8-9, 49, 50)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

Sąd ustalił stan faktyczny w sprawie na podstawie dowodów z dokumentów złożonych do akt, których prawdziwość i wiarygodność nie była kwestionowana i nie budziła wątpliwości Sądu.

Zgodnie z art. 222 § 1 k.c. właściciel może żądać od osoby, która faktycznie włada jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą. Przewidziane w tym przepisie roszczenie windykacyjne jest roszczeniem właściciela o wydanie rzeczy, która znajduje się we władaniu innej osoby (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 września 2000roku, II CKN 322/00, Lex nr 52607).

Wobec powyższego przedmiotem badania sądu było istnienie lub brak po stronie pozwanych skutecznych przeciwko właścicielowi uprawnień do władania lokalem mieszkalnym położonym w O. przy ul. (...) wraz z udziałem w wysokości (...) w nieruchomości wspólnej, dla którego w tut. Sądzie prowadzona jest księga wieczysta o numerze KW Nr (...).

Wbrew twierdzeniom pozwanego T. S. prawomocnie zakończone postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku po K. R., przesądza, że prawo własności spornego lokalu przysługuje w całości powódce. W świetle postanowieni Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 22 stycznia 2019r. w sprawie X Ns 76/17 nabyła ona spadek na podstawie ustawy. Tym samym twierdzenia pozwanego jakoby prawo do lokalu wywodził z testamentu spadkodawczyni nie zasługują na podzielenie.

Powódka niezwłocznie po wydaniu postanowienia oddalającego apelację w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku, wezwała pozwanego T. S., a następnie także J. O., do wydania spornego lokalu. Tym samym nie można uznać by między stronami nawiązał się jakikolwiek stosunek prawny upoważniający w/w do władania lokalem.

W konsekwencji roszczenie powódki, w oparciu o treść przywołanego przepisu uznać należy za w pełni uzasadnione, wobec czego orzeczono jak w punkcie I wyroku.

Sąd rozważał prawo pozwanych do lokalu socjalnego, zobligowany brzmieniem art. 14 Ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (DZ. U. 2019, 1182 t.j.) Zgodnie z jego treścią Sąd orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego bądź o braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. Ponieważ obojgu pozwanym przysługuje prawo do zamieszkiwania w lokalu socjalnym przy ul. (...) w O., zgodnie z art. 14 ust. 4 in fine należało orzec jak w pkt II wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł w myśl przepisu art. 98 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Na koszty zasądzone na rzecz powódki składała się wyłącznie opłata od pozwu w wysokości 200 zł.

Wyrok w stosunku do pozwanego J. O., na podstawie art. 339 § 1 k.p.c., jest wyrokiem zaocznym.

SSR Piotr Żywicki

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować,

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pozwanemu T. S. z pouczeniem o apelacji,

3.  z apelacją lub za 14 dni.

O., 11 marca 2020 r.