Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Olsztynie

UZASADNIENIE

Powód, (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W., wniósł do Sądu Rejonowego Lublin - Zachód w Lublinie pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym, w którym domagał się zasądzenia od pozwanej D. P. kwoty 2.179,79 zł. z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Domagał się również zasądzenia kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu żądania podał, że dochodzona wierzytelność wynika z umowy pożyczki pieniężnej, stanowiącej kredyt konsumencki, zawartej w formie pisemnej, oznaczonej numerem (...) i wypłaconej w dniu 01 września 2016 r. Na mocy tej umowy powód zobowiązał się udzielić pozwanej pożyczki pieniężnej w kwocie 1.500,00 zł. na okres 10 miesięcy, a pozwana zobowiązała się zwrócić pożyczkę zgodnie z harmonogramem spłat, określonym umową, wraz z odsetkami umownymi. Dodatkowo pozwana zobowiązała się zapłacić wraz z ratą pożyczki opłatę administracyjną w wysokości 15,00 zł. miesięcznie oraz jednorazową opłatę przygotowawczą w wysokości 590,00 zł., która rozdzielana była proporcjonalnie do liczby rat pożyczki i uiszczana częściowo z każdą ratą w terminach spłaty rat pożyczki. Zadłużenie pozwanej z tego tytułu na dzień wniesienia pozwu wynosi 2.179,79 zł. Składa się na nie: kwota 1.500,00 zł. tytułem niespłaconych rat kapitałowych pożyczki, kwota 44,79 zł. stanowiąca skapitalizowane odsetki umowne zwykłe (kredytowe) w wysokości 10% w stosunku rocznym, opłata przygotowawcza w łącznej kwocie 590,00 zł. i opłata administracyjna w wysokości 45,00 zł. Umowa pożyczki została rozwiązana przez powoda pismem z dnia 05 grudnia 2016 r. z uwagi na opóźnienie w spłacie zadłużenia, z dniem 19 grudnia 2016 r. ze skutkiem prawnym natychmiastowej wymagalności wszystkich należności.

Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie postanowieniem z dnia 24 stycznia 2017 r. przekazał sprawę do rozpoznania tut. Sądowi.

Pozwana nie stawiła się na rozprawę i nie zajęła stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 29 sierpnia 2016 r. sporządzona została umowa pożyczki nr (...), w której jako pożyczkodawca wpisana została (...) S.A. z siedzibą w W., a jako klient D. P., zamieszkała w O. przy ul. (...), posiadająca numer PESEL (...). Podano w niej, że całkowita kwota pożyczki wynosi 1.500,00 zł. i zostanie ona pomniejszona o kwotę zadłużenia klienta wobec pożyczkodawcy, wynikającego z umowy pożyczki numer (...). Pożyczkodawca miał poinformować klienta o całkowitej kwocie pożyczki w przesłanym harmonogramie. Umowa ta miała wejść w życie pod warunkiem doręczenia pożyczkodawcy przez klienta własnoręcznie podpisanego egzemplarza umowy w terminie nie dłuższym niż miesiąc od daty złożenia przez niego wniosku o udzielenie pożyczki. Pożyczka wypłacana jest pod warunkiem dokonania przez pożyczkodawcę pozytywnej oceny zdolności kredytowej klienta. Umowa obowiązywać miała przez okres od dnia jej zawarcia do dnia, przewidzianego w harmonogramie na spłatę ostatniej raty. Pożyczka miała być udzielona na okres 10 miesięcy od daty jej wypłaty, przy czym przez datę wypłaty pożyczki rozumie się w szczególności datę uznania rachunku klienta kwotą pożyczki. Zwrot pożyczki miał nastąpić przez wpłatę rat kapitałowych i odsetek, powiększonych o opłatę administracyjną i opłatę przygotowawczą oraz ewentualne koszty dodatkowe w dziesięciu miesięcznych ratach, w terminach płatności, określonych zgodnie z umową i harmonogramem. Umowa przewidywała opłatę przygotowawczą w kwocie 590,00 zł. i opłatę administracyjną w wysokości 15,00 zł. Opłata przygotowawcza obejmowała poniesione przez pożyczkodawcę koszty czynności, związanych z przygotowaniem umowy pożyczki, na które składają się m.in. koszty obsługi dostarczenia i podpisania umowy pożyczki u klienta bez konieczności wizyty w biurze powoda, badania zdolności klienta do spłaty pożyczki, aby zapewnić mu odpowiedzialne pożyczanie. Opłata administracyjna obejmowała czynności, związane z zarządzaniem kontem umowy pożyczki, monitorowaniem terminowości obsługi pożyczki, obsługą wniosków klienta, a także usługi contact center dla klienta oraz wysyłki komunikatów sms. Miała być ona uiszczana przez klienta wraz z każdą ratą miesięczną. Całkowita kwota do zapłaty wynosić miała 2.308,79 zł. Wypłata pożyczki miała nastąpić przelewem na należący do klienta rachunek bankowy, poprzez czek lub usługę przekazu pocztowego – w terminie 7 dni od daty doręczenia do pożyczkodawcy przez klienta własnoręcznie podpisanego egzemplarza umowy oraz przekazania mu przez klienta określonych przez pożyczkodawcę dokumentów i informacji, niezbędnych do dokonania oceny zdolności kredytowej klienta. W wypadku niespełnienia przez klienta warunków wypłaty pożyczki, jest on informowany o przyczynach niewypłacenia pożyczki pocztą elektroniczną e-mail, zaś umowa ulega rozwiązaniu w terminie miesiąca od daty jej sporządzenia. Złożenie własnoręcznego podpisu przez klienta oznaczać miało m.in. akceptację przez niego warunków i zawarcie umowy pożyczki o treści w niej określonej.

(dowód: umowa pożyczki, k. 19-26)

Powód sporządził, adresowane do pozwanej:

- monit z dnia 11 października 2016 r., w którym wzywał do dobrowolnego uregulowania zadłużenia w kwocie 261,68 zł.,

- wezwanie z dnia 02 listopada 2016 r. do zapłaty kwoty 545,78 zł.,

- ostateczne wezwanie do zapłaty kwoty 359,68 zł. z dnia 18 listopada 2016 r.,

- w dniu 05 grudnia 2016 r. wypowiedzenie umowy pożyczki i ostateczne wezwanie do zapłaty kwoty 2.361,72 zł. w terminie do dnia 12 kwietnia 2016 r.

( dowód: monit k.28, wezwanie do zapłaty k. 29, ostateczne wezwanie do zapłaty k. 30, wypowiedzenie umowy pożyczki i ostateczne wezwanie do zapłaty, karta 31, potwierdzenie nadania, karta 32)

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo podlegało oddaleniu w całości.

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o materiał dowodowy, zaoferowany przez stronę powodową.

Wynika z niego niewątpliwie, że w dniu 29 sierpnia 2016 r. powód sporządził egzemplarz umowy pożyczki nr (...), w której jako pożyczkodawca wpisana została powodowa Spółka, a jako klient pozwana D. P.. Ponadto sporządził kierowane do niej: monit z dnia 11 października 2016 r., w którym wzywał do dobrowolnego uregulowania zadłużenia w kwocie 261,68 zł., wezwanie z dnia 02 listopada 2016 r. do zapłaty kwoty 545,78 zł., ostateczne wezwanie do zapłaty kwoty 359,68 zł. z dnia 18 listopada 2016 r. oraz w dniu 05 grudnia 2016 r. wypowiedzenie umowy pożyczki i ostateczne wezwanie do zapłaty kwoty 2.361,72 zł. w terminie do dnia 12 kwietnia 2016 r.

Zgodnie z art. 339 § 1 i § 2 k.p.c., jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, Sąd wyda wyrok zaoczny. W tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

Sąd miał na uwadze, że w sporach z konsumentami należy zachować szczególną ostrożność przy ocenie ewentualnego przyjęcia za prawdziwe twierdzeń, zawartych w pozwie, zwłaszcza w sprawach, w których konsument nie podejmuje jakiejkolwiek obrony. Podkreślić przy tym należy, że sama możliwość wydania wyroku zaocznego nie zmienia rozkładu ciężaru dowodu.

Zgodnie z art. 6 k.c., którego procesowym odpowiednikiem jest art. 232 k.p.c., ciężar udowodnienia okoliczności spoczywa na stronie, która wywodzi z nich skutki prawne.

Okoliczności faktyczne, przytoczone w pozwie, budzą poważne wątpliwości. W szczególności podnieść należy, że wejście w życie przedmiotowej umowy pożyczki obwarowane zostało określonymi warunkami. Jednym z nich było doręczenie pożyczkodawcy przez klienta własnoręcznie podpisanego egzemplarza umowy oraz przekazanie mu przez klienta określonych przez pożyczkodawcę dokumentów i informacji, niezbędnych do dokonania oceny zdolności kredytowej klienta. Tymczasem na egzemplarzu umowy nr (...), dołączonym do pozwu, widnieje podpis jedynie pełnomocnika pośrednika, działającego w imieniu powoda. Brak zatem dowodu na okoliczność, że umowa, z której strona powodowa wywodzi swoje roszczenie, w ogóle doszła do skutku. Powód nie przedłożył też żadnego dowodu na wypłacenie pozwanej kwoty, wynikającej z umowy, na którą się powołuje. Złożenie li tylko adresowanych do pozwanej pism w postaci monitu, wezwań do zapłaty i wypowiedzenia umowy pożyczki, w dodatku bez dowodu doręczenia ich D. P., nie czyni zadość ciążącemu na powodzie obowiązkowi udowodnienia faktów, zgodnie z dyspozycją art. 6 k.c.

W konsekwencji stwierdzić należy, że powód nie udowodnił roszczenia ani co do zasady, ani co do wysokości.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł, jak w sentencji, oddalając powództwo w całości.

SSR Agnieszka Brzoskowska

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...),

3.  (...)

O., dnia 04 lipca 2017 r. SSR Agnieszka Brzoskowska