Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Olsztynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie, w II Wydziale Karnym, w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Zabuska ,

Protokolant: st. sekr. sąd. Agnieszka Klimek

bez udziału Prokuratora,

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 5 grudnia 2017 r., 15 lutego 2018r., 27 marca 2018 r. i 26 kwietnia 2018 r.

sprawy

C. A. , syna J. i D. z domuZ., urodzonego (...) (...). w O.,

oskarżonego o to, że:

w okresie od 27.11.2014 r do 29.11.2014 r w O. przy ul. (...), w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wyrządzenia szkody majątkowej B. M. podszywał się pod niego, wykorzystując jego dane osobowe oraz podrobił, w celu użycia za autentyczny, podpis B. M. na umowie o świadczenie usług N. o nr (...) z przedsiębiorstwem (...) uzyskując nadto w ramach tej umowy dekoder nr (...) i kartę nr (...), wprowadzając tym zachowaniem pracownika (...) S.A. w błąd co do swojej tożsamości oraz zamiaru wywiązania się z warunków w/w umowy, czym doprowadził (...) S.A. z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 1748,70 zł.

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 190a § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk

I. oskarżonego C. A. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z tym ustaleniem, że wymienionych działał w okresie od 27.10.2014 r. do 29.10.2014 r. i za to z mocy art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 190a § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk skazuje go, a na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11§ 3 kk wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II. na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26.05.1982 r. Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. S. O. kwotę 672 ( sześćset siedemdziesiąt dwa) złote tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonego wykonywaną z urzędu oraz kwotę 154,56 ( sto pięćdziesiąt cztery i 56/00) złotych tytułem podatku VAT;

III. na podstawie art. 44 § 1 kk orzec przepadek na rzecz Skarbu Państwa zabezpieczonych w sprawie dowodów rzeczowych: płyty CD z nagraniem z rozmów przesłaną przez firmę (...) ( DRZ (...)), przechowywana na k. 20, umowy o świadczenie usług z nc+ o nr (...)-1 wystawionej w dniu 29 października 2014 r. na nazwisko M. B. (DRZ (...)) przechowywanej na k. 19, pełnomocnictwa wystawionego w dniu 10 października 2014 r. przez B. M. dla C. A. ( DRZ (...)) przechowywanej na k. 24;

IV. na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U. z 1983 r. Nr 49 poz. 223 ze zm. ) zwalnia oskarżonego z kosztów sądowych w całości, w tym od opłaty.

Sygn. akt II K 216/17

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pokrzywdzony B. M. w październiku 2014 r. udzielił oskarżonemu C. A. pełnomocnictwa do reprezentowania go przed instytucjami państwowymi w sprawie dotyczącej roszczeń wobec firmy (...) B. M. cofnął to pełnomocnictwo w grudniu 2014 r., po tym, jak okazało się, że C. A. w jego imieniu zawarł umowy z firmami telekomunikacyjnymi, na mocy których B. M. był zobowiązany do opłacania abonamentu za usługi oraz za pobrany sprzęt.

(dowody: zeznania pokrzywdzonego B. M. k. 417-417v, k. 3, kserokopia postanowienia o umorzeniu dochodzenia k. 127-129, informacja o toczących się postępowaniach k. 9-11, odwołanie pełnomocnictwa k. 70)

W dniu 27 października 2014 r. C. A. zadzwonił na infolinię sprzedażową przedsiębiorstwa (...) Podając się za B. M. i wykorzystując jego dane osobowe uzyskane z pełnomocnictwa zamówił usługi telewizji nc +. Umowa o numerze (...) wystawiona na nazwisko B. M. została dostarczona w dniu 29 października 2014 r. za pośrednictwem firmy kurierskiej na adres wskazany w rozmowie telefonicznej przez C. A.. Do umowy został wydany dekoder cyfrowy (...) o numerze (...). C. A. odebrał umowę oraz dekoder. Na powyższej umowie, w miejscu oznaczonym jako podpis abonenta nakreślił podpis B. M..

(dowody: wyjaśnienia oskarżonego C. A. k. 416v-417, k. 223, k. 417v, opinia z zakresu klasycznych badań dokument ó w k. 197-202, informacja od nc+ k. 12-14, kserokopia umowy o świadczenie usług k. 15-17, płyta z nagraniem k. 20, protokół oględzin zapisów na płycie k. 25-29)

C. A. na poczet należności dokonał jednej wpłaty w dniu 01 grudnia 2014 r. Nie regulował abonamentu za usługi. W dniu 1 lipca 2015 r. wobec zaległości w płatnościach firma (...) zawiesiła świadczenie usługi. Z dniem 31 lipca 2015 r. umowa została rozwiązana. C. A. nie zwrócił otrzymanego od firmy sprzętu w postaci dekodera wraz z kartą.

Zaległość z tytułu usług abonamentowych wyniosła 688,70 złotych. B. M. został nadto obciążony przez (...) karą za niedotrzymanie warunków umowy w wysokości 762,60 złotych oraz karą za nieterminowy zwrot sprzętu. Wartość dekodera wraz z kartą wyniosła 1060 złotych.

Roszczenie zostało przekazane przez (...) do firmy windykacyjnej (...) S.A. z siedzibą w B., od której pokrzywdzony B. M. otrzymał wezwanie do zapłaty kwoty 1.599,66 złotych oraz do zwrotu dekodera.

(dowody: zeznania pokrzywdzonego B. M. k. 417-417v, k. 3, obliczenie należności od (...) k. 6, informacja o konieczności zwrotu sprzętu k. 7, wezwanie do zapłaty k. 8, wpłata za usługę k. 18-19, k. 45-47, wezwanie windykacyjne k. 48-49)

Oskarżony C. A. nie jest chory psychicznie ani upośledzony umysłowo. Rozpoznano u niego zaburzenia osobowości. Jego zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem nie była ograniczona ani wyłączona w rozumieniu art. 31 § 1 lub 2 kk.

(dowody: opinia sądowo psychiatryczna k. 299-303)

C. A. jest osobę wielokrotnie karaną, w tym za przestępstwa z art. 286§1 kk.

W dniu 12 marca 2004 r. w sprawie II K 368/03 Sąd Okręgowy w (...)wydał wobec C. A. wyrok łączny, na mocy którego połączono wyroki Sądu Okręgowego w(...) w sprawie II K 138/01 oraz Sądu Rejonowego w(...) w sprawach II K 138/01, VII K 779/03 (czyny z art. 286§1 kk), II K 343/02 (czyny z art. 286§1 kk), II K 451/03(czyn z art. 286§1 kk), II K 1458/99, II K 1848/99, wymierając karę łączną 2 lat pozbawienia wolności. Postanowieniem z dnia 15 grudnia 2005 r. został warunkowo zwolniony z okresem próby do 15 grudnia 2007 r.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w (...) z dnia 29 maja 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 285/15 został skazany za czyn z art. 286 § 1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w(...) z dnia 08 września 2016 r. w sprawie II K 517/16 został skazany za czyn z art. 286 § 1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat.

Wyrokiem Sądu Okręgowego w (...)z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie II K 7/16 został skazany za czyny z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 12 kk oraz z art. 233 § 1 kk na karę łączną 4 lat pozbawienia wolności.

(dowody: karta karna k. 454-455, odpisy wyroków dotyczących oskarżonego k. 256-272, k. 284-286, k. 288-289)

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie powyższych dowodów oraz dokumentacji medycznej k. 342-349, opinii sądowo- lekarskiej k. 365-367, k. 406-408, dokumentu ugody k. 444-445, dokumentacji od Grupy (...) S.A. k. 133-134, informacji z sieci P. k. 136, pisma z UM w O. k. 168, protokołu zatrzymania rzeczy od B. M. k. 80-84, protokołu pobrania materiału porównawczego k. 85-86, k. 91-98.

Oskarżony C. A. w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do zarzucanego mu czynu w części dotyczącej „sfałszowania” podpisu B. M.. Nie przyznał się do czynu w pozostałej części. ( k. 223)

W postępowaniu sądowym przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Potwierdził, że podpisał się na umowie za B. M.. Odebrał także dekoder i umowę wymienioną w zarzucie. Przyznał, że użytkował sprzęt i korzystał z usług. Uiścił tylko jedną opłatę. Następnie przestał płacić. Nie potrafił wyjaśnić dlaczego przestał płacić. Stwierdził, że być może z braku środków. Wyjaśnił, że w tej sprawie nie kontaktował się z B. M.. Nie wie czy pokrzywdzony poniósł jakieś koszty związane z umową. Podał, że dane do umowy, które podał operatorowi (...) posiadał z dokumentu pełnomocnictwa. Potwierdził, że umowę przywiózł kurier. Podpisał ją w obecności kuriera. Zaznaczył, że wymieniony go nie wylegitymował. Jak zawierał umowę przez telefon to przedstawił się jako B. M.. ( k. 416v-417) Oskarżony wyjaśnił, że dekoder i kartę pozostawił na stancji, z której się wyprowadził. Nie zwrócił firmie dekodera. ( k. 417v)

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnienia oskarżonego C. A. przyznającego się do popełnienia zarzuconego mu czynu są wiarygodne i zasługują na uwzględnienie. Korespondują z zeznaniami pokrzywdzonego B. M. a także z opinią biegłego z zakresu klasycznych badań dokumentów. Znajdują potwierdzenie w zgromadzonej dokumentacji uzyskanej z firmy (...), dotyczącej zawartej umowy o świadczenie usług telewizji nc+.

Na wstępie rozważań należy podkreślić, iż oskarżony C. A. potwierdził wszystkie okoliczności istotne z punktu widzenia możliwości przypisania mu odpowiedzialności karnej za czyn objęty zarzutem. W szczególności przyznał, że to on, podszywając się pod B. M. za pośrednictwem środków porozumiewania się na odległość zawarł z pokrzywdzonym (...) umowę na świadczenie usług telewizji nc+. Dokument umowy oraz dekoder wraz z kartą zostały mu przesłane za pośrednictwem firmy kurierskiej. Kurier w miejscu doręczenia przekazał umowę i sprzęt C. A., który to w miejscu oznaczonym jako podpis abonenta nakreślił podpis B. M..

Nie budzi wątpliwości, że celem działania oskarżonego było osiągnięcie korzyści majątkowej oraz wyrządzenie szkody majątkowej B. M.. C. A. jak sam przyznał, korzystał z usług telewizyjnych pokrzywdzonego operatora ale nie uiszczał świadczenia z tytułu należności abonamentowych. Ze zgromadzonej dokumentacji wynika, że zapłacił tylko jedną ratę. Umowę zawarł w październiku 2014 r. zaś usługa została zawieszona dopiero w lipcu 2015 r. Oskarżony niewątpliwie zdawał sobie sprawę z tego, iż pokrzywdzony operator, nie otrzymując należności za świadczone usługi, zwróci się do pokrzywdzonego B. M. i jego obciąży należnościami z tego tytułu. Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że taka sytuacja miała miejsce. Operator (...) naliczył B. M. kwotę tytułem zaległych należności abonamentowych oraz wynikającą z umowy karę za niedotrzymanie warunków umowy wraz z odsetkami.

Zważyć należy, iż oskarżony wyjaśniał, że nie miał środków na zapłatę należności za usługi abonamentowe. Niemniej jednak, brak środków pieniężnych nie może być żadnym uzasadnieniem dla zaniechania zwrotu otrzymanego wraz z umową dekodera i karty. Sam przyznał, iż nie zwrócił go po rozwiązaniu umowy. Zważyć należy także na szczególnie lekceważący stosunek oskarżonego w tym zakresie. Jak wynika z jego wyjaśnień, nie interesował się tym, co się stało ze sprzętem. Pozostawił dekoder wraz z kartą na stancji, którą wynajmował. Tymczasem pokrzywdzony operator kierował do B. M. wezwania do zapłaty i zwrotu sprzętu. Mając powyższe okoliczności na uwadze, w szczególności stanowisko oskarżonego wobec obowiązku zwrotu sprzętu, jego wyjaśnienia odnośnie trudnej sytuacji finansowej jako przyczyny braku realizacji umowy należy uznać za stanowiące przejaw realizowanej linii obrony. Zaniechanie zwrotu sprzętu, przy jednoczesnym zaniechaniu zainteresowania w tym zakresie świadczy o premedytacji w dążeniu do wyrządzenia pokrzywdzonemu B. M. szkody. Jak wynika z dokumentacji z pokrzywdzonej firmy B. M.jako abonent został obciążony karą za nieterminowy zwrot sprzętu oraz kierowano do niego wezwania do zapłaty sprzętu lub też zwrotu jego wartości, tj. kwoty 1060 złotych.

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonego B. M.. Są one jasne, spójne, zupełne. Nie były one kwestionowane przez oskarżonego. Pokrzywdzony B. M. opisał okoliczności w jakich nawiązał kontakt z oskarżonym C. A.. Jak wynika z jego zeznań, poszukiwał prawnika, który miał reprezentować go w sprawie sądowej. Znajomy polecił mu oskarżonego. W związku ze sprawą pokrzywdzony udzielił mu notarialnego pełnomocnictwa do występowania w jego imieniu. Pełnomocnictwo to cofnął po tym jak dowiedział się, że C. A. zawarł w jego imieniu kilka umów z firmami telekomunikacyjnymi, pobierając sprzęt, za który następnie obciążony został B. M.. Taka też sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie. Jak wynika ze zgromadzonej dokumentacji, po rozwiązaniu umowy (...) przekazał roszczenie wobec B. M. do firmy windykacyjnej (...) S.A. z siedzibą w B.. Dopiero ta firma przesłała wezwanie do zapłaty kwoty 1.599,66 złotych oraz do zwrotu dekodera na adres B. M. i w ten sposób wymieniony dowiedział się o roszczeniu i zawiadomił policję. Wcześniej bowiem korespondencja dotycząca umowy była wysyłana na adres podany przez C. A..

Sąd dał wiarę zgromadzonym w toku postępowania dokumentom dotyczącym umowy o numerze (...) wystawionej na nazwisko B. M.. Oskarżony nie kwestionował prawdziwości umowy ani tego, że to on nakreślił podpis o treści B. M.. Wiarygodny był także protokół oględzin rzeczy - zapisów na płycie z nagraniem. Oskarżony nie przeczył, iż to on podawał się za B. M. i za pośrednictwem środków porozumiewania się na odległość zawarł umowę. Oskarżony nie kwestionował należności naliczonych przez pokrzywdzonego (...) ani autentyczności dokumentów obejmujących: obliczenie należności od (...) k. 6, informację o konieczności zwrotu sprzętu k. 7, wezwanie do zapłaty k. 8, wpłatę za usługę k. 18-19, k. 45-47, wezwanie windykacyjne k. 48-49.

Nie budzą wątpliwości co do ich prawdziwości pozostałe dokumenty, w tym kserokopia postanowienia o umorzeniu dochodzenia k. 127-129, informacja o toczących się postępowaniach k. 9-11, odwołanie pełnomocnictwa k. 70, dokumentacja medyczna k. 342-349, opinia sądowo- lekarska k. 365-367, k. 406-408, dokument ugoda k. 444-445, dokumentacja od Grupy (...) S.A. k. 133-134, informacja z sieci P. k. 136 pismo z UM w O. k. 168, protokół zatrzymania rzeczy od B. M. k. 80-84, protokół pobrania materiału porównawczego k. 85-86, k. 91-98. dane o karalności oraz odpisy wyroków zapadłych wobec oskarżonego.

Sąd dał wiarę opinii biegłego z zakresu badania dokumentów. Jest ona jasna, spójna, zupełna. Biegły w sposób kategoryczny stwierdził, iż podpis B. M. złożony w pozycji „Data podpisania umowy i czytelny podpis Abonenta ( imię i nazwisko)” na umowie o świadczenie usług (...) nr (...) zawartej pomiędzy (...) S.A. a B. M. nie został nakreślony przez B. M., został on nakreślony przez C. A.. Oskarżony nie kwestionował wniosków biegłego. Potwierdził podrobienie podpisu pokrzywdzonego na przedmiotowej umowie.

Nie budzi wątpliwości Sądu opinia sądowo- psychiatryczna dotycząca oskarżonego. Biegli stwierdzili, iż zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem nie była ograniczona ani wyłączona w rozumieniu art. 31 § 1 lub 2 kk. Jest ona jasna, spójna, zupełna. Biegli odpowiedzieli na wszystkie zadane im pytania a wyciągnięte wnioski rzeczowo uzasadnili.

W świetle powyższych ustaleń, wina oskarżonego nie budzi wątpliwości, zaś zgromadzony materiał dowodowy pozwolił na przypisania mu zarzucanego mu czynu.

Sąd zmodyfikował opis przyjmując, iż oskarżony działał w okresie od 27.10.2014 do 29.10.2014 r. Jak wynika ze zgromadzonych dokumentów: w dniu 27 października 2014 r. skontaktował się telefonicznie z (...) i podając dane B. M. zawarł umowę na świadczenie usług telewizji (...). Umowa oraz dekoder o numerze (...) zostały przesłane oskarżonemu w dniu 29 października 2014 r. za pośrednictwem firmy kurierskiej. Wtedy też, w obecności kuriera, podpisał umowę o numerze (...) nakreślając na niej podpis B. M..

Opisanym działaniem, jak wskazano wyżej, oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wyrządzenia szkody B. M.. Niewątpliwie także podając się za B. M. wprowadził (...) S.A. w błąd co do swojej tożsamości i zamiaru wywiązania się z warunków umowy. W konsekwencji doprowadził pokrzywdzonego (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 1748,70 złotych. Na tą kwotę składały się należności za usługi abonamentowe, z których korzystał oskarżony a także wartość sprzętu - dekodera i karty, nie zwróconych przez oskarżonego po rozwiązaniu umowy.

Powyższym czynem oskarżony wypełnił znamiona czynu z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 190a § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk.

Wymierzając oskarżonemu karę, Sąd miał na uwadze całokształt okoliczności zarówno łagodzących jak i obciążających, w szczególności stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu i stopień jego winy.

Określając wysokość kary Sąd uwzględnił cele zapobiegawcze i wychowawcze kary w stosunku do sprawcy, a ponadto potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynu należy ocenić jako znaczny. Oskarżony niewątpliwie wykorzystał zaufanie B. M.. Jak wynika z poczynionych ustaleń, pokrzywdzony przekazał mu swoje dane w ramach udzielonego pełnomocnictwa. Oskarżony następnie wykorzystał wskazane dane, podszywając się pod pokrzywdzonego celem osiągnięcia jego kosztem korzyści majątkowej. Czyn oskarżonego godził także w prawidłowość obrotu gospodarczego oraz zaufanie firm do konsumentów oraz zamówień składanych za pośrednictwem środków porozumiewania się na odległość.

Za powyższą oceną przemawia przede wszystkim sposób i okoliczności dokonania czynu, zaplanowany, przemyślany i konsekwentnie realizowany zamiar sprawcy nakierowany na osiągnięcie korzyści majątkowej, a także na wyrządzenie pokrzywdzonemu szkody majątkowej. Przy wymiarze kary uwzględniona została wysokość należności naliczonych przez (...).

Sąd miał na uwadze przedłożony przez oskarżonego dokument ugody z (...), w ramach której oskarżony zobowiązał się do zwrotu należnej kwoty wynikającej z zawartej przez oskarżonego umowy. Niemniej jednak tej okoliczności nie należy analizować jako zmierzającej znacząco w kierunku umniejszenia odpowiedzialności karnej oskarżonego. Ugoda została zawarta w dniu 19 marca 2018 r. a więc pod koniec procesu karnego, w stadium postępowania jurysdykcyjnego. Czyn oskarżonego miał miejsce pod koniec 2014 r. Pokrzywdzony B. M. zawiadomił o przestępstwie w 2015 r. W tych okolicznościach procesowych, zawarcie w danym momencie ugody jawi się jedynie jako zmierzające do umniejszenia odpowiedzialności karnej i w ocenie Sądu nie stanowi realnego przejawu skruchy ze strony oskarżonego. Z tego względu nie może znacząco zminimalizować odpowiedzialności karnej. W kierunku obciążającym Sąd uwzględnił dotychczasową wielokrotną karalność oskarżonego, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu, w tym z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk oraz z art. 297 § 1 kk.

Sąd nie znalazł znaczących okoliczności łagodzących. Okoliczność łagodzącą stanowi stan zdrowia oskarżonego. Jednak zauważyć należy, iż mimo posiadanych schorzeń, oskarżony popełnił przedmiotowy czyn.

Uwzględniając powyższe okoliczności dotyczące czynu a także wielokrotną karalność oskarżonego, uznać należy iż jedynie kara pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania będzie adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz stopnia winy. Zważyć należy, iż wymiar kary przekracza zaledwie o 2 miesiące najniższy przewidziany w art. 286 § 1 kk. Oskarżony jest osobą wielokrotnie karaną. Kilkukrotnie orzekano wobec niego kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania oraz bez warunkowego zawieszenia (IIK 451/03). W ocenie Sądu świadczy to o tym, iż jest on osobą niepodatną na działania resocjalizacyjne w warunkach wolnościowych i jedynie kara pozbawienia wolności wymierzona w systemie bezwzględnym spełni cele kary w zakresie prewencji indywidualnej. Skłoni oskarżonego do zaniechania kolejnych naruszeń porządku prawnego po opuszczeniu zakładu karnego.

O kosztach pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu orzeczono na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze. Orzeczono przepadek zabezpieczonych w sprawie dowodów rzeczowych. Sąd zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych, uznając, że ich poniesienie było by dla niego zbyt dolegliwe ze względu na sytuację materialną i osobistą.