Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Olsztynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aneta Żołnowska

Protokolant: stażysta Wojciech Sowul

w obecności oskarżyciela publ. N. S.

po rozpoznaniu w dniu 16 i 25 stycznia 2017 r. sprawy

J. K.

s. P. i J. z domu O.

ur. (...) w G.

obwinionego o to, że:

w dniu 26 września 2016r. o godz. 18.41 w miejscowości W. ul. (...) gm. J. kierując pojazdem marki M. (...) o nr rej. (...) nie zastosował się do przepisu ograniczającego prędkość do 40 km/h jadąc z prędkością 64km/h

- tj. za wykroczenie z art. 92 a kw

ORZEKA:

I.  obwinionego J. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 92a kw skazuje go na karę 200,- (dwieście) złotych grzywny;

II.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinionego od kosztów postępowania i opłaty.

Sygn. akt IX W 3958/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. K. jest rencistą, otrzymuje świadczenie w wysokości(...) zł.. Jego żona jest na zasiłku przedemerytalnym, małżonkowie posiadają na utrzymaniu córkę. Wymieniony w przeszłości był karany za wykroczenia.

(dane osobopoznawcze k. 17, wydruk z (...) k. 24, odpisy wyroków k. 19 - 22)

J. K. w dniu 26 września 2016 roku około godzinie 18:40 kierował pojazdem marki M. (...) o nr rej. (...). Poruszał się drogą wojewódzką (...) w miejscowości W. z prędkością 64 km/h w obszarze zabudowanym. Jechał z kierunku O.. W miejscowości W. prędkość administracyjna na pewnym odcinku jest ograniczona do 40km/h (początek odcinka około 250 m przed miejscem kontroli).

Funkcjonariusze Policji sierż. A. B. oraz mł. asp. M. G. stali na skrzyżowaniu drogi nr (...) i ul. (...). A. B. wykonywał pomiar prędkości zbliżającego się do niego pojazdu m – ki M. o nr rej. (...) urządzeniem(...) z odległości 130,8 metrów. Zmierzona prędkość pojazdu to 64 km/h. W wyniku przekroczenia przez kierującego dozwolonej na tym odcinku drogi prędkości, został on zatrzymany do kontroli. Okazano mu wynik pomiaru oraz odległość z jakiej był dokonywany. Podczas wykonywanych czynności kontrolnych obwiniony odmówił przyjęcia mandatu karnego, zachowywał się nerwowo, twierdził, iż jechał maksymalnie 60 km/h, a nie 64km/h.

(dowody: zeznania świadków: M. G. k. 33v, A. B. k. 35, notatka urzędowa k. 1, świadectwo legalizacji ponownej k. 6, nagranie k.27, zdjęcia k. 30, inwentaryzacja istniejącego oznakowania zlokalizowana w ciągu drogi wojewódzkiej (...) w miejscowości W. k. 35 – 41).

Obwinionemu J. K. zarzucono nie zastosowanie się do znaku B – 33 (ograniczenie prędkości do 40km/h) i przekroczenie dopuszczalnej prędkości o 24 km/h.

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu wykroczenia.

Przyznał, że został zatrzymany przez patrol policji z powodu przekroczenia prędkości w W.. Zaprzeczył, aby jednak wskazana przez funkcjonariuszy prędkość należała do niego. Wyjaśnił, że ma wątpliwości, co do pomiaru bowiem jechał w środku kolumny pojazdów, w jego ocenie około 55 km/h. (k. 33)

Sąd zważył, co następuje:

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego, uznając je za przyjętą przez obwinionego linię obrony zmierzająca w kierunku uniknięcia odpowiedzialności. Wyjaśnieniom obwinionego przeczą w szczególności logiczne, spójne i konsekwentne zeznania funkcjonariuszy Policji, którzy przeprowadzali czynności pomiarowe w niniejszej sprawie oraz wynik pomiaru urządzeniem kontrolno – pomiarowym przez nich dokonany.

Z zeznań świadka A. B. wynika, że pojazd obwinionego został zatrzymany do kontroli z powodu przekroczenia przez niego dozwolonej na tym odcinku drogi prędkości. Wskazał, że poprzedzający go samochód poruszał się około 100 merów przed nim i nie miał problemów z dokonaniem pomiaru prędkości pojazdu obwinionego, w momencie, gdy znajdował się on za znakiem ograniczającym prędkość. . Z notatki wynika, iż dokonał pomiaru z odległości 130,5 metra. Świadek podkreślił, iż obwiniony w trakcie kontroli był wulgarny i agresywny, kwestionował dokładność pomiaru, twierdząc, ze jechał nie więcej niż 60 km/h.

Świadek M. G. potwierdził fakt dokonania pomiaru prędkości. Pomiaru jednak nie wykonywał, a jedynie asystował. Dodał, że A. B. pokazał obwinionemu wynik pomiaru, na który ten bardzo nerwowo zareagował.

Sąd dał wiarę zeznaniom wymienionych świadków jako logicznym, rzeczowym, bezstronnym. Świadkowie ci dokonując kontroli wykonywali swoje obowiązki służbowe, nie mieli jakiegokolwiek powodu by bezpodstawnie oskarżać obwinionego.

Urządzenie (...) jest bardzo precyzyjne, posiada celownik optyczny z powiększeniem, które pozwala na dokładne namierzenie kontrolowanego pojazdu, a jego zabezpieczenia uniemożliwiają praktycznie dokonanie pomiaru pojazdu, który przypadkowo znajdzie się w wiązce laserowej pomiaru (np. podczas wyprzedzania). Do dokonywania pomiaru wykorzystuje się wiązkę świetlną, nie fale radiowe, stąd też na działanie tego urządzenia nie mają wpływu pola elektromagnetyczne. Producent urządzenia gwarantuje, iż przyrząd monitoruje zarówno przebieg pomiaru, jak i pracę elementów wewnętrznych. W przypadku wykrycia błędu przyrząd wyświetla kod błędu zamiast wyniku pomiaru prędkości. W celu wykonania pomiaru prędkości za pomocą urządzenia (...) należy wycelować przyrząd w obszar tablicy rejestracyjne i nacisnąć spust, brzęczenie o niskiej częstotliwości oznacza, iż przyrząd namierza cel. Następnie należy trzymać naciśnięty spust i cały czas celowa w wybrany obszar do usłyszenia dźwięku – podwójny dźwięk o wysokiej częstotliwości oznacza, że pomiar został wykonany poprawnie, a pojedynczy o niskiej częstotliwości, że wystąpił błąd. Jeśli punkt celowniczy „zsunie się” z celu, wówczas przyrząd nie wykonuje pomiaru o zostaje wyświetlony komunikat o błędzie.

Urządzenie (...) o nr fabrycznym (...), którym dokonywano pomiaru było sprawne, posiadało aktualną legalizację wystawioną w dniu 25.11.2015r., ważną do dnia 30.11.2016r. Urządzenie to zostało dopuszczone do używania, bowiem spełnia wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 17.02.2014r. w sprawie wymagań, którym powinny odpowiadać przyrządy do pomiaru prędkości w ruchu drogowym oraz szczegółowego zakresu badań i sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli meteorologicznej tych przyrządów ( DZ.U. z 6.03.2014r. poz 281).

W związku z powyższym Sąd uznał, że pomiar dokonany przedmiotowym urządzeniem został przeprowadzony zgodnie z zasadami i wymogami dotyczącymi przeprowadzenia pomiarów tym sprzętem.

Zgromadzony materiał dowodowy w sprawie daje podstawę do uznania obwinionego J. K. winnym tego, że w dniu 28 lutego 2016 roku o godzinie 18:41 w miejscowości W. kierując pojazdem m-ki M. o nr rej. (...) nie zastosował się do znaku B – 33 (ograniczenie prędkości do 40 km/h) i przekroczył dozwoloną prędkość o 24 km/h. W ocenie Sądu, swoim zachowaniem obwiniony wyczerpał maniona art. 92a kw.

Zgodnie z art. 92a kw kto, prowadząc pojazd nie stosuje się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym, podlega karze grzywny.

Przedmiotami ochrony art. 92 a kw są porządek i bezpieczeństwo ruchu drogowego zagrożone przez niedostosowanie się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym. W tym przypadku porządek ruchu drogowego jest zabezpieczony przez przestrzeganie dozwolonej prędkości poruszania się pojazdu, co niewątpliwie przekłada się na bezpieczeństwo ruchu drogowego.

Wykroczenie określone w dyspozycji art. 92a ma charakter indywidualny i formalny, może je bowiem popełnić jedynie osoba prowadząca każdy rodzaj pojazdu, którego skutkiem jest każde przekroczenie obowiązującej prędkości, w każdym miejscu, gdzie obowiązują przepisy ustawy - Prawo o ruchu drogowym.

W związku z tym niespornym faktem jest, że obwiniony nie podporządkował się ograniczeniom prędkości, w którego rezultacie doszło do przekroczenia jej dopuszczalnych granic.

Przy wymiarze kary, Sąd miał na względzie szkodliwość społeczną czynu obwinionego i naruszenie elementarnych zasad obowiązujących w ruchu drogowym oraz dotychczasową karalność obwinionego za wykroczenia w ruchu drogowym, w tym za przekroczenia prędkości (k. 24, 19 - 22) .

W tym stanie rzeczy wymierzona obwinionemu kara grzywny w wysokości 200 złotych jest adekwatna do stopnia jego zawinienia i społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu oraz zmotywuje go do rozważniejszej i ostrożniejszej jazdy, a przede wszystkim do respektowania obowiązujących przepisów z zakresu ruchu drogowego.

Ze względu na sytuację materialną obwiniony został zwolniony od kosztów postępowania i opłaty.