Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 3575/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Olsztynie z 2017-10-25

Sygn. akt I C 3575/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 października 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie, I Wydział Cywilny,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Arkadiusz Ziarko

Protokolant: sekr. sąd. Marta Kreczkowska - Żyrkowska

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2017 r., w O., na rozprawie,

sprawy z powództwa B. N.

przeciwko (...) S.A V. (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek sprzeciwu pozwanego od wyroku zaocznego z dnia 20.01.2017 roku

I  uchyla powyższy wyrok zaoczny;

II  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.855,19 (trzy tysiące osiemset pięćdziesiąt pięć 19/100) zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwot:

-

3.355,19 zł za okres od dnia 4 listopada 2016 r. do dnia zapłaty,

-

500 zł za okres od dnia 22 listopada 2016 r. do dnia zapłaty;

III  nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Olsztynie kwotę 43 (czterdzieści trzy) zł tytułem kosztów sądowych;

IV  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1 932,92 (jeden tysiąc dziewięćset trzydzieści dwa 92/100) zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Arkadiusz Ziarko

Sygn. akt: I C 3575/16

UZASADNIENIE

Powódka B. N. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) Spółka akcyjna V. (...) w W. kwoty 3000 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 2500 zł od dnia 4 listopada 2016r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 500 zł od dnia 22 listopada 2016r. do dnia zapłaty. Powódka wniosła ponadto o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pismem z dnia 10 października 2017r. powódka rozszerzyła powództwo domagając się zasądzenia na jej rzecz kwoty 3855,19 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 3355,19 zł od dnia 4 listopada 2016r. do dnia zapłaty i od kwoty 500 zł od dnia 22 listopada 2016r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu powódka wskazała, że dochodzona kwota stanowi odszkodowanie za uszkodzenie pojazdu w wyniku kolizji z dnia 4 października 2016r. Sprawca szkody posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej u pozwanego. W toku likwidacji szkody pozwany wypłacił odszkodowanie w wysokości 674,68 zł. Po otrzymaniu decyzji pozwanego powód wykonał kalkulację naprawy i wyceny samochodu u niezależnego rzeczoznawcy. Odszkodowanie w tym przypadku określone zostało na kwotę 7934,51zł. Koszt opinii prywatnej wyniósł 500 zł.

Wyrokiem zaocznym z dnia 20 stycznia 2017r. tut. Sąd zasądził na rzecz powódki kwotę 3000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwot 2500 zł od dnia 4 listopada 2016r. do dnia zapłaty i od kwoty 500 zł od dnia 22 listopada 2016r. do dnia zapłaty.

Pozwany (...) Spółka akcyjna V. (...) w W. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

Motywując swoje stanowisko w sprawie pozwany wskazał na brak jakichkolwiek dowodów na to, aby poszkodowany poniósł wyższą szkodę niż ustalona w toku likwidacji. Zdaniem pozwanego wypłacona kwota odszkodowania obliczona została na podstawie średnich cen wolnorynkowych części zamiennych i usług naprawczych, co daje możliwość przeprowadzenia skutecznej naprawy pojazdu w realiach polskiego rynku. Ponadto wysokość odszkodowania ustalona została na podstawie kosztorysu naprawy nr (...).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 4 października 2016r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzony został należący do powoda pojazd marki O. (...) nr rej. (...).

Sprawca kolizji posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej u pozwanego - (...) Spółka akcyjna V. (...) w W. .

(okoliczność bezsporne).

W toku postępowania likwidacyjnego pozwany zakwalifikował szkodę jako częściową i przyznał odszkodowanie w kwocie 674,68 zł.

(bezsporne).

Powódka poniosła koszt sporządzenia prywatnej opinii w wysokości 500 zł.

(dowód: opinia k. 10 – 13, faktura k. 22).

Pismem z dnia 7 listopada 2016r. powódka wezwała pozwanego do weryfikacji wypłaconego odszkodowania poprzez dopłatę odszkodowania w kwocie 7934,51 zł.

Pozwany odmówił jednak zweryfikowania uprzednio zajętego w sprawie stanowiska i nie wypłacił uzupełnienia odszkodowania.

(bezsporne; ponadto: wezwanie k. 23).

Całkowity koszt naprawy pojazdu, z uwzględnieniem bezspornego zakresu uszkodzeń, stawki rbg ustalonej na poziomie średnim w regionie, tj. 115 zł netto, z zastosowaniem części pochodzenia alternatywnego o jakości O lub Q wyniósłby 4029,87 zł brutto.

(dowód: opinia biegłego z zakresu wypadków drogowych i ruchu drogowego J. B. k. 76 - 82).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w jego ostatecznym kształcie zasługiwało na uwzględnienie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach przedmiotowej sprawy, których wiarygodność nie była przez strony kwestionowana i nie budziła wątpliwości Sądu.

Ponadto, przy ustalaniu wysokości kosztów naprawy uszkodzeń pojazdu powoda powstałych wskutek wypadku z 4 października 2016r., Sąd oparł się na opinii biegłego sądowego J. B.. Biegły J. B. sporządził opinię zgodnie z zakreśloną tezą dowodową, posługując się powszechnie uznawaną metodą i programem kosztorysowym. Opinia była jasna, logiczna i spójna, oraz odpowiadała na zasadnicze kwestie wymagające wiadomości specjalnych. W związku z powyższym Sąd w całości podzielił wnioski zawarte w opinii biegłego i przyjął je za własne.

Odpowiedzialność pozwanego znajduje uzasadnienie w przepisach kodeksu cywilnego, w tym art. 805 kc i 822 § 1 kc. Ustalenie wysokości szkody i sposobu jej naprawienia odbywa się z zgodzie z zasadami określonymi w art. 361 § 2 k.c. i art. 363 § 1 k.c. – na podstawie odpowiedzialności za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła oraz trybu naprawienia szkody pieniężnej. W przypadku naprawy szkody w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.

Zgodnie z linią orzecznictwa Sądu Najwyższego do ustalenia wysokości odszkodowania w przypadku ubezpieczenia OC ma zastosowanie zasada pełnego odszkodowania (wyrok SN z 11.06.2003 r., V CKN 308/2001), a zakład ubezpieczeń zobowiązany jest na żądanie poszkodowanego do wypłaty odszkodowania obejmującego celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty nowych części i materiałów służących do naprawy uszkodzonego pojazdu (uchwała SN z 12.04.2012 r., III CZP 80/2011).

Nadto, wypłata odszkodowania z OC nie może być uzależniona od wcześniejszej naprawy samochodu z własnych środków, albowiem obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza ją naprawić (wyrok SN z 08.07.2003 r., IV CKN 387/01).

Jak wynika z opinii biegłego całkowity i uzasadniony koszt naprawy pojazdu wynosił 4029,87 zł brutto z uwzględnieniem stawki roboczogodziny na poziomie średnim w regionie, tj. 115 zł netto i z zastosowaniem części pochodzenia alternatywnego o jakości O lub Q. Ponieważ pozwany dotychczas wypłacił powodowi odszkodowanie w kwocie 674,68 zł, niezlikwidowana w dalszym ciągu przez pozwanego szkoda wynosi 3355,19 zł.

Bez wątpienia powódce należała się kwota 500 zł jako wydatek poniesiony przez nią w związku ze zleceniem rzeczoznawcy sporządzenia wyceny kosztów naprawy pojazdu. Trzeba bowiem wskazać, że ubezpieczyciel w toku postępowania likwidacyjnego kwotę tą znacznie zaniżał. Powódka miała zatem podstawy, by skorzystać z pomocy fachowca w celu wykazania słuszności swego stanowiska i nakłonienia pozwanego do rewizji swego stanowiska przed skierowaniem sprawy do Sądu. W doktrynie i orzecznictwie nie budzi wątpliwości, że koszty i wydatki poniesione w związki ze zdarzeniem wyrządzającym szkodę mogą być uznane za jedną z postaci szkody rzeczywistej. W piśmiennictwie podkreśla się, że pojęcie szkody obejmuje w szczególności wydatki poniesione w następstwie zdarzenia wywołującego szkodę. Uzasadnienie objęcia wydatków i kosztów pojęciem szkody, według stanowiska doktryny, wynika z obowiązującej na gruncie prawa polskiego koncepcji szkody różnicowej, zgodnie z którą szkodę stanowi różnica między stanem majątku poszkodowanego, który powstał po nastąpieniu zdarzenia powodującego uszczerbek, a stanem jaki by istniał, gdyby to zdarzenie nie nastąpiło. Wydatki zmierzające do ograniczenia lub wyłączenia szkody, byleby były celowe i wystarczająco uzasadnione, stanowią stratę, o której mowa w art. 361 § 2 k.c., gdyż prowadzą do zmniejszenia aktywów albo zwiększenia pasywów. Stąd zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z 18 maja 2004 r. odszkodowanie przysługujące z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów, może – stosownie do okoliczności sprawy – obejmować także koszty ekspertyzy wykonanej na zlecenie poszkodowanego (zob. uchwała SN z 18 maja 2004 r. III CZP 24/04, OSNC 2005/7-8/117). Podobny pogląd reprezentowano także w starszym orzecznictwie (zob. wyrok SN z 2 września 1975 r. I CR 505/75 Lex Polonica nr 319344).

Mając zatem na uwadze powyższe, na zasadzie art. 805 k.c. i nast. oraz na podstawie art. 481 k.c. orzeczono jak w pkt I wyroku.

Zgodnie z art. 817 k.c. ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku (§ 1). Gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, jednakże bezsporna część świadczenia ubezpieczyciel winien wypłacić w terminie 30-stodniowym (§ 2). Stosownie zaś do treści przepisu art. 481. § 1 k.c., jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody
i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Mając na uwadze powyższe przepisy, o odsetkach orzeczono zgodnie z żądaniem powoda, zasądzając odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 3355,19 zł od dnia 4 listopada 2016r. do dnia do dnia zapłaty i od kwoty 500zł od dnia 22 listopada 2016r. do dnia zapłaty.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 § 1 kpc, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Sąd miał bowiem na względzie, iż powódka uległa jedynie w nieznacznym stopniu swojemu żądaniu. Powódka poniosła koszty opłaty od pozwu (150 zł), koszty ustanowienia pełnomocnika (900 zł), koszty wykorzystanej zaliczki na wynagrodzenie biegłego (865,92 zł) oraz koszt opłaty od pełnomocnictwa (17 zł), co daje w sumie kwotę 1932,92 zł

Stosownie do treści art. 130 3 § 2 k.p.c., jeżeli obowiązek uiszczenia lub uzupełnienia opłaty powstał na skutek rozszerzenia lub innej zmiany żądania, (…) przewodniczący wzywa zobowiązanego do uiszczenia należnej opłaty w terminie tygodnia, (…) a w razie bezskutecznego upływu terminu, sąd prowadzi sprawę bez wstrzymywania biegu postępowania, a o obowiązku uiszczenia opłaty orzeka w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji, stosując odpowiednio zasady obowiązujące przy zwrocie kosztów procesu.

W przedmiotowej sprawie rozszerzenie powództwa spowodowało ustalenie opłaty od rozszerzonego powództwa w wysokości 43 zł. Powódka nie uiściła wspomnianej opłaty, wobec czego ciężar jej uiszczenia spoczął na pozwanym, zgodnie zasadą odpowiedzialności stron za wynik procesu. W konsekwencji w oparciu o art. 113 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (DzU.2010.90.594 j.t.) w zw. z art. 98 § 1 kpc orzeczono jak w pkt III wyroku.

Opłata I i II instancja

Zastępstwo I i II instancja + pełnomocn.

Inne (biegły)

koszty procesu powód

150,00 zł

917,00 zł

865,92 zł

1 932,92 zł

SSR Arkadiusz Ziarko

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Krystyna Rogalska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Olsztynie
Osoba, która wytworzyła informację:  Arkadiusz Ziarko
Data wytworzenia informacji: