II K 749/16 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Olsztynie z 2017-06-14

Sygn. akt II K 749/16

UZASADNIENIE

E. M. (1) (N.) została oskarżone o to, że w dniu 03.06.2014r. w bliżej nieustalonym miejscu za pośrednictwem strony internetowej działając w celu wyrządzenia D. Z. szkody majątkowej, wykorzystując jego dane osobowe, podszyła się pod wymienionego pokrzywdzonego i wpłynęła na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych w ten sposób, że bez upoważnienia, wiedzy i zgody D. Z. posługując się jego danymi osobowymi doprowadziła do zawarcia na odległość umowy ubezpieczenia OC pojazdu marki F. (...) o nr rej. (...) z L. D. o nr 2014- (...), na podstawie której pokrzywdzony zobowiązany został do uiszczenia składki rocznej w wysokości 656,51 zł, tj. o czyn z art. 287 par l k.k. i art. 190a par. 2 k.k. w zw. z art. 11 par. 2 k.k.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

E. M. (2) (N.) i D. Z. pozostawali w związku małżeńskim. We wrześniu 2013r. małżonkowie rozwiedli się.

Po rozwodzie D. Z. mieszkał w B. przy ul. (...). D. Z. w tym czasie posługiwał się adresem e-mail: daniel_zacharewicz@hotmail.co.uk..

E. M. (1) (N.) po rozwodzie z D. Z. zamieszkała w G. przy ul. II-go Morskiego Pułku (...)/44. E. M. (2) (N.) w tamtym okresie pozostawała w związku z P. M.. Wymienieni w czerwcu 2014 roku zamieszkali razem. Wszelkie dokumenty E. M. (1) (N.) i P. M. przechowywali w jednym miejscu - w szafce w salonie. P. M. miał swobodny dostęp do wszystkich dokumentów.

E. M. (1) (N.) posługiwała się adresem e-mail: emilia.nurek@gmail.com.

D. Z. i E. M. (1) (N.) do lutego 2015r. byli współwłaścicielami samochodu osobowego marki F. (...) o nr rej. (...). Przy podziale majątku pojazd został przyznany przez Sąd na wyłączną własność D. Z.. Od września 2013r. pojazd użytkował D. Z..

Do 03 czerwca 2014r. samochód marki F. (...) o nr rej. (...) był ubezpieczony w ramach obowiązkowego ubezpieczenia OC w (...) SA. Umowę w tym zakresie zawarła E. M. (1) (N.).

W dniu 03 czerwca 2014r. E. M. (1) (N.) przesłała ze swojego e-maila: emilia.nurek@gmail.com" na adres e-mailowy "daniel_zacharewicz@hotmail.co.uk." wiadomość na druku (...) o wypowiedzeniu umowy ubezpieczenia OC dot. pojazdu F. (...) o nr rej. (...).

(dowody: wyjaśnienia E. M. (1) (N.) k.109v-110, k.161-163, k.165, k.534-545, zeznania D. Z. k.2-3, k.42v, k.92v, k.164-166, informacja z Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego k.156).

E. M. (1) (N.) miała w mieszkaniu zainstalowany Internet i w jego ramach korzystała z adresu IP 89.71.50.126, który był przypisany do modemu zainstalowanego u abonenta, z adresem świadczenia usługi: (...)-(...) G., ul. II Morskiego Pułku (...)/44. E. M. (1) (N.) miała dostęp do sieci Internetu za pośrednictwem łącza kablowego. Do wskazanej sieci Internetu miał również swobodny dostęp P. M..

(dowody: zeznania świadka P. M. k.66v-67, k. 166-168, k.438-439, pismo z Wirtualnej Polski k.80, pismo z (...) Polska sp z o.o. k.36, wydruki z konta e-mail"danielzacharewicz@wp.pl." k.269)

W dniu 03.06.2014r. o godz. 23:31 z adresu IP: 89.71.50.126 P. M. założył konto e-mailowe o nazwie danielzacharewicz@wp.pl. (...) samego dnia o godz. 23:46 z adresu e-maila "danielzacharewicz@wp.pl." P. M. za pośrednictwem strony internetowej L. D. zawarł umowę ubezpieczenia OC dotyczącej polisy o numerze (...) na pojazd marki F. (...) o nr rej. (...) na dane D. Z. zam. ul. (...) w B.. Jako dane zameldowania i korespondencji wskazał adres: ul. (...) w (...). Jako współwłaściciel pojazdu wskazał E. M. (1) (N.) z podanym adresem w K. przy ul. (...). P. M. dane pozyskał z dokumentów E. M. (1) (N.) z czasów jej małżeństwa z D. Z., które miał w mieszkaniu, z poprzednich polisa zawieranych na przedmiotowe auto. Ponadto przedmiotowe auto było wcześniej uszkodzone i P. M. naprawiał samochód. W zgłoszeniu szkody były podane wszystkie dane pana D. Z., do których miał dostęp P. M..

(dowód: zeznania świadka P. M. k. 166-168, pisma z L. D. k.13-14, k.188, k.240-242).

Po zawarciu przedmiotowej umowy o godz. 23:47 z konta "L.@libertydirect.pl" przesłana została na adres e-maila "danielzacharewicz@wp.pl." wiadomość w przedmiocie "Potwierdzenie zawarcia ubezpieczenia". Do wiadomości dołączono jako załączniki: 30-dniowe potwierdzenie zawarcia umowy ubezpieczenia wraz z drukiem przelewu bankowego (pismo (...)), Ogólne Warunki Ubezpieczenia oraz formularz wypowiedzenia ubezpieczenia OC.

(dowody: pisma z L. D. k.13, k.240, wydruki z konta e-mail "danielzacharewicz@wp.pl." k.270-275)

O godz. 23:51 z konta "danielzacharewicz@wp.pl." na adres "emilia.nurek@gmail.com" została wysłana wiadomość o treści "zaplac suko OC" z informacją blankiet w załączniku, który nie zawierał jednak załącznika.

Następnie o godz. 23:52 z konta "danielzacharewicz@wp.pl." na adres "emilia.nurek@gmail.com" została wysłana kolejna wiadomość - "Potwierdzenie zawarcia ubezpieczenia", do której jako załączniki dołączono 30-dniowe potwierdzenie zawarcia umowy ubezpieczenia wraz z drukiem przelewu bankowego (pismo (...)), Ogólne Warunki Ubezpieczenia i formularz wypowiedzenia ubezpieczenia OC.

(dowody: wydruki z konta e-mail "danielzacharewicz@wp.pl." k.263, k.263-265, k.270-275)

W dniu 04.06.2014r. o godz. 09:41 z adresu e-mail "danielzacharewicz@wp.pl." na adres e-mail "kontakt@mtu.pl" została wysłana wiadomość o treści "dot. polisy nr (...)", która nie zawierała załącznika.

(dowody: wydruki z konta e-mail "danielzacharewicz@wp.pl." k.266, k.276, k.279)

W dniu 07 czerwca 2014r. na wniosek D. Z. zostało wysłane na jego adres mailowy "daniel_zacharewicz@hotmail.co.uk." 30-dniowe potwierdzenie zawarcia umowy ubezpieczenia (pismo (...)), w którym jako adres do korespondencji wskazano K. (30-383) ul. (...).

Tego dnia D. Z. ze swojego e-maila przesłał wiadomość do E. M. (1) (N.) na jej adres "emilia.nurek@gmail.com" wiadomość, że sprawę zgłosi na policję.

D. Z. pismem datowanym na dzień 11.06.2014r., wysłanym w dniu 13.06.2014r., odstąpił od umowy ubezpieczenia OC dot. polisy nr (...)

(dowody: zeznania D. Z. k.166, k.400v-403, pismo z L. D. k.240, k.242, oświadczenie o odstąpieniu od umowy k.15)

/Pozostałe dowody: zeznania M. N. k.168-169, k.495-496, M. B. k. 70 i K. J. k. 85/

E. M. (1) (N.) w toku całego postępowania nie przyznawała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. W postępowaniu przygotowawczym wyjaśniła, że samochód marki F. (...) o nr rej. (...) stanowił współwłasność jej oraz byłego męża D. Z., z którym się rozwiodła we wrześniu 2013r. Stwierdziła, że od maja 2012r. to D. Z. użytkował ten samochód, pomimo tego, że to ona opłacała ubezpieczenie OC przez kolejne dwa lata. Wyjaśniła, że nie podpisywała umowy z L. D. o nr 2014- (...) na ubezpieczenie OC. Podejrzewała, że ubezpieczenie to wykupił jej były mąż, który w dalszym ciągu jest użytkownikiem tego pojazdu, którego jest od lutego 2015r. jedynym właścicielem ( k.109v-110).

Przesłuchiwana na rozprawie w charakterze oskarżonej - E. M. (1) (N.) wyjaśniła, że po wpłynięciu a/o, jej partner P. M. przyznał się, że to on wykupił ubezpieczenie, o które jest oskarżona. Przyznała, że od momentu, gdy się wyprowadziła z K., tj. od maja 2012r. nie użytkowała tego pojazdu, a opłacała składki przez 2 lata. Dodała, że w czerwcu 2014r. wypowiedziała ubezpieczenie z (...). Stwierdziła, że narzeczony dlatego zawarł tą umowę ubezpieczenia, aby nie poniosła kosztów związanych z ubezpieczeniem gwarancyjnym. Dodała, że dane do tej umowy, narzeczony wziął z teczek spraw z D. Z.. Z P. M. zamieszkuje od ponad 2,5 roku. Wyjaśniła, że w czerwcu 2014r. nie posiadała komputera, a korzystała ze służbowego komputera narzeczonego. Umowę na Internet miała z (...), dodając, że innego Internetu, aniżeli w telefonie nie posiadają. Zaprzeczyła, aby to ona zakładała konto użytkownika "danielzacharewicz@wp.pl. (...), że to konto mógł założyć P. M.. Przyznała, że toczą się między nią a byłym mężem sprawy sądowe. Wyjaśniła, że nie zna adresu w K. ul (...) i nie wiedziała, skąd na ten adres wpadł narzeczony. Zapewniła, że nic nie wiedziała o zawarciu tego ubezpieczenia przez P. M., że w tym nie uczestniczyła, nie podawała jemu danych byłego męża. Jeszcze raz potwierdziła, że o zawarciu tego ubezpieczenia dowiedziała się po wpłynięciu aktu oskarżenia. Dodała, że poinformowała pokrzywdzonego mailowo o wypowiedzeniu ubezpieczenia z (...) (k.161-163).

Podczas składania kolejnych wyjaśnień E. M. (1) (N.) ponownie nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu i potwierdziła wyjaśnienia złożone dotychczas. /k.534-535/

Sąd zważył, co następuje:

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom E. M. (1) (N.), gdyż zebrany materiał dowodowy nie podważył w sposób niewątpliwy ich treści. Wręcz przeciwnie, zebrany materiał dowodowy potwierdza wiarygodność jej wyjaśnień. E. M. (1) (N.) od początku nie przyznawała się do popełnienia zarzucanego jej czynu.

Na wstępie rozważań należy zauważyć, iż w myśl art. 5§1 k.p.k. oskarżonego uważa się za niewinnego dopóki jego wina nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym wyrokiem.

Powyższy przepis określa zasadę domniemania niewinności. Stanowi ona jedną z najważniejszych zasad określających sytuację procesową oskarżonego (zob. A. Murzynowski, Istota i zasady procesu karnego, Warszawa 1994, s. 248).

Zasada ta ma swoją podstawę konstytucyjną w art. 42 ust. 3 Konstytucji.

Istota domniemania niewinności sprowadza się do tego, że oskarżony jest w procesie karnym niewinny, a "przeciwne" musi mu być udowodnione. Związana ściśle z domniemaniem niewinności zasada in dubio pro reo w art. 5 § 2 k.p.k. nakazuje rozstrzygnąć nie dające się usunąć wątpliwości na korzyść oskarżonego. Oznacza to, że udowodnienie winy oskarżonemu musi być całkowite, pewne, wolne od wątpliwości (wyrok SN z 24.02.1999 roku, V KKN 362/97, Prokuratura i Prawo z 1999 roku, nr 7-8, str. 11).

W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie zgromadzony materiał dowodowy nie pozwala na przypisanie E. M. (1) (N.) zarzucanego jej czynu.

Wskazać należy, że wyrok karny skazujący może być bowiem wydany jedynie w oparciu o dowody, które spełniają wymóg bezwzględnej wiarygodności i nie budzą wątpliwości co do zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. Jednocześnie zdaniem Sądu należy podkreślić, że ewentualna ułomność dowodów wspierających linię obrony oskarżonego przecież nie wyłącza jego uniewinnienia, jeżeli dowody obciążające nie stanowią wystarczającej podstawy do wydania wyroku skazującego (por. wyrok Sądu Najwyższego z 28.09.1995 r., III KRN 88/95, OSNKW 1995, Nr 11, poz. 77).

Należy zauważyć, iż zarzut został postawiony i sformułowany jedynie na podstawie zeznań pokrzywdzonego oraz dowodów z dokumentów. Niezależnie od konsekwentnego stanowiska oskarżonej, która zaprzeczała by dopuściła się popełnienia przestępstwa, brak jest jednoznacznych, nie budzących wątpliwości dowodów, a przede wszystkim dających się zweryfikować dowodów potwierdzających, że wymieniona dopuściła się zarzucanego jej czynu. Wręcz przeciwnie w toku postępowania sądowego świadek P. M. przyznał, że to on korzystając z Internetu i IP oskarżonej założył konto danielzacharewicz@wp.pl. za pomocą którego zawarł umowę ubezpieczenia na pojazd marki F. (...) o nr rej. (...) z L. D..

E. M. (1) (N.) wskazano jako sprawcę w zasadzie jedynie na podstawie danych wynikających z informacji z (...) ujawniających abonenta świadczonej usługi dostarczania Internetu. Z informacji wynika, że abonent zawarł przedmiotową umowę ubezpieczenia za pośrednictwem strony internetowej zakładu (...) oraz, że sprawca korzystał przy tym z tego samego IP urządzenia, za pośrednictwem którego chwilę wcześniej założono skrzynkę pocztową na adres e-maila "danielzacharewicz@wp.pl", którą wykorzystano do zawarcia przedmiotowego ubezpieczenia OC.

Tym abonentem usługi internetowej dostarczanej łączem kablowym pod adres ul. II Morskiego Pułku (...)/44 w G. okazała się E. M. (1) (N.). W związku z czym, to jej postawiono zarzut.

Jak w wskazano wcześniej E. M. (1) (N.) konsekwentnie w toku całego postępowania w przedmiotowej sprawie kwestionowała okoliczność zawarcia umowy ubezpieczenia OC przy posłużeniu się danymi pokrzywdzonego D. Z..

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka P. M. złożonymi w toku postępowania sądowego. Świadek ten nie tylko potwierdził jednoznacznie, że to on założył skrzynkę pocztową na adres e-mail "danielzacharewicz@wp.pl", ale również w sposób przekonywujący podał szczegóły tego procederu.

Należy zauważyć, że zarówno przy zawarciu przedmiotowej umowy ubezpieczenia OC, jak też przy założeniu wspomnianej skrzynki pocztowej, nie posłużono się na tyle newralgicznymi danymi pokrzywdzonego, o których nie mógł by wiedzieć P. M.. okoliczność ta uwiarygadnia zeznania P. M. w tym zakresie oraz to, że jak jednoznacznie twierdził miał swobodny dostęp do dokumentów z wieloma danymi D. Z..

Ponadto świadek P. M. szczerze i konkretnie podał powody, dla których dopiero w postępowaniu przed Sadem przyznał, że to on założył konto i zawarł przedmiotową umowę posługując się danymi D. Z.. Zeznał wówczas, że podczas pierwszego przesłuchania nie wspominał, że to on zawarł umowę, ponieważ zapewne nie chciał się do tego przyznać. Świadek wiarygodnie zeznał, że powodem zawarcia tej umowy było to, że chciał, by E. M. (1) (N.) jako współwłaściciel samochodu uniknęła kary finansowej z firmy ubezpieczeniowej. Jako przyczynę takiego postepowania świadek podał także, iż ponieważ P. Z. przywłaszczył przedmiotowy samochód, a znał go na tyle, że wiedział, że sam nie wykupi tego ubezpieczenia, to w związku z tym nie chciał by kolejny raz jego obecna żona ponosiła koszty i nie chciał by automatycznie polisa przeszła na jego obecną żonę. Świadek szczerze przyznał, że chodziło mu tylko o to by nie dostać kilkutysięcznej kary z tytułu nieubezpieczenia samochodu, dlatego złożył wniosek w imieniu D. Z., żeby była ciągłość ubezpieczenia.

Ponadto świadek wiarygodnie podał skąd posiadał dane D. Z. potrzebne do zawarcia umowy ubezpieczenia. Mianowicie zeznał, że wszelkie dokumenty trzymali z obecną żoną w jednym miejscu, w szafce w salonie. Za wiarygodnością zeznań świadka przemawia również to, że jak sam zeznał, E. M. (1) (N.) jako księgowa ma wszystko skrupulatnie poukładane w jednym miejscu. Ponadto jak świadek zeznał miał do nich swobodny dostęp. Dodatkowo świadek zeznał uwiarygadniając swoją wersję, że ponadto dane miał z dokumentów żony z czasów jej małżeństwa z D. Z., które miała w domu, łącznie z poprzednimi polisami, również na to auto. Ponadto świadek zeznał, że miał dane D. Z. z czasów, kiedy przedmiotowe auto uległo uszkodzeniu i szkodę zgłaszał D. Z., a on naprawiał samochód i w tym zgłoszeniu szkody zapewne były wszystkie potrzebne dane D. Z..

W postępowaniu sądowym wyjaśniona została okoliczność dotycząca wskazanego w pierwszym piśmie z L. D. adresu do korespondencji osoby zawierającej polisę (K. ul. (...)). W piśmie z L. D. wyjaśniono, iż podanie (...) adresu w tym piśmie, jako adresu do korespondencji, spowodowane było tzw . deduplikacją danych przeprowadzoną 04.06.2014r., zaś faktycznie w dniu zawarcia rzeczonej umowy ubezpieczenia podano jako dane adresowe osoby ubezpieczonej i ubezpieczającej (dane zameldowania i dane korespondencyjne) miejsce zamieszkania pokrzywdzonego. Co więcej, wspomniany adres (...) wynikał li tylko z danych podanych wyłącznie przez D. Z. przy zawarciu polisy ubezpieczenia na inny pojazd za okres 2008-2009

Mając powyższe na uwadze w ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe nie pozwala przyjąć ponad wszelką wątpliwość, aby to E. M. (1) (N.) dopuściła się zarzucanego jej aktem oskarżenia czynu.

W przedmiotowej sprawie zostały ustalone i potwierdzone kolejnymi zeznaniami P. M., że to on sam osobiście utworzył nowe konto, wykorzystał dane D. Z. i zawarł umowę ubezpieczenia OC, działając samodzielnie, a co najważniejsze bez wiedzy, czy zgody E. M. (1) (N.).

W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie wyczerpano inicjatywę dowodową, co doprowadziło niewątpliwych ustaleń, że E. M. (1) (N.) nie dopuściła się w żadnej formie zarzucanego jej przestępstwa.

Zeznania M. N., M. B. i K. J. nie wniosły do sprawy żadnych istotnych ustaleń do jej rozstrzygnięcia.

Odnośnie dopuszczonych w sprawie dowodów z dokumentów, to nie budziły one wątpliwości sądu pod względem ich formalnoprawnej autentyczności i treści w nich podanych, zostały sporządzone przez uprawnione do tego osoby, w granicach ich kompetencji - dotyczy to dokumentów urzędowych, jak też nie były one kwestionowane przez żadną ze stron postępowania. Dlatego stanowiły one podstawę dokonanych w sprawie ustaleń faktycznych.

Z tych powodów należało uniewinnić E. M. (1) (N.) od stawianego jej zarzutu.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu było konsekwencją zapadłego w sprawie wyroku uniewinniającego.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Joanna Kaszuba
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Olsztynie
Data wytworzenia informacji: